INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 17 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzowania wynajmowanych nieruchomości i odnoszenia kosztów tej amortyzacji w koszty uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzowania wynajmowanych nieruchomości i odnoszenia kosztów tej amortyzacji w koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w miesiącu grudniu 2009 r. została właścicielem kilku budynków, które (do nadal) są kompletne i zdatne do użytku. Spółka nie użytkuje budynków lecz odpłatnie je wynajmuje, uzyskując przychody w postaci czynszów. Spółka na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości zaliczyła budynki do nieruchomości inwestycyjnych i wyceniła je według ceny rynkowej. Od budynków Spółka nie nalicza dla celów bilansowych amortyzacji. Zarówno w bieżącym roku, jak i w przyszłych latach Spółka nadal będzie zaliczała ww. budynki do nieruchomości inwestycyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo amortyzować przedmiotowe budynki, a odpisy amortyzacyjne zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo amortyzować budynki, a odpisy amortyzacyjne zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Spółka zakwalifikowała budynki do nieruchomości inwestycyjnych zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 4a ust. 1 definiuje inwestycje jako środki trwałe w budowie, a budynki, o których mowa w pytaniu bezsprzecznie do nich nie należą, gdyż są kompletne i zdatne do użytku. W związku z tym przedmiotowe nieruchomości Spółka może zaliczyć, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, do środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Katalog wydatków, nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów określony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także art. 16c ustawy, nie przewiduje wyłączenia odpisów amortyzacyjnych z kosztów uzyskania przychodów budynków oddanych w najem.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki prawidłowym postępowaniem będzie bieżące odnoszenie w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynków oraz korekta zeznania o wysokości osiągniętego dochodu przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych - CIT - 8 za lata 2010 – 2011 uwzględniająca odpisy amortyzacyjne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a – 16m.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop , kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, że określony wydatek, niewymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka w miesiącu grudniu 2009 r. została właścicielem kilku budynków, które są kompletne i zdatne do użytku. Spółka nie użytkuje budynków lecz odpłatnie je wynajmuje, uzyskując przychody w postaci czynszów. Zgodnie z ustawą o rachunkowości Spółka zaliczyła przedmiotowe budynki do nieruchomości inwestycyjnych zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17. Od budynków Spółka nie nalicza dla celów bilansowych amortyzacji. Wątpliwości Spółki budzi możliwość amortyzowania wynajmowanych nieruchomości i odnoszenia kosztów tej amortyzacji w koszty uzyskania przychodów.

Art. 15 ust. 6 ustawy o pdop stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w art. 16a ust. 1 pkt 1 - 3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o pdop,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok - o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
• nie są wymienione w art. 16c ustawy.
  
  

Z treści powołanych przepisów wynika zatem, że amortyzacja dotyczy zarówno środków trwałych wykorzystywanych bezpośrednio w prowadzonej działalności gospodarczej, jak i generujących przychody z tytułu najmu. Jednocześnie należy zauważyć, iż środki trwałe służą osiąganiu przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że związane z nimi wydatki powinny być również rozliczone w dłuższym okresie czasu. Innymi słowy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na nabycie, wytworzenie albo ulepszenie środka trwałego lub też na nabycie wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop), lecz zużycie tych środków i wartości, mierzone amortyzacją (art. 15 ust. 6 ustawy o pdop).

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Natomiast jak wynika z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż budynki, o których mowa we wniosku nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, bowiem jak wskazała Spółka zostały przez Nią zakwalifikowane do nieruchomości inwestycyjnych na podstawie art. 3 pkt 17 ustawy o rachunkowości.

W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Spółce dla celów podatkowych będzie przysługiwało prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych dotyczących wynajmowanych nieruchomości, uznanych przez Nią za środki trwałe i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop).

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym z uwagi na nieujęcie budynków w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółce nie przysługiwało prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.