Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007r. – w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia ... na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Człuchowie z dnia 25 czerwca 2007r. Nr UCR.I./415-0014/07 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

– uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 czerwca 2007r. Płatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że burmistrz w ramach zadań własnych gminy powołuje komisje rozwiązywania problemów alkoholowych. Wynagrodzenia członków komisji są corocznie określane uchwałą Rady Gminy. I tak ustalono, że przewodniczący i sekretarz komisji sprawujący obsługę kancelaryjno – techniczną otrzymują zryczałtowaną miesięczną dietę w wysokości odpowiednio 500zł i 300zł a pozostali członkowie komisji dietę w wysokości 80zł. za udział w posiedzeniach, które odbywają się raz w miesiącu. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż do w/w wypłat ma zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Płatnik nie ma obowiązku naliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego.

Płatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, zarzucając mu naruszenie treści przepisu art. 41 ust. 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w związku z art. 13 pkt 6 i art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że ustalona uchwałą Rady Miejskiej zryczałtowana dieta dla członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych jako wynagrodzenie jest przychodem w rozumieniu przepisu art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie dietą o której stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 17 tej ustawy. Stąd Płatnik wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości poprzez uznanie poprawności stanowiska wnioskodawcy w tej kwestii.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) – wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Źródłem przychodów w myśl art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jest działalność wykonywana osobiście. Zgodnie z brzmieniem art. 13 ustawy za przychody z tej działalności, uważa się:

• przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (art. 13 pkt 5),
• przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9 (art. 13 pkt 6).

Z powyższego wynika, że ustawodawca wyraźnie wyodrębnia poszczególne źródła i rodzaje przychodów. Zwolnienie przedmiotowe określone w treści art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. ma zastosowanie do przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich tj. przychodów określonych rodzajowo w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Przychody otrzymywane przez członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, jako przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy samorządowej zostały odrębnie określone przez ustawodawcę w treści art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Konsekwencją powyższego jest m.in. wyłączenie stosowania wobec członków komisji samorządowych zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to odnosi się bowiem wyłącznie do przychodów wymienionych w punkcie art. 13 pkt 5 ustawy.

Zatem przychody otrzymywane przez osoby wchodzące w skład Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych zarówno z tytułu sprawowania obsługi kancelaryjno – technicznej jak i za udział w posiedzeniach komisji bez względu na ich nazewnictwo stanowią przychód, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Płatnik w tym przypadku na podstawie art. 41 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jest zobowiązany do obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Odnośnie powołanego w zażaleniu wyroku z dnia 7.10.1997r. Nr III S.A. 253/96 Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że wyrok ten dotyczy zwolnienia od podatku wynagrodzeń wypłacanych pozaetatowym członkom samorządowych kolegiów odwoławczych. Tego rodzaju przychody zostały określone w treści art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. a nie jak w przypadku członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych w art. 13 pkt 6 tej ustawy. Tym samym wyrok ten nie będzie miał zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Mając powyższe na uwadze argumenty Płatnika zawarte w zażaleniu pozostają bez wpływu na stanowisko zajęte przez organ I instancji. Postanawia się zatem jak w sentencji.