POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bemowo stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku, dotyczące obliczania różnic kursowych, odliczania jako koszt dodatkowych kosztów banków zagranicznych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz oraz wyliczania różnic kursowych dotyczących przychodów uzyskanych na przełomie roku podatkowego jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2007r. wystąpił Pan z wnioskiem w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wykonuje Pan usługi dla kontrahentów zagranicznych i w związku z tym uzyskuje przychody w walutach obcych.

Należności w walutach obcych są regulowane przelewami, które wpływają na rachunek walutowy prowadzony na Pana rzecz przez bank. W dniu w którym wpływają należności zazwyczaj nie jest dokonywane przewalutowanie.

Koszty przelewów są pokrywane przez kontrahenta zagranicznego, lecz często występują dodatkowe koszty banków zagranicznych, które nie są znane w chwili zlecania przelewu przez kontrahenta. Te dodatkowe koszty ponoszone są przez Pana i są one wykazywane przez bank prowadzący rachunek na Pana rzecz w szczegółach operacji przelewu przychodzącego ( wyciągach bankowych).

W związku z tym ma Pan wątpliwości:1)czy przy obliczaniu różnic kursowych należy stosować kurs kupna waluty z dnia uzyskania przychodu ( wpływu przelewu na rachunek walutowy), publikowany przez bank prowadzący rachunek, na który wpływa przelew walutowy. Dopiero wówczas gdy w/w kurs nie byłby dostępny należy stosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.Według Pana zapisy ustawy nie uzależniają użycia faktycznie zastosowanego kursu kupna waluty obcej z dnia otrzymania przychodu od fizycznej operacji przewalutowania przychodu. Jedynie w sytuacji gdy nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

2)czy dodatkowe koszty banków zagranicznych wykazane w szczegółach operacji przelewu przychodzącego (wyciągach bankowych), które są przez Pana ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy traktować jako koszty uzyskania przychodów.Według Pana koszty związane z realizacją przelewu przychodzącego i wykazane w szczegółach operacji przelewu przychodzącego są kosztami uzyskania przychodów gdyż ich poniesienie jest niezbędne w celu uzyskania przychodu, a ponadto taki rodzaj kosztów nie został wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki nie uznawane za koszty uzyskania przychodów.

3)czy w sytuacji kiedy fakturę wystawiono w jednym roku podatkowym (grudzień 2006) zaś data uzyskania przychodu (data wpływu przelewu na rachunek walutowy) jest w następnym roku podatkowym (styczeń 2007), to dodatkowe koszty banków zagranicznych są kosztami w roku w którym wystawiono fakturę czy raczej są kosztami w roku, w którym miało miejsce faktyczne uzyskanie przychodu (wpływ przelewu na rachunek walutowy).Pana zdaniem za dzień poniesienia kosztów uznaje się dzień faktycznego uzyskania przychodu – wpływu przelewu na rachunek, ponieważ dopiero w tym dniu są znane szczegóły operacji przelewu przychodzącego, będące podstawą zaksięgowania kosztu.

4) czy w sytuacji kiedy fakturę wystawiono w jednym roku podatkowym ( grudzień 2006) zaś data uzyskania przychodu ( data wpływu przelewu na rachunek walutowy) jest w następnym roku podatkowym ( styczeń 2007) to do celów obliczenia różnic kursowych należy uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury ( jak nakazywały przepisy w roku podatkowym 2006, w którym została wystawiona faktura) czy też raczej należy uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury ( jak nakazują przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2007r.)Według Pana w sytuacji wyżej wymienionej należy uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury.

Po dokonaniu oceny stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bemowo stwierdza:

Ad.1) Zgodnie z art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 24 c ust. 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodatnie różnice kursowe powstają między innymi, jeżeli wartość:przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia .

Zgodnie z art. 24c ust. 4 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Ad.2) Zgodnie z art. 22 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jak zatem wynika z powyższego kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zwrot „w celu” oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanym w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z tym przychodem i racjonalności działania dla tego przychodu.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że koszty banków zagranicznych związane z realizacją przelewów przychodzących na rachunek dotyczący działalności gospodarczej są niezbędne w celu uzyskania przychodu, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad.3) Stosownie do art. 22 ust. 4 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu są potrącane tylko w tym roku podatkowym , w którym zostały poniesione. Ten sposób rozliczenia jest generalną zasadą określającą moment potrącalności kosztów. Wyjątkiem od stosowania tej zasady jest spełnienie przez podatnika prowadzącego księgę przychodów i rozchodów warunku określonego w art. 22 ust. 6 w/w ustawy. Zatem zasady uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez osoby osiągające dochody z działalności gospodarczej i prowadzące podatkowe księgi przychodów i rozchodów uzależnione są od sposobu, w jaki prowadzone są księgi.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust.6, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Oznacza to , że potrącalne są także koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy , lecz odnoszących się do danego roku podatkowego oraz koszty uzyskania jeszcze nie poniesione, lecz zaewidencjonowane i odnoszące się przychodów danego roku podatkowego. W związku z powyższym, w przypadku przyjęcia ogólnej zasady rozliczania kosztów w czasie, prowizje i inne koszty związane z obsługą rachunku bankowego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej będą kosztem uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Powyższe oznacza, że dowody księgowe dotyczące wydatków innych niż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych powinny być ujęte w księdze podatkowej w dniu ich faktycznego poniesienia ( zapłaty). Aby jednak poniesione wydatki można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, muszą być one odpowiednio udokumentowane. Zastosowanie tu będą miały ogólne zasady dotyczące dowodów księgowych zawarte w § 12-14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.)

Ad.4) Zgodnie z regulacją art. 14 ust. 1a, w brzmieniu obowiązującym w 2006r., cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote, według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

W sytuacji gdy między dniem uzyskania przychodów w walutach obcych, a dniem faktycznego otrzymania należności występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Tak więc na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stan prawny obowiązujący w 2006r.) w celu wyliczenia różnic kursowych należy uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu za złote według średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bemowo postanawia jak w sentencji