Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko X SA (...) przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2007 roku, który wpłynął w dniu 9 lutego 2007 roku, o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej sposobu wypełnienia deklaracji WZS-1K, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2007 roku do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem z dnia 28 marca 2007 roku.

Jak stanowi art. 14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a §4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa składa deklaracje WZS-1K.

Wątpliwości Spółki dotyczą określenia kwoty podatku dochodowego, którą należy ująć w poz. 30 przedmiotowej deklaracji – czy jest to podatek należny obliczony od podstawy opodatkowania, czy też podatek należny po odliczeniu.

W opinii Spółki prawidłowe jest ujęcie kwoty podatku obliczonej od podstawy opodatkowania (tj. bez uwzględnienia odliczeń).

Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku stwierdza, co następuje:

Dla rozstrzygnięcia przedstawionego zagadnienia niezbędna jest analiza przepisów ustawy z dnia 1 grudnia 1995 roku o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154 poz. 792 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ustawy jej przepisy stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz spółek, w których wszystkie akcje (udziały) są własnością Skarbu Państwa, z wyjątkiem akcji (udziałów) nieodpłatnie udostępnionych pracownikom na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Obowiązkiem wskazanych wyżej podmiotów jest – stosownie do art. 2 ust. 1 i art. 4 - wyliczenie wpłaty z zysku w wysokości 15% zysku brutto (pomniejszonego o podatek dochodowy od osób prawnych) i odprowadzeniu tej kwoty do budżetu państwa.

W świetle wniosku za szczególnie istotne należy uznać zawarte w art. 2 ust. 1 ustawy sformułowanie „po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”, jako że jest ono podstawową wskazówką dotyczącą danych zawartych w deklaracji. Interpretacja powyższego zwrotu powinna uwzględniać reguły prawa podatkowego a także cel instytucji prawnej, jaką są wpłaty z zysku.

Po pierwsze należy zauważyć, iż podatkiem jest – stosownie do art. 6 Ordynacji podatkowej –„publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.”. Istotnym elementem przedmiotowej definicji, podobnie jak zawartych w art. 4 i 5 Ordynacji podatkowej pojęć obowiązku podatkowego i zobowiązania podatkowego, jest zatem fakt zapłaty, czyli transferu środków pieniężnych na rzecz organizacji publicznoprawnej. Ponadto ustawy podatkowe częstokroć przewidują możliwość modyfikowania ustalonego na zasadach ogólnych (podstawa x stawka) zobowiązania podatkowego. Zmiany te mogą mieć dodatni lub ujemny charakter i dopiero ich uwzględnienie powoduje możliwość wyliczenia należnego zobowiązania podatkowego (instrumenty takie zostały przewidziane m. in. w art. 17 ust. 2a i art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Oznacza to, że określenie podatek – o ile nie zostało mu wyraźnie nadane odmienne brzmienie – dotyczy kwoty podlegającej wpłacie, a nie wartości, które jej wyliczeniu służy.

Jednocześnie wpłata z zysku – mimo publicznoprawnego charakteru – wykazuje znaczące podobieństwo do dywidendy. W obydwóch przypadkach mamy bowiem do czynienia z wypłatą należną z tytułu wyposażenia jednostki w kapitały niezbędne do jej funkcjonowania. Kwota ta ustalona jest przy tym w pewnej proporcji od wyniku finansowego w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Elementem, który wpływa na ten wynik jest m. in. kwota podatku dochodowego od osób prawnych, jako że realnie zmniejsza ona środki pozostające w dyspozycji jednostki. Oznacza to, iż również ze względu na konstrukcję i cel wpłaty z zysku, nie ma żadnego uzasadnienia pogląd, by na podstawę jej obliczenia wpływała wstępna, a nie finalna wysokość zobowiązania podatkowego.

Zatem w pozycji 30 deklaracji WZS-1K należy ując kwotę podatku należnego podlegającego wpłacie, tj. po odliczeniach. Wobec powyższego stanowisko Spółki uznaje się za nieprawidłowe