DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. nr 217, poz. 1590) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26 kwietnia 2007 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku z dnia 19 kwietnia 2007 r. nr PDF/415/01/07 w sprawie interpretacji przepisów prawa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – zmienia zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 17 stycznia 2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2007r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie uznania przychodu uzyskanego z tytułu świadczenia na rzecz przewoźnika usług, związanych z transportem drogowym, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W świetle przedstawionej argumentacji wykonywana działalność spełnia kryteria określone w art. 5a pkt 6 w powiązaniu z art. 5b ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmian.) pozwalające uznać ją za działalność gospodarczą.

W powyższym wniosku przedstawił Pan stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą jako wynajmujący się do pracy kierowca samochodu ciężarowego. Jest to „działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu” PKD 74.50.B. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie umowy zawartej z firmą XXX Sp. z o. o., świadczy Pan na rzecz w/w przewoźnika usługi związane z transportem drogowym, polegające na kierowaniu pojazdami przewoźnika oraz wykonywaniu usług z tym związanych, np.: załatwianie formalności przewozowych, reprezentowanie przewoźnika. Jak przedstawił Pan w w/w piśmie, otrzymuje Pan „różną ilość zleceń w każdym okresie rozliczeniowym”. W przypadku nieotrzymania zlecenia od firmy XXX ponosi Pan ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez poniesienie kosztów związanych z prowadzeniem działalności bez możliwości osiągnięcia dochodu. Nie wykonuje Pan również zlecanych czynności w miejscu i czasie, ani też pod kierownictwem dającego zlecenie. Działalność gospodarczą może Pan wykonywać osobiście lub udzielając dalszego zlecenia. Ponadto w związku z wykonywaną działalnością ponosi Pan odpowiedzialność wobec osób trzecich, na zasadzie art. 474 Kodeksu cywilnego.

W Pana ocenie świadczone usługi stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, gdyż przesłanki negatywne wymienione w art. 5b ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. nie zostały spełnione.

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2007 r. nr PDF/415/01/07 uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana.

Zachowując ustawowy termin w dniu 27 kwietnia 2007 r. nadał Pan w placówce pocztowej (wpływ do Urzędu Skarbowego 30 kwietnia 2007 r.), kierowane do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu zażalenie na postanowienie organu podatkowego I instancji, w którym ponawia argumentację prezentowaną uprzednio we wniosku i przedstawia swoje stanowisko w sprawie. Zdaniem Pana organ I instancji dokonał błędnej wykładni art. 5a pkt 6 w związku z art. 5b ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmian.) i niewłaściwie zastosował w/w przepis poprzez niezasadne wyłączenie świadczonych przez Pana usług transportowych w okolicznościach i warunkach przedstawionych w zawartej umowie - z przedmiotowego zakresu pozarolniczej działalności gospodarczej. Twierdzi Pan, iż nie spełnia przesłanek wymienionych w przywołanym art. 5b ust. 1 w/w ustawy, które dyskwalifikowałby wykonywane czynności jako prowadzoną pozarolniczą działalność gospodarczą. Ponadto dołączył Pan do zażalenia kserokopie rozstrzygnięć wydanych przez inne organy podatkowe w analogicznych sprawach, w których tego rodzaju usługi uznano za działalność gospodarczą.

Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle uregulowań zawartych w art. 5b ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Powyższe przesłanki nie uznania wykonywanych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że w przypadku nie spełnienia choćby jednego warunku, przy jednoczesnym spełnieniu warunków określonych w art. 5a pkt 6 ustawy, czynności uznane będą za wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dla rozstrzygnięcia sporu w przedmiotowej sprawie, w sytuacji wykonywania zarobkowej działalności usługowej, koniecznym jest ustalenie, czy w okolicznościach objętych zapytaniem doszło do spełnienia łącznie trzech przesłanek określonych przez ustawodawcę w treści powołanego art. 5b wskazanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powodujących utratę statusu przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zawarł Pan z firmą XXX Sp. z o. o. umowę, której przedmiotem było świadczenie przez Pana usług polegających na kierowaniu pojazdami zleceniodawcy oraz wykonywaniu czynności z tym związanych.

W zapytaniu wyjaśnia Pan, że w ramach świadczonych usług ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywaniem usług transportowych. Twierdzi, że ciąży na Panu odpowiedzialność za osoby, którymi posługuje się Pan świadcząc usługi na rzecz zleceniodawcy. Taki stan rzeczy potwierdza treść § 2 umowy, który stanowi: „Wszelką odpowiedzialność wobec zleceniodawcy za działania i zaniechania osób, przy pomocy których zleceniobiorca wykonuje świadczenia na rzecz zleceniodawcy ponosi zleceniobiorca”. Odpowiedzialność odszkodowawczą ponosi również m. in. za nieprawidłowe wykonanie umowy, a nadto za powierzone mienie. Ponadto ponosi Pan ryzyko polegające na tym, że liczba zleceń nie jest stała. Możliwa jest przy tym sytuacja, że w poszczególnych okresach w ogóle nie będzie zleceń. W tym stanie rzeczy można stwierdzić, iż w przypadku wyżej opisanym ponosi Pan odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności, a także ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.Zauważyć trzeba, że z istoty prowadzenia działalności gospodarczej wynika, że osoba prowadząca taką działalność prowadzi ją na własny rachunek i na własne ryzyko. Ryzyko gospodarcze, jakie wiąże się z prowadzeniem działalności gospodarczej, jest jednak innym ryzykiem od ryzyka jakie ponosi pracownik w ramach stosunku pracy. Ryzyko gospodarcze związane z działalnością gospodarczą to np. ryzyko inwestycyjne, czyli prawdopodobieństwo nieuzyskania przewidywanych (względnie oczekiwanych) wyników ekonomiczno-finansowych związanych z tą działalnością lub też podejmowanym przedsięwzięciem. W ramach stosunku pracy natomiast pracownik, jeśli wykonywał starannie swoje obowiązki, ma prawo do wynagrodzenia, chociażby rezultat pracy był nieudany, a zatem nie ponosi ryzyka gospodarczego. W takiej sytuacji ryzyko gospodarcze ponosi zawsze pracodawca. Zatem jeśli w umowie wynagrodzenie jest uzależnione od efektów pracy wykonawcy, to on ponosi ryzyko gospodarcze. Analizując przedłożoną przez Pana umowę zauważyć należy, że nie ma Pan wpływu na ilość zleceń przekazywanych przez zleceniodawcę, a co za tym idzie na wysokość uzyskanego z tego źródła przychodu. Konsekwentnie, jeżeli nie wystąpią żadne zlecenia związane z Pana działalnością – nie ma Pan prawa do wynagrodzenia zagwarantowanego umową i w tej kwestii ponosi Pan ryzyko gospodarcze. Zatem Pana sytuacja ekonomiczna jest zależna od ogólnej sytuacji na rynku, a także od sytuacji zleceniodawcy, i w tym zakresie ponosi Pan ryzyko gospodarcze. Taki stan rzeczy potwierdza załączona do akt umowa o wykonywaniu usług.

Już z tych przyczyn – w świetle kryteriów określonych w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić trzeba, że uwzględniając przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny sprawy - nie zostały spełnione łącznie trzy warunki wymienione w art. 5b ust 1 w/w ustawy, które wyłączają uznanie wykonywanych czynności za działalność gospodarczą, co tym samym wskazuje, że w ramach zawartej umowy z firmą XXX Sp. z o. o., osiąga Pan przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług transportowych.

W związku z powyższym, uznając zażalenie za uzasadnione, należało dokonać zmiany opisanego w sentencji postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Jednocześnie informuje się, iż niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i według stanu prawnego obowiązującego na dzień jej wydania. Stosownie do treści art. 14 b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym należało orzec jak w sentencji.Decyzja niniejsza jest ostateczna.Na decyzję przysługuje prawo wniesienia skargi w dwóch egzemplarzach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu za pośrednictwem tut. organu w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.