Pismem z dnia 19.03.2007r., zwróciła sie Pani z prośbą o udzielnie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w lipcu bieżącego roku zamierza Pani rozpocząć działalność gospodarczą, która będzie polegała na badaniu psychologicznym kierowców i kandydatów na kierowców. Warunkiem koniecznym i niezbędnym jest ukończenie podyplomowych studiów w zakresie psychologii transportu. Ponadto do wykonywania działalności gospodarczej zamierza Pani przeznaczyć cześć lokalu mieszkalnego, do którego posiada Pani spółdzielcze własnościowe prawo, nabyte w drodze darowizny. Część lokalu zamierza Pani wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonać amortyzacji.

W ramach uzupełnienia w dniu 17.04. 2007r. ( data wpływu pisma do tut. organu podatkowego - 18.04.2007r.), sformułowała Pani własne stanowisko, iż poniesione wydatki z tytułu podyplomowych studiów, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, ponieważ wydatek ten będzie związany z osiąganymi przychodami, poza tym nie jest wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu. Natomiast w części dotyczącej amortyzacji lokalu mieszkalnego, uważa Pani że można zastosować indywidualną stawkę amortyzacji dla lokalu w wysokości 10%, przy ustaleniu wartości początkowej w wysokości kwoty darowizny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/pow ustawy. Artykuł 23 zawiera katalog wydatków, które pomimo ich poniesienia w celu uzyskania przychodów z danego źródła przychodów nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z w/w ogólnej definicji kosztów wynika, że aby uznać wydatek poniesiony przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą za koszt uzyskania przychodu , muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

1/ wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu,

2/ wydatek nie może znajdować sie na liście zawartej w art. 23 ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zwrot"wszelkie koszty"wymieniony w ustawie wskazuje na wydatki o bardzo zróżnicowanym charakterze.Mogą być to wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Podatnik, prowadzący działalność gospodarczą powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu , że poniesienie kosztu po uwzględnieniu związków przyczynowo - skutkowych, doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów.

Można przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu.

Wydatki poniesione na przygotowanie do podjęcia nierozpoczętej jeszcze działalności gospodarczej nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów ze źródła przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Nie oznacza to jednak, że w wyniku poniesienia danego wydatku przychód rzeczywiście musi być osiągnięty; wystarczy sama zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a samą możliwością uzyskania z tego tytułu przychodu w przyszłości.

Koszty uzyskania przychodów, muszą być jednak przyporządkowane do tego źródła z którym są związane. Wydatki poniesione na podyplomowe studia, nie mogą być traktowane jako koszty uzyskania ptzychodów, ponieważ nie są związane ze źródłem przychodu w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem źródło to jeszcze nie istnieje.

Zatem wydatek poniesiony na podyplomowe studia w zakresie psychologii transportu, zdaniem tutejszego organu podatkowego nie będzie stanowił kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast w części zapytania dotyczącej amortyzacji lokalu mieszkalnego wykorzystanego do celów działalności gospodarczej, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu informuje, że wartość początkową budynków i lokali mieszkalnych ustala się dla celów amortyzacji podatkowej: zgodnie z zasadami ogólnymi , tj. w myśl przepisów art. 22g ust. 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub według zasady szczególnej (uproszczonej) określonej w art. 22g ust. 10 w/pow ustawy.

Sposób ustalenia wartości początkowej według zasad ogólnych zależy od sposobu wejścia w posiadanie nieruchomości lub prawa spółdzielczego, np: zakup, otrzymanie w drodze spadku, otrzymanie w formie aportu.

W razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób ,wartością początkową środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będzie wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 w/wym ustawy).

Uregulowania dotyczące ustalania wartości początkowej budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego tzw. metodą uproszczoną zawiera art. 22g ust. 10 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie w odniesieniu do nieruchomości, co do których podatnik posiada prawo własności, jak też tych posiadanych na podstawie własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego. Zgodnie z jego treścią, podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo wykorzystywanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej budynku lub lokalu i kwoty 988 zł.

Zgodnie z treścią art. 22m ust. 4 ustawy, odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje sie przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%.

Jeżeli podatnik wybierze przy ustalaniu wartości początkowej metodę uproszczoną określoną w art. 22g ust. 10 ustawy, wówczas roczna stawka amortyzacyjna wynosi 1,5%.

Tylko w przypadku amortyzacji środka trwałego, podatnik może przyjąć indywidualną stawkę amortyzacyjną dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, wówczas będzie ona wynosić 10%. Zastosowanie tej stawki jest możliwe pod warunkiem, że nieruchomość jest po raz pierwszy wprowadzona do ewidencji danego podatnika oraz można ją uznać za używaną lub ulepszoną.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 b ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest określane jako wartość niematerialna i prawna a nie jako środek trwały, zatem powyższe rozwiązanie nie będzie miało zastosowania bowiem dotyczy amortyzacji środków trwałych.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pani wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu nie potwierdza Pani stanowiska w sprawie.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.