P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2007 r. w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 14 czerwca 2007r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 14 czerwca 2007r. (wpływ do tut. Urzędu 18 czerwca 2007r.) Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka przyjęła, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.W zeznaniu podatkowym CIT- 8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok trwający od 01.01.2004r. do 31.12.2004r., Spółka wykazała stratę w wysokości ok. 40 mln. zł.
W związku z ogłoszeniem upadłości z możliwością zawarcia układu w dniu 22 marca 2005r. – zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy o rachunkowości Jednostka dokonała zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający postawienie Spółki w stan upadłości tj. 21 marca 2005r., oraz sporządzono zeznanie podatkowe CIT-8 za okres od 01.01.2005r. do 21.03.2005r.
Następnie zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o rachunkowości otwarto księgi rachunkowe na dzień wszczęcia postępowania upadłościowego tj. 22 marca 2005r. i sporządzono kolejne zeznanie za okres od 22.03.2005r. do 31.12.2005r. Postanowieniem z dnia 19 maja 2006r. Sąd Rejonowy w Opolu zakończył postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu i zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości dokonano zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień zakończenia postępowania upadłościowego tj. 19 maja 2006r. oraz sporządzono zeznanie podatkowe CIT-8 za okres od 01.01.2006r. do 19.05.2006r. W dniu 20 maja 2006r. dokonano otwarcia ksiąg rachunkowych i sporządzono kolejne zeznanie podatkowe CIT-8 za okres od 20.05.2006r. do 31.12.2006r.

Zapytanie podatnika odnosi się do następującej kwestii: czy o poniesioną stratę za rok 2004 Spółka może obniżyć dochód w kolejnych po sobie następujących pięciu latach podatkowych przypadających na okresy:
- od 01.01.2005r. do 21.03.2005r.,
- od 22.03.2005r. do 31.12.2005r.,
- od 01.01.2006r. do 19.05.2006r.,
- od 20.05.2006r. do 31.12.2006r.,
- od 01.01.2007r. do 31.12.2007r.,
Zdaniem Spółki rozliczenie straty poniesionej za 2004 rok możliwe jest jedynie w wymienionych wyżej latach podatkowych.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego informuje:

Zgodnie z art. 9 ust.1 z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm. – zwanej dalej „ustawą”), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Tymi odrębnymi przepisami są przepisy o rachunkowości.
Przepis art. 8 ust. 6 ustawy stanowi, że jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego. Z zasady, zgodnie z art. 8 ust. 1. ustawy, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. W przypadku Spółki rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.
Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) księgi rachunkowe zamyka się na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub upadłości. Z art. 45 ust. 1 ustawy o rachunkowości wynika, że sprawozdanie finansowe sporządza się między innymi na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 ust 2 tej ustawy.
Z brzmienia art. 27 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy zobowiązani są składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego. W związku z faktem, iż rok podatkowy Spółki pokrywał się z rokiem kalendarzowym, a Spółka została postawiona w stan upadłości z możliwością zawarcia układu postanowieniem Sądu Rejonowego, to zobowiązana ona była do zamknięcia ksiąg rachunkowych pod datą 21.03.2005r., Spółka zatem miała obowiązek sporządzić sprawozdanie finansowe za okres od 1.01.2005r. do 21.03.2005r. i od 22.03.2005r. do 31.12.2005r., oraz złożyć zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) CIT-8 za ww. okresy. Postanowieniem dnia 19 maja 2006r. Sąd Rejonowy w Opolu zakończył postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu i Spółka również była zobowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień zakończenia postępowania upadłościowego tj. 19 maja 2006r., oraz sporządzenia sprawozdania finansowego za okres od 01.01.2006r. do 19.05.2006r. i od 20.05.2006r. do 31.12.2006r., oraz złożyć zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) CIT-8 za ww. okresy. Z treści pisma Spółki wynika, że obowiązek wynikający z art. 27 ust. 1 ustawy został wypełniony za ww. lata podatkowe.
Stratą podatkową w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nadwyżka kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów. Możliwość dokonywania odliczeń straty uregulowana została w art. 7 ust. 5 ustawy. Przepis ten stanowi, że o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50 % kwoty tej straty. W przepisie powyższym mowa jest o roku podatkowym, który nie zawsze pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Nie zawsze rokiem podatkowym musi być okres pełnych, kolejno po sobie następujących dwunastu miesięcy. Z uwagi na szczególne zasady ustalania roku podatkowego może się zdarzyć sytuacja, że w jednym roku kalendarzowym dojdzie do zbiegu dwóch lub trzech lat podatkowych i wówczas podatnik będzie miał prawo odliczenia strat podatkowych w tych latach podatkowych a nie kalendarzowych.
W opisywanym przypadku, w związku z postawieniem Spółki w stan upadłości z możliwością zawarcia układu a następnie z zakończeniem postępowania upadłościowego, strata za rok 2004 może zostać rozliczona w latach podatkowych:
- od 01.01.2005r. do 21.03.2005r.,
- od 22.03.2005r. do 31.12.2005r.,
- od 01.01.2006r. do 19.05.2006r.,
- od 20.05.2006r. do 31.12.2006r.,
- od 01.01.2007r. do 31.12.2007r., ponieważ są to najbliższe po poniesieniu starty za 2004r., kolejno po sobie następujące lata podatkowe.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym. Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2007r. w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony. Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw niniejsza interpretacja wygasa z mocy prawa w razie zmiany przepisów, które były jej przedmiotem. Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 4 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego postanowienia.