INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2012 r. (data wpływu 8 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wnieść wkład niepieniężny w postaci nieruchomości niezabudowanej do mającej powstać spółki komandytowej. Objęta wkładem nieruchomość stanowi majątek odrębny Wnioskodawcy i została mu przekazana w drodze umowy darowizny przez jego rodziców. Nieruchomość nie była dotychczas wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Mająca powstać spółka będzie składać się z trzech wspólników: sp. z o.o. - komplementariusza, spółki jawnej - komandytariusza, osoby fizycznej (podatnika) - komandytariusza. Przedmiotem działalności mającej powstać spółki komandytowej będzie działalność ogólnobudowlana oraz deweloperska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie nieruchomości aportem do spółki komandytowej będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym nie powstanie po Jego stronie przychód w rozumieniu ustawy podatkowej od osób fizycznych.

Argumentując swoje stanowisko Wnioskodawca wskazuje na treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm. ) dalej w skrócie „updof”, z którego wynika, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części, lecz w dalszej treści przepis ten odsyła do regulacji ust. 2 pkt 2 gdzie wskazano, że nie stosuje się go do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki mającej osobowość prawną lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. W związku z powyższym następuje wyłączenie możliwości uznania wkładu niepieniężnego wnoszonego do spółki jako źródła przychodów, w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż nie można aportu zakwalifikować jako odpłatnego zbycia

Dokonując analizy wniesienia aportu na gruncie art. 11 ust. 1 updof należy stwierdzić, że nie można również dokonać jej kwalifikacji jako otrzymanych lub postawionych do dyspozycji podatnika pieniędzy i wartości pieniężnych oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń albowiem wnoszący aportem nieruchomość, w chwili jej wniesienia nie otrzymuje żadnych świadczeń o jakich mowa wcześniej. Nie otrzymuje żadnych korzyści poza tym, że ma jedynie z tego tytułu prawo do udziału w ewentualnych, przyszłych zyskach spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, również dyspozycja art. 17 ust. 1 pkt 9 updof nie będzie miała w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowania, gdyż wynika z niej, że przychód z wniesienia wkładu niepieniężnego powstanie wyłącznie w sytuacji wniesienia takiego wkładu do spółki posiadającej osobowość prawną jak również w przypadku spółdzielni. Do tej kategorii nie należy jednak spółka komandytowa będąca spółką osobową.

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że czynność ta jest neutralna ze względu na przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 updof, gdyż czynność ta nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wniesienie aportu do spółki osobowej nie pociąga za sobą odpłatności. Konkluzja ta wynika z charakteru spółki osobowej.

Wniesienie do niej wkładu niepieniężnego, nie powoduje otrzymania zwrotnego świadczenia, o wartości odpowiadającej wysokości wniesionego wkładu. Nie sposób skutecznie wywodzić przeciwnej tezy jedynie z faktu, że aport wnoszony jest na wkład o określonej wartości.

Osoba wnosząca aport, nie otrzymuje w zamian zapłaty, gdyż jedynie przekształca aport we wkład. Poprzez wkład, uczestniczy w stratach i zyskach spółki osobowej, odpowiednio do wartości wniesionego wkładu (art. 123 § 1 i § 3 ksh ). Wnoszący wkład niepieniężny do spółki komandytowej (spółki osobowej) nie otrzymuje czegokolwiek w zamian. Korzyść majątkowa uzyskiwana w związku z uczestniczeniem w spółce osobowej będzie wypadkową zysku i straty w okresie rozliczeniowym. Wspólnicy spółki komandytowej w przeciwieństwie do wspólników spółek kapitałowych nie otrzymują żadnego ekwiwalentu za wniesiony wkład do spółki. W zamian za wniesiony wkład osoba fizyczna otrzymuje bowiem udziały. One zaś są surogatem uprawnień nie tylko natury materialnej (nabycia prawa do udziału w zyskach i stratach spółki) ale są wyznacznikiem przede wszystkim praw korporacyjnych, a więc związanych z prowadzeniem spraw spółki i wpływaniem na jej działalność, co wynika z przepisów zawartych w Kodeksie spółek handlowych, w szczególności w tytule II „Spółki osobowe”.

Stąd też do czasu, aż nastąpi zbycie udziału w takiej spółce, dotąd po stronie wspólnika nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wniesienie nieruchomości jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie pociąga za sobą otrzymania przez osobę dokonującą aportu, czy to pieniędzy, czy wartości pieniężnych, czy świadczeń w naturze. Jeżeli zatem wniesienie aportu nie generuje dla wnoszącego wkład odpłatności (przychodu) o czym wyżej, to wniesienie aportu do spółki komandytowej jest podatkowo obojętne i w szczególności nie ma do takiej czynności zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 updof.

Na potwierdzenie słuszności prezentowanego stanowiska Wnioskodawca przedstawia następujące rozstrzygnięcia sądów administracyjnych:

wyrok WSA w Kielcach z dnia 4 marca 2010 r. o sygn. akt I SA/ Ke 71/10, wyroki WSA w Warszawie w sprawach: III SA/Wa 2926/08, III SA/Wa 346/09, III SA/Wa 1383/09, wyrok WSA w Gdańsku w sprawie I SA/Wa 912/09, wyrok WSA w Kielcach z dnia 29.04.2009 r. w sprawie I SA/Ke 121/09, wyrok WSA w Warszawie z 29.09.2009 r. III SA/Wa 840/09, I SA/Łd 22/11 - wyrok WSA w Łodzi z 23.02.2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm. – dalej K.s.h.), przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Stosownie do art. 8 K.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Przy czym, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 K.s.h., spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Z kolei w myśl art. 102 K.s.h., spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu, na spółkę. Na mocy art. 50 § 1 K.s.h. udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu, natomiast w myśl art. 50 § 2 ww. ustawy wspólnik nie jest uprawniony ani zobowiązany do podwyższenia umówionego wkładu.

Należy jednak wskazać, że w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem udziały, a więc uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia. Otrzymując bowiem udziały wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki osobowej.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego wskazać należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Reasumując, wniesienie nieruchomości aportem do spółki komandytowej nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Sądów Administracyjnych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych sprawy, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.