POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie–Koźlu działając na podstawie art. 14a § 1i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 15.06.2007 r. (z datą wpływu do tut. Urzędu 18.06.2007 r.) uzupełnionego pismem z dnia 09.08.2007 r. w sprawie zapytania dotyczącego uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków dotyczących opłaty manipulacyjnej oraz czynszu inicjalnego wynikających z zawartej umowy leasingowej samochodu osobowego w całości w chwili poniesienia na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

postanawia

uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w maju br. zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy. Według Jednostki umowa ta spełnia warunki o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowa umowa została zawarta na okres 24 miesięcy zaś suma opłat wynikających z umowy jest wyższa niż wartość przedmiotu przedmiotu umowy leasingu. W ocenie Spółki opłata manipulacyjna i czynsz inicjalny (podobnie jak pozostałe raty leasingowe) są kosztem pośrednio związanym z przychodami. Zapłata czynszu inicjalnego jak i opłaty manipulacyjnej jest warunkiem wydania przedmiotu leasingu użytkownikowi. W tym sensie zdaniem Spółki poniesiony wydatek nie jest wydatkiem mającym związek z przychodami lat następnych, lecz warunkiem dokonania czynności w danym roku. W związku z czym opłata manipulacyjna jak i czynsz inicjalny w opisanym stanie faktycznym jest kosztem uzyskania przychodu w miesiącu zawarcia umowy leasingowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami uznając stanowisko Spółki za nieprawidłowe informuje, co następuje:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Tak więc podstawowym warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osóbprawnych jest wykazanie, że:

1. wydatek został faktycznie przez podatnika poniesiony,

2. w momencie dokonywania wydatku istniały przesłanki pozwalające na stwierdzenie, że wydatek ten może przynieść podatnikowi przychody,

3. wydatek został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4. wydatek nie jest wymieniony w art. 16 ust. 1 zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełnienie powyższych przesłanek w odniesieniu do zawartej przez Spółkę umowy leasingu, których przedmiotem jest samochód osobowy stanowi podstawowe kryterium możliwości zaliczenia poniesionych na jej podstawie wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

Art. 17a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje umowę leasingu jako umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym” oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej „korzystającym” podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Przepisy art. 17b ust. 1 w/w ustawy stanowią, że jeżeli umowa leasingu spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające amortyzacji rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości oraz

2. suma ustalonych w niej opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ,

to opłaty ustalone w takiej umowie leasingu ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka stwierdza, że zawarta przez nią umowa spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tak więc na podstawie powyższego przepisu zachodzą przesłanki umożliwiające jej (jako korzystającemu) zaliczenie do podatkowych kosztów uzyskania przychodów opłat ponoszonych przez nią w podstawowym okresie obowiązywania tej umowy leasingu.

W związku z tym, że treść art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie podnosi kwestii określenia momentu w którym korzystający powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty wynikające z zawartych umów leasingu zastosowanie w tej materii znajdują ogólne zasady potrącania kosztów zawarte w art. 15 ust. 4d w/w ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 4d znowelizowanej z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia, jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodu proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak już wyżej poniesiono opłaty manipulacyjnej i czynszu inicjalnego nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż wydatki te są na ogół uiszczane jednorazowo przy podpisywaniu umowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu.

Opłaty te pomimo, że są ponoszone jednorazowo to dotyczą całego okresu leasingu. Tak więc zdaniem tut. Organu podatkowego znajdzie tu zastosowanie przepis art. 15 ust. 4d zd. 2, czyli poniesione koszty opłaty manipulacyjnej i czynszu inicjalnego jako dotyczące całego okresu umowy leasingu powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego w takiej części w jakiej go dotyczą, a jeżeli nie jest możliwe określenie jaka część opłat dotyczy danego roku podatkowego, to stanowią one koszt uzyskania przychodu przychodu proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Reasumując poniesione wydatki przez Spółkę w maju br. z tytułu opłaty manipulacyjnej oraz czynszu inicjalnego będące warunkiem podpisania umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego spełniającego warunki określone w art. 17b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku stanowią koszt uzyskania przychodu proporcjonalnie za poszczególne lata do okresu zawartej umowy.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Podatnika we wniosku stanu faktycznego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy- Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszego postanowienia służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jej doręczenia.