P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc od uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za prawidlowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupu usług gastronomicznych w związku z przyjmowaniem potencjalnych kontrahentów lub dostawców współpracujących ze Spółką. Obiady z potencjalnymi kontrahentami związane są z reklamą produktów Spółki, natomiast obiady z dostawcami – z rozmowami na temat obniżenia kosztów dostaw surowców do produkcji, a spotkania takie odbywają się poza siedzibą Spółki, np. w restauracji. Faktura z restauracji nie zawiera wyszczególnionych pozycji zamawianych dań, bądź jest to faktura za obiad w formie szwedzkiego stołu, gdzie również nie ma załączonego dokumentu z wyszczególnieniem zamawianych pozycji. W związku z powyższym nie ma możliwości ustalenia wartości nabytej usługi faktycznie przypadającej na kontrahenta i pracownika Spółki. Tego typu faktury księgowane są przez Spółkę jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Spółka rozważała możliwość proporcjonalnego podziału łącznej wartości usługi gastronomicznej na ilość uczestników spotkania.

Wątpliwość Spółki budzi, czy wartość przekazanego świadczenia (obiadu), jeżeli brak jest możliwości ustalenia dokładnej wartości usługi przypadającej na kontrahenta lub dostawcę, tj. co i za ile zjadł zaproszony gość oraz pracownik, należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Spółki, w sytuacji gdy nie jest możliwe określenie wartości przekazywanego konkretnej osobie świadczenia, czyli wyszczególnienia, co i za ile zjadł zaproszony gość i pracownik, koszty obiadów nie będą stanowiły przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podział łącznej wartości usługi gastronomicznej na ilość uczestników spotkania w celu ustalenia przychodu pojedynczej osoby nie jest, zdaniem Spółki, właściwym rozwiązaniem w tej sytuacji ze względu na fakt, iż osoba, która w mniejszym stopniu skorzystała z obiadu, musiałaby ponosić część obciążenia podatkowego drugiej strony.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 11 ust. 1 w/w ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Należy zauważyć, że biorący udział w spotkaniu pracownicy i potencjalni kontrahenci nie muszą korzystać w równym stopniu ze wszystkich udostępnionych im usług gastronomicznych, tak więc trudno jest określić wartość świadczeń faktycznie otrzymanych przez konkretną osobę. Dlatego też wynik uzyskany po podzieleniu wartości usługi gastronomicznej, wynikającej z faktury wystawionej dla Spółki, przez liczbę osób biorących udział w spotkaniu nie odzwierciedla faktycznie otrzymanych przez daną osobę świadczeń, a zatem nie stanowi dla tej osoby przychodów w myśl cytowanych wyżej przepisów.

Zatem w omawianej we wniosku sytuacji, koszty usługi gastronomicznej nie będą stanowiły dla pracowników Spółki przychodów ze stosunku pracy wymienionych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani nie będą stanowiły dla potencjalnych kontrahentów przychodów z innych źródeł, wymienionych w art. 20 tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.