POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa–Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U.z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 28.03.2007r. (wpływ do tut. urzędu 06.04.2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 07.05.2007r. (wpływ do tut. urzędu 10.05.2007r.) oraz z dnia 11.06.2007r (wpływ 11.06.2007r) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

POSTANAWIA

uznać za prawidłowe stanowisko Strony w części dotyczącej podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w 2006 roku nie prowadziła działalności gospodarczej i z dniem 15 grudnia 2006 roku Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o jej likwidacji. Jednakże mimo tego faktu Spółka ponosiła w 2006 roku koszty związane z jej bieżącym funkcjonowaniem, takie jak opłaty za czynsz najmu, telefony, usługi prawne, usługi księgowe, usługi zarządzania. Spółka ponosiła powyższe wydatki na podstawie faktur VAT.

W związku z powyższym Strona zwróciła się z zapytaniem czy Spółka powinna wykazać w deklaracjach VAT-7 podatek naliczony z faktur VAT za ponoszone koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem Spółki, w sytuacji gdy Spółka nie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki podatek naliczony z poszczególnych miesięcy powinien być wykazywany w deklaracjach VAT-7 za poszczególne okresy i zostać w kolejnych okresach odliczony od ewentualnego przyszłego podatku należnego, lub zwrócony na rachunek na rachunek bankowy w przypadku wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego w związku z likwidacją osoby prawnej. Wnioskodawca zaznacza, iż zwrot na rachunek bankowy nastąpiłby pod warunkiem wykazania w deklaracji podatku należnego.

Strona wnosi o potwierdzenie powyższego stanowiska.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy co następuje:

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 w/w ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7: 1.suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:a) z tytułu nabycia towarów i usług,b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;2.w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego; 3.zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6; 4.kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Uprawnienia wymienione w w/w przepisie mają charakter równorzędny i jedynie w gestii podatnika pozostaje, z którego uprawnienia skorzysta: z żądania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy czy z prawa przeniesienia nadwyżki na następny okres rozliczeniowy w celu obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego w następnym okresie rozliczeniowym.

Ograniczenie prawa do żądania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy przewiduje art. 86 ust. 19 w/w ustawy zgodnie z którym, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16 lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę, w opinii tut. organu podatkowego, Spółka ma prawo do wykazania w deklaracji VAT-7 podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu. Jednakże jeżeli Spółka nie wykonała czynności opodatkowanych w danym okresie rozliczeniowym, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, iż nie ocenia załączonych do wniosku załączników.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.