INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2012 r. (data wpływu 3.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o., dalej zwana „Spółką”, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Główną działalnością Spółki są usługi w zakresie wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray. Spółka świadczy wymienione usługi stosując podstawową stawkę VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT powinny być opodatkowane usługi w zakresie wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray...

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., zwanej dalej „ustawą o VAT”, stawka podatku VAT wynosi zasadniczo 22% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. - 23%), zgodnie natomiast z ust. 2 dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. - 8%).

Załącznik nr 3 do ustawy wymienia m.in. następujące rodzaje usług:

• usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych, ex 59.11.1 PKWiU
• usługi związane z projekcją filmów, ex 59.14.10.0 PKWiU
• usługi radia i telewizji kablowej, ex 61.10.5 PKWiU
  
  

Oznacza to, że preferencyjną stawką VAT są opodatkowane między innymi usługi wstępu do kina, a także oferowane przez sieci telewizyjne usługi tzw. VOD, czyli wideo na życzenie, będące de facto wirtualnymi wypożyczalniami filmów (opodatkowanie tych usług obniżoną stawką VAT potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2012 r. nr IPPP1/443-88/12-2/PR).

Załącznik nr 3 do ustawy o VAT nie wymienia natomiast usługi wypożyczania kaset wideo i płyt CD, DVD itp. ujętej w PKWiU w pozycji 77.22. Zgodnie zatem z literalną wykładnią treści art. 41 ustawy o VAT, usługi polegające na wypożyczaniu filmów na płytach DVD i Blu-Ray powinny podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Taka wykładnia prowadziłaby jednak do nieuzasadnionego różnicowania podmiotów, które świadczą identyczną usługę w różnej formie - albo za pomocą platformy cyfrowej, albo za pomocą fizycznych nośników, takich jak płyty DVD. Charakter usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT wskazuje, że intencją ustawodawcy było opodatkowanie preferencyjną stawką usług związanych z szeroko rozumianą kulturą. Wypożyczanie filmów na DVD i Blu-Ray pod względem związku z propagowaniem kultury niewątpliwie zalicza się do tej samej kategorii, co usługi wstępu do kina czy udostępniania programów telewizyjnych. W tym ujęciu, usługi polegające na wypożyczaniu filmów na nośnikach DVD i Blu Ray wykazują ściślejszy związek z kategorią PKWiU 59.14.10.0 - usługi związane z projekcją filmów niż z kategorią 77.22 - usługi wypożyczania kaset wideo i płyt CD, DVD itp. gdyż treścią tych ostatnich może być wszelkiego rodzaju materiał audio i wideo niekoniecznie związany z propagowaniem kultury. Dlatego tez zdaniem Spółki wykładnia celowościowa art. 41 i załącznika nr 3 do ustawy o VAT wskazuje, iż usługi wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu Ray powinny podlegać opodatkowaniu obniżoną stawką VAT w wysokości 8%.

Odmienna wykładnia przywołanych przepisów prowadzi z jednej strony do uprzywilejowania a z drugiej do dyskryminowania niektórych podmiotów pomimo świadczenia identycznych usług za pomocą rożnych metod. Tym samym zachwiana zostaje zasada swobody konkurencji i neutralności podatkowej.

Polska, jako członek Unii Europejskiej, zobowiązana jest do przestrzegania całego acquis communautaire Wspólnot Europejskich. Orzeczenia ETS, począwszy od wyroku w sprawie van Gend en Loos z 5 lutego 1963 r. nr 26/62, wyraźnie wskazują na możliwość i obowiązek bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego. W orzeczeniu tym ETS tłumaczy, ze Traktat stworzył nowy porządek prawny, którego podmiotami są nie tylko państwa członkowskie ale również obywatele. Normy prawa wspólnotowego określają zatem wprost sytuację prawną jednostek: przyznają im prawa i nakładają na nie obowiązki. Jednym z najważniejszych praw przyznanych obywatelom państw członkowskich jest prawo do swobodnej konkurencji. Zgodnie z art. 119 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej z 30 kwietnia 2004 r., działania Państw Członkowskich i Unii obejmują, na warunkach przewidzianych w Traktatach, przyjęcie polityki gospodarczej opartej na ścisłej koordynacji polityk gospodarczych Państw Członkowskich, rynku wewnętrznym i ustaleniu wspólnych celów oraz prowadzonej w poszanowaniu zasady otwartej gospodarki rynkowej z wolną konkurencją. W świetle postanowień Traktatu nierówne w kwestii opodatkowania traktowanie podmiotów, które świadczą takie same usługi, polegające na wypożyczaniu filmów jest naruszeniem zasady wolnej konkurencji.

Niedopuszczalność odmiennego traktowania pod względem opodatkowania dwóch konkurencyjnych względem siebie usług wynika ponadto z orzecznictwa ETS. Zgodnie z wypracowaną przez Trybunał zasadą neutralności podatkowej, usługi, które są do siebie podobne i znajdują się w relacji konkurencji, powinny być opodatkowane tą samą stawką VAT. Jak podkreślił Trybunał w wyroku z dnia 23 października 2003 r. w sprawie C 109/02 (Komisja Europejska przeciwko republice Federalnej Niemiec) państwo członkowskie, które korzysta z uprawnienia do nakładania stawek obniżonych, musi przestrzegać zasady neutralności fiskalnej, która wyklucza zwłaszcza różne traktowanie na potrzeby podatku VAT podobnych usług, które pozostają ze sobą w relacji konkurencji. Podobnie wnioski wynikają z wyroku z dnia 11 października 2001 r. w sprawie C-267/99 (Christiane Adam przeciwko Administration de I’enregistrement et des domaines). W wyroku tym Trybunał wskazał, że odmienne opodatkowanie (za pomocą stawki obniżonej i stawki podstawowej) podobnych i konkurencyjnych względem siebie usług jest niezgodne z zasadą neutralności fiskalnej. A zatem usługi takie powinny być opodatkowane jednolitą obniżoną stawką VAT.

Na obowiązek przestrzegania zasady neutralności fiskalnej wskazują również orzeczenia polskich sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Gd 1141/11, WSA w Gdańsku stwierdził, że różne opodatkowanie tego samego wyrobu, stawką podstawową i obniżoną narusza zasadę neutralności podatku VAT, a wysokość podatku nie powinna być czynnikiem który wpływa na decyzję konsumenta nie może być różna w stosunku do tego samego wyrobu. Z kolei w orzeczeniu z dnia 13 października 2009 r. sygn. I SA/Gd 592/09, WSA w Gdańsku wskazał że co prawda państwo członkowskie ma możliwość stosowania obniżonych stawek podatku VAT, jednak z poszanowaniem zasad konkurencji, co wymusza stosowanie jednolitych stawek podatkowych dla tych samych towarów.

Biorąc powyższe pod uwagę Spółka stoi na stanowisku, iż usługi wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu Ray powinny podlegać opodatkowaniu taką samą stawką VAT co usługi wypożyczania filmów oferowane przez sieci telewizyjne, czyli 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Należy jednak wskazać, iż zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Załącznik nr 3 do ustawy wymienia m.in. następujące rodzaje usług:

• usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych, ex 59.11.1 PKWiU
• usługi związane z projekcją filmów, ex 59.14.10.0 PKWiU
• usługi radia i telewizji kablowej, ex 61.10.5 PKWiU
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray. Spółka świadczy wymienione usługi stosując podstawową stawkę VAT w wysokości 23%.

Załącznik nr 3 do ustawy o VAT nie wymienia usługi wypożyczania kaset wideo i płyt CD, DVD itp. ujętej w PKWiU w pozycji 77.22. Zgodnie zatem z wykładnią treści art. 41 ustawy o VAT, usługi polegające na wypożyczaniu filmów na płytach DVD i Blu-Ray powinny podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Spółka jednakże uważa, że wypożyczanie filmów na DVD i Blu-Ray pod względem związku z propagowaniem kultury niewątpliwie zalicza się do tej samej kategorii, co usługi wstępu do kina czy udostępniania programów telewizyjnych. W tym ujęciu, usługi polegające na wypożyczaniu filmów na nośnikach DVD i Blu Ray wykazują ściślejszy związek z kategorią PKWiU 59.14.10.0 - usługi związane z projekcją filmów niż z kategorią 77.22 - usługi wypożyczania kaset wideo i płyt CD, DVD itp. gdyż treścią tych ostatnich może być wszelkiego rodzaju materiał audio i wideo niekoniecznie związany z propagowaniem kultury. Dlatego tez zdaniem Spółki wykładnia celowościowa art. 41 i załącznika nr 3 do ustawy o VAT wskazuje, iż usługi wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu Ray powinny podlegać opodatkowaniu obniżoną stawką VAT w wysokości 8%.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2012 r. nr IPPP1/443-88/12-2/PR, w której stwierdzono, że preferencyjną stawką VAT są opodatkowane między innymi usługi oferowane przez sieci telewizyjne usługi tzw. VOD, czyli wideo na życzenie, będące de facto wirtualnymi wypożyczalniami filmów.

Odnosząc się do przedstawionego opisu stanu faktycznego i argumentacji Wnioskodawcy nie można podzielić jego stanowiska, że usługi polegające na wypożyczaniu filmów na nośnikach DVD i Blu Ray wykazują ściślejszy związek z kategorią PKWiU 59.14.10.0 - usługi związane z projekcją filmów niż z kategorią 77.22 - usługi wypożyczania kaset wideo i płyt CD, DVD.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – projekcja filmu to wyświetlanie na ekranie jakiegoś obrazu dla pewnej grupy osób. Natomiast film – to obraz prezentowany w czasie projekcji – wyświetlania. Tylko więc usługi związane z projekcją filmów sklasyfikowane pod pozycją ex 59.14.10.0 PKWiU mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę pozycji 165 załącznika nr 3 do ustawy VAT.

Oznaczenie PKWiU „ex” stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy oznacza zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z opisu sytuacji nie wynika, aby Wnioskodawca świadczył jakiekolwiek usługi związane z projekcją filmów.

Wnioskodawca jak wskazuje we wniosku wypożycza filmy na płytach DVD i Blu-Ray.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego - wypożyczać – oznacza dawać komuś coś na pewien czas, najczęściej za opłatą i pod warunkiem zwrotu przed upływem określonego terminu. Usługi wypożyczania nośnika jakim jest płyta DVD i Blu-Ray osobom, które będą odtwarzały film na własnym sprzęcie do tego przystosowanym, nie ma nic wspólnego z usługami projekcji filmów świadczonymi przez usługodawcę takiej projekcji. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają na czymś zupełnie odmiennym od usług projekcji filmów i są jak to sam Wnioskodawca stwierdził we wniosku sklasyfikowane w PKWiU 77.22 – wypożyczanie kaset wideo i płyt CD, DVD itp.

W opisanej sytuacji niezasadne jest również powoływanie się przez Wnioskodawcę na wcześniej wskazaną interpretację IPPP1/443-88/12-2/PR, gdyż stan faktyczny w niej przedstawiony był zasadniczo odmienny od stanu faktycznego opisanego przez Wnioskodawcę.

Z wniosku wynikało, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Strona świadczyła usługi telekomunikacyjne (telefonii stacjonarnej oraz usługi dostępu do sieci Internet). Dodatkowo Spółka świadczyła usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej) na rzecz abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych. Usługa telewizji była świadczona z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych za pomocą transmisji strumieniowej, która oznacza transmisję zawartości treści programowej za pośrednictwem różnorodnych protokołów transmisji. Usługi telewizji cyfrowej świadczone były przez Spółkę na podstawie stosownej umowy zawartej pomiędzy Spółką i danym abonentem. Dodatkowo w ramach ww. usługi Spółka zamierzała również świadczyć usługę wideo na życzenie (ang. Video on Demand, dalej: „usługa VOD”). Polega ona na płatnym dostępie do cyklicznie aktualizowanych pozycji (np. filmów czy audycji). Usługa ta przypomina korzystanie z wirtualnej wypożyczalni wideo. Usługa wideo na życzenie – miała być świadczona jako część kompleksowej usługi telewizyjnej świadczonej na rzecz abonentów przy wykorzystaniu tej samej infrastruktury telekomunikacyjnej. Polega ona na płatnym dostępie do cyklicznie aktualizowanych pozycji (np. filmów czy audycji). Abonent ponosi odrębną jednorazową opłatę przewidzianą w określonej wysokości za daną pozycję, którą chce obejrzeć. Możliwe jest także ponoszenie miesięcznej opłaty za dostęp do określonej grupy pozycji. Spółka posiadała opinię klasyfikacyjną dotyczącą świadczonych usług z dnia 9 grudnia 2011r. nr OKN-5672/KU-4749/2011, wg której świadczone przez nią usługi rozprowadzania cyfrowych programów telewizyjnych z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych za pomocą transmisji strumieniowej jak również usługi VOD mieszczą się w grupowaniu PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”.

W świetle tak opisanej sytuacji nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że usługa wypożyczania filmów DVD i Blu-Ray na nośniku, do odtworzenia we własnym zakresie na sprzęcie posiadanym przez usługobiorcę, jest tożsama z usługami VOD udostępnianymi w ramach jednej kompleksowej usługi telewizyjnej w ramach wykorzystania sieci teleinformatycznych za pomocą transmisji strumieniowej. Istota i cel obu rodzajów usług jest zupełnie odmienna i jest świadczona za pomocą innych urządzeń i środków. W przypadku usługi VOD istota i cel tej usługi sprowadza się do wzbogacenia kompleksowej usługi telewizyjnej. Powyższego nie zmienia fakt, że ostatecznym efektem jest możliwość obejrzenia danego filmu.

Biorąc pod uwagę powyższe nie można zaakceptować poglądu, że zarówno Wnioskodawca jak i podmiot, opisany we wskazanej interpretacji świadczą takie same usługi polegające na wypożyczaniu filmów.

W przypadku Wnioskodawcy są to stricte usługi wypożyczania filmów, natomiast w przypadku opisanym w powołanej interpretacji są to kompleksowe usługi telewizji kablowej. Oba rodzaje świadczeń mają zupełnie odmienną klasyfikację statystyczną i inną stawkę podatku.

Argument Wnioskodawcy, iż z charakteru zwolnień zawartych w załączniku nr 3 do ustawy wynika, że intencją ustawodawcy było opodatkowanie preferencyjną stawką usług związanych z szeroko rozumianą kulturą, nie oznacza, że wszystkie usługi mające jakikolwiek pośredni związek z kulturą są opodatkowane taką stawką.

Wobec powyższego zdaniem tutejszego Organu zupełnie nieuprawnione jest stwierdzenie Wnioskodawcy, że w opisanej sytuacji jest naruszona zasada swobodnej konkurencji, objawiająca się w odmiennym opodatkowaniu identycznych w swojej istocie usług. W opisanym stanie faktycznym nie można uznać, że usługi wypożyczania filmów na DVD i Blu-Ray i usługi radia i telewizji cyfrowej są w stosunku do siebie konkurencyjne, gdyż ich istota, cel oraz instrumenty za pomocą których są realizowane mają krańcowo odmienny charakter.

W związku z powyższym, powoływanie się przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku na wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, jako dowodu świadczącego o naruszeniu przez Polskę zasad neutralności podatkowej i konkurencji, przy określaniu podstawowej stawki podatku na usługi wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray jest niezasadne.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, że usługi w zakresie wypożyczania filmów na płytach DVD i Blu-Ray powinny być opodatkowane preferencyjną stawką podatku, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.