Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-154/11/MS
z 7 lutego 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP1/443-154/11/MS
Data
2011.02.07
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
odliczenia
podatek naliczony
Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU)
usługi szkoleniowe
zwolnienia przedmiotowe
Istota interpretacji
Opodatkowanie opłat za uczestnictwo w konferencji i prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Wniosek ORD-IN 4 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2010r. (data wpływu 25 października 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2011r. (data wpływu 31 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za uczestnictwo w konferencji i prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 25 października 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za uczestnictwo w konferencji i prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 stycznia 2011r. (data wpływu 31 stycznia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1023/10/MS z dnia 18 stycznia 2011r. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca organizuje na zlecenie – głównie towarzystw naukowych oraz firm, kongresy i konferencje, nie świadczy jednak usług turystycznych. W większości przypadków są to konferencje dla lekarzy, którzy dzięki uczestnictwu w nich zdobywają tzw. punkty edukacyjne (potrzebne np. przy specjalizacji). Organizując konferencje Wnioskodawca rezerwuje m.in. sale wykładowe oraz miejsca hotelowe dla uczestników kongresu, zapewnia posiłki, obsługę multimedialną i informatyczną, ew. imprezy towarzyszące itp. W gestii Wnioskodawcy leżą wszelkie czynności organizacyjne, w tym też przyjmowanie zgłoszeń uczestników. Dokładny zakres aktywności Wnioskodawcy określa umowa ze zleceniodawcą, za realizację której wystawia fakturę opodatkowaną stawką VAT 22% za organizację konferencji. Aby zaoferować miejsce hotelowe na czas konferencji Wnioskodawca rezerwuje i opłaca miejsca hotelowe w hotelu stanowiącym centrum kongresowe i w hotelach znajdujących się w pobliżu centrum kongresowego. Wnioskodawca sam zajmuje się obsługą rezerwacji: wymianą korespondencji, kwaterowaniem do odpowiednich hoteli i pokoi, obsługą ewentualnych związanych z tym skarg, zażaleń i roszczeń. Uczestnicy kongresu chcąc korzystać z bazy hoteli konferencyjnych korzystają z systemu rezerwacyjnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca wystawia faktury zarówno za udział w konferencji jak i za noclegi uczestnikom kongresu i na konto Wnioskodawcy uczestnicy wpłacają pieniądze z tytułu wystawionej faktury. Hotele otrzymują od Wnioskodawcy gotowe listy kwaterunkowe. Wnioskodawca monitoruje cały pobyt gości w hotelu. Samą usługę noclegową świadczy hotel. Wykupując miejsca hotelowe Wnioskodawca pokrywa też koszty pokoi, których nie udało się sprzedać gościom konferencyjnym. Hotele rozliczają się z Wnioskodawcą dwojako:
Uczestnik kongresu opłaca sobie u Wnioskodawcy:
Poza „uczestnikami kongresu” w zjeździe mogą brać udział przedstawiciele komitetu naukowego, osoby towarzyszące, wystawcy i inne osoby nie biorące udziału w zajęciach szkoleniowych, którym Wnioskodawca oferuje, w zależności od potrzeb:
W przypadku zakwaterowania Wnioskodawca oferuje ceny brutto noclegów zgodne lub nieco niższe niż aktualny cennik danego hotelu. Wnioskodawca sam stara się wynegocjować dla siebie w hotelach odpowiednią zniżkę pozwalającą mu na obsługę całego procesu sprzedaży miejsca hotelowego, w tym procesu rezerwacyjnego i pokrycia kosztów niesprzedanych pokoi. Reasumując zazwyczaj oferowana przez Wnioskodawcę cena miejsca hotelowego jest wyższa od ceny zakupu tego miejsca, lecz nie przekracza cen oferowanych indywidualnym klientom przez dany hotel. Wnioskodawca ma przede wszystkim wątpliwości odnośnie sposobu wystawiania faktur VAT i stawki VAT, którą stosuje w przypadku usług hotelowych i chciałby się upewnić, czy właściwie nalicza i rozlicza VAT w przypadku opłat za uczestnictwo we wspomnianych konferencjach lekarzy. W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał: Wyjaśnienie wstępne: W przypadku konferencji, o których mowa we wniosku mamy do czynienia z następującą sytuacją organizacyjną:
Cz. II, ust. 1 – Wyjaśnienia szczegółowe:
Wyjaśnienia szczegółowe:
Cz. II, ust. 3 – Wyjaśnienie wstępne:
Cz. II, ust. 3 – Wyjaśnienia szczegółowe: pyt. 1 -> patrz Cz. II, ust. 3 – Wyjaśnienie wstępne,
Cz. II, ust. 4 – Wyjaśnienia szczegółowe:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy prawidłowe jest stosowanie zwolnienia z VAT w przypadku wspomnianych konferencji lekarzy... Czy w związku z tym, że opłaty za udział w usłudze edukacyjnej wpływają na konto Wnioskodawcy i Wnioskodawca wystawia faktury za uczestnictwo powinien rozliczać cały VAT z faktur dotyczących organizacji konferencji proporcją sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem. Wnioskodawca nadmienia, że działa na zlecenie towarzystw naukowych, bądź firm... Zdaniem Wnioskodawcy: stosowanie stawki zwolnione z VAT jest właściwe – konferencje są otwarte – może uczestniczyć każdy lekarz, ogłoszenia dostępne są w prasie branżowej. Ich głównym celem jest podnoszenie kwalifikacji uczestników, o czym świadczy program konferencji. Za udział w zajęciach o charakterze szkoleniowo-warsztatowym uczestnicy otrzymują punkty edukacyjne potrzebne w realizacji specjalizacji i odpowiedni certyfikat. Zatem spełniają założenia usług edukacyjnych związanych z kształceniem ustawicznym dorosłych. Pozostałe aktywności stanowią jedynie dodatek do szkolenia, w którym nie trzeba brać udziału, w całości finansowany przez zleceniodawców Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozlicza VAT z faktur kosztowych związanych z realizacją zamówienia ponieważ koszty te dotyczą sprzedaży opodatkowanej 22% VAT i związane są z czynnościami organizacyjnymi, a nie z usługą edukacyjną, którą świadczy zleceniodawca Wnioskodawcy. (Do tej pory sprzedaż zwolniona z VAT nie przekraczała u Wnioskodawcy 2% ogólnej sprzedaży, więc w przypadku proporcji dotyczących całości sprzedaży VAT byłby rozliczany w całości). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe. Ponieważ we wniosku z dnia 19 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, zatem w niniejszej interpretacji oceniono stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące na dzień złożenia wniosku. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy). Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 7 tego załącznika, tj. w „wykazie usług zwolnionych od podatku” wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 80 – „usługi w zakresie edukacji”. Stosownie do objaśnień zawartych w załącznikach do ustawy symbol ex oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez Wnioskodawcę. Ponieważ ustawodawca, w załączniku nr 4 do ustawy przy pozycji 7 usługi w zakresie edukacji o symbolu PKWiU ex 80, nie wymienił żadnych usług dla których zwolnienie to nie ma zastosowania, dlatego też należy uznać, że zwolnienie od podatku dotyczy wszystkich usług objętych grupowaniem PKWiU 80. Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż umowa zawarta pomiędzy Towarzystwem Naukowym a firmą Wnioskodawcy nie zakłada zorganizowania konferencji za wypłatę ściśle określonego wcześniej i zawartego w umowie wynagrodzenia (czyli po konferencji Wnioskodawca wystawia 1 fakturę VAT z tytułem „organizacja konferencji” na określoną w umowie kwotę + VAT), a raczej realizację wspólnego przedsięwzięcia na następujących zasadach finansowych:
Ponadto
Uczestnictwo w zjeździe – w ramach, którego uczestnik ma zapewniony przede wszystkim udział w zajęciach szkoleniowych, materiały konferencyjne, certyfikat udziału w konferencji oraz w zakresie określonym w umowie ze zleceniodawcą wyżywienie i udział w ewentualnych imprezach towarzyszących. W przypadku wspomnianych konferencji szkoleniowych lekarzy uczestnictwo to jest klasyfikowane jako usługa edukacyjna (PKWiU 80.42). Wobec powyższego należy stwierdzić, iż jeśli świadczone przez Wnioskodawcę usługi konferencji (udział w konferencji uczestników zarejestrowanych indywidualnie) objęte opłatą obejmującą identyfikator i materiały konferencyjne, wstęp na wszystkie sesje wykładowe, udział w wybranych warsztatach, kawę i lunche w przerwach zajęć, certyfikat uczestnictwa w konferencji, są zakwalifikowane do grupowania PKWiU 80, tj. „usługi w zakresie edukacji”, to podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z artykułem 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym sakresie należało uznać za prawidłowe. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Z powyższego wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę, tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku. Prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – 13. Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. W przypadku natomiast gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – art. 90 ust. 1 ustawy o VAT. Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 ww. artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy o VAT. Jak stanowi ust. 3 tego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Jak stanowi art. 90 ust. 6 ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie. Zgodnie z art. 90 ust. 9 ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Stosownie do art. 90 ust. 9 ustawy o VAT przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna. Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonane zakupy służą obu rodzajom działalności (ale nie służą czynnościom niepodlegajacym opodatkowaniu), podatnik może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli „zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną”. Reasumując należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca dokonuje zarówno sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej i jednocześnie towary i usługi nabywane w związku z tą działalnością służą zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej i nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania ich wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej lub zwolnionej, Wnioskodawca dokonując odliczeni winien zastosować przepis art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ustawy o VAT, tj. dokonać odliczenia proporcjonalnego. Nie można bowiem zgodzić się z Wnioskodawca, że dokonywane przez niego zakupy służą wyłącznie sprzedaży opodatkowanej jeśli w ramach organizacji konferencji dokonuje także sprzedaży zwolnionej. Naturalnie jeśli proporcja obliczona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 przekroczyła 98% Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego. Dokonując odliczenia należy mieć na uwadze również inne wyłączenia określone w art. 88 ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało również za nieprawidłowe. W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało je również uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego. Końcowo należy zauważyć, iż pozostałe kwestie, o których mowa we wniosku zostały objęte odrębnymi rozstrzygnięciami. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.