P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. - Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

-uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i rozpoczął się w dniu 1 września 2006r., a zakończy się z dniem 31 sierpnia 2007r. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja cukru na terytorium Polski. Polski rynek produkcji cukru stanowi część wspólnotowego rynku produkcji cukru i podlega ścisłej regulacji wyznaczanej przez prawo europejskie dotyczące polityki rolnej. W celu zapewnienia właściwego poziomu cen tego produktu na terenie Unii Europejskiej, wprowadzone zostały odpowiednie regulacje gwarantujące jednakowy poziom cen cukru we wszystkich Państwach Członkowskich Unii Europejskiej. Przepisy regulujące zasady funkcjonowania wspólnotowego rynku produkcji cukru zostały zawarte w Rozporządzeniu Rady Europejskiej w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru. W świetle przepisów przywołanego rozporządzenia, produkcja cukru na terytorium Unii Europejskiej jest produkcją ściśle regulowaną, dla której ustanowione zostały następujące zasady:

Produkcja cukru jest limitowana kwotowo. Oznacza to, że każdemu Państwu Członkowskiemu został przydzielony określony roczny limit produkcji cukru, którego przekroczenie wiąże się z dodatkowymi opłatami.

Państwa Członkowskie, w ramach przyznanego limitu produkcji cukru, przydzielają określone limity produkcji poszczególnym producentom cukru mającym siedzibę na ich terenie. Przyznanie limitu podstawowego nie wiąże się z odpłatnością ze strony producentów cukru. Cena minimalna wyprodukowanego w ramach przyznanych limitów cukru jest sztywno określona przez przepisy Rozporządzenia 318/2006 i nie może być niższa od ceny określonej w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia. W przypadku wyprodukowania większej ilości cukru niż została przydzielona w ramach limitu produkcji, na producenta nakładane są, zgodnie z art. 15 Rozporządzenia 318/2006, dodatkowe opłaty za wyprodukowaną ponad limit ilość cukru. Jednakże, producent cukru, który przeznaczył wyprodukowany ponad przyznany limit cukier na (i) przetworzenie, (ii) przeniesienie na kolejny rok gospodarczy, (iii) wykorzystanie w ramach szczególnego systemu dostaw dla regionów peryferyjnych lub (iv) wywiezienie poza terytorium Unii Europejskiej, może uniknąć obowiązku zapłacenia dodatkowej opłaty. Regulacje wspólnotowe przewidują również specjalny mechanizm umożliwiający producentom cukru uzyskanie dodatkowego limitu produkcji cukru. Limit ten jest przyznawany tylko na wniosek producenta cukru, a jego przyznanie jest odpłatne. Oznacza to, że producenci cukru w celu skorzystania z możliwości uzyskania dodatkowego limitu produkcji, są zobowiązani (poza złożeniem odpowiedniego wniosku) do zapłaty dodatkowej kwoty za każdą tonę cukru, przyznaną w ramach dodatkowego limitu produkcji.

Produkcja cukru jest ściśle uzależniona od dostępnej na rynku ilości buraków cukrowych. Regulacje wspólnotowe ustanowiły również określone zasady dla produkcji buraków cukrowych na terytorium Unii Europejskiej. Zasady te są zbliżone do zasad regulujących wspólnotowy rynek produkcji cukru. Art. 5 ust. 1 Rozporządzenia 318/2006 określa minimalne ceny kwotowych buraków cukrowych (czyli buraków wykorzystywanych do produkcji cukru w ramach przyznanych producentom limitów), jakie mogą być stosowane przez producentów cukru wobec producentów buraków cukrowych. Buraki cukrowe, które nie zostały przeznaczone do produkcji cukru w ramach limitów (buraki pozakwotowe), mogą być nabywane po cenach niższych niż określone w art. 5 ust. 1 Rozporządzenia 318/2006.Zasady oraz sposób przyznawania limitów produkcji cukru w Unii Europejskiej zostały uregulowane w Rozporządzeniu 318/2006. Zgodnie z przywołaną regulacją, limit produkcji cukru ustalony jest dla każdego Państwa Członkowskiego, zgodnie z Załącznikiem III do Rozporządzenia 318/2006. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 2 tego Rozporządzenia, Państwa Członkowskie rozdzielają przyznany limit na poszczególnych producentów cukru w tym kraju. Przyznanie limitu produkcji cukru limit="" podstawowy=""> jest bezpłatne.Jednocześnie, na mocy pkt l załącznika nr IV do Rozporządzenia 318/2006, Państwom Członkowskim przyznane zostały dodatkowe limity produkcji cukru, przy czym Polska uzyskała dodatkowy limit produkcyjny w wysokości 100.551 ton. Limit ten może być rozdzielony na poszczególnych producentów cukru w Polsce. Wobec tego, po wykorzystaniu przyznanego limitu podstawowego produkcji cukru, polscy producenci cukru mogli złożyć wniosek do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru. Dodatkowy limit produkcji cukru jest przyznawany przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w drodze wydania decyzji administracyjnej. W związku z przyznaniem dodatkowego limitu produkcji cukru, producent jest zobowiązany, zgodnie z art. 8 ust. 3 Rozporządzenia 318/2006, do zapłaty jednorazowej opłaty w wysokości 730 EURO za każdą tonę cukru przyznaną w ramach dodatkowego limitu. Opłata jest wnoszona do Agencji Rynku Rolnego, zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych.Termin wniesienia tej opłaty jest ustalany przez Państwa Członkowskie, jednakże zgodnie z art. 8 ust. 4 Rozporządzenia 318/2006, termin ten nie może być późniejszy niż 28 lutego 2008 r. (może zostać natomiast ustalony wcześniej).

W warunkach polskich zapłata jednorazowej opłaty za przyznany dodatkowy limit produkcji cukru musi nastąpić w złotych polskich (PLN). W konsekwencji, kwota opłaty wyrażona w EURO, ustalona według omawianych wyżej zasad, jest przeliczana na PLN zgodnie ze sztywnym kursem wymiany, ustalonym przez przepisy Unii Europejskiej dla opłat należnych w ramach wspólnotowego rynku cukru. Powyższy sztywny kurs wymiany walut jest określany każdego roku przez Komisję Europejską w drodze rozporządzenia. Kurs ten jest stosowany dla określonego w tym rozporządzeniu roku gospodarczego, przy; czym rozporządzenie jest wydawane pod koniec każdego roku gospodarczego i dotyczy wszystkich rozliczeń dokonywanych w tym roku (przykładowo, dla roku gospodarczego 2005/2006, sztywny kurs wymiany walut został ustalony w Rozporządzeniu Komisji nr 1279/2006 z dnia 25 sierpnia 2006r. i dotyczy on rozliczeń dokonywanych w okresie od 1 października 2005 r. do 30 września 2006r.). Generalnie, rok gospodarczy dla producentów cukru i buraków cukrowych, zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia 318/2006, rozpoczyna się 1 października i kończy 30 września każdego roku. Jednakże wyjątkowo, rok gospodarczy 2006/2007 rozpoczął się 1 lipca 2006r., a zakończy 30 września 2007r. Wobec tego, kurs walutowy, który Agencja Rynku Rolnego będzie zobowiązana zastosować dla celów przeliczenia na PLN wartości opłaty za przyznanie dodatkowej kwoty cukrowej będzie znany najprawdopodobniej w sierpniu 2007r.

Na podstawie złożonego przez Spółkę w grudnia 2006r. wniosku o przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru, decyzją z dnia 7 grudnia 2006r., Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyznał Spółce dodatkową kwotę produkcyjną cukru w ilości 2841,59 ton. Jednocześnie, przyznana dodatkowa kwota produkcyjna cukru, zgodnie z powyższą decyzją, musi zostać wykorzystana w okresie od dnia 1 lipca 2006r.do dnia 30 września 2006r.W związku z przyznaniem Spółce dodatkowego limitu produkcji cukru, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty jednorazowej opłaty za przyznany limit, ustalonej zgodnie ze wskazanymi wyżej zasadami. Zgodnie z art. 8 ust. 3 Rozporządzenia 318/2006, wysokość opłaty jest obliczana jako iloczyn kwoty 730 EURO i ilości ton cukru przyznanych w ramach dodatkowego limitu. Łączna kwota opłaty, do uiszczenia której zobowiązana jest Spółka wynosi więc 2 074 360,7 EURO. Kwota ta będzie płatna na rachunek Agencji Rynku Rolnego w PLN, po przeliczeniu wg oficjalnego kursu walutowego ogłaszanego corocznie przez Komisję Europejską dla opłat należnych w ramach wspólnotowego rynku cukru. Na chwilę obecną Spółka nie jest jednak w stanie określić momentu zapłaty tej kwoty do Agencji Rynku Rolnego, gdyż termin zapłaty nie został wskazany w decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jak również nie został oficjalnie ogłoszony przez właściwe organy. Jednocześnie, jak wynika wprost z Rozporządzenia 318/2006, zapłata ta powinna być dokonana najpóźniej do końca lutego 2008r.

Biorąc pod uwagę, że wysokość opłaty została ustalona, jak również fakt, iż kwota ta musi zostać przez Spółkę wpłacona do Agencji Rynku Rolnego (nie jest jedynie znany termin dokonania tej zapłaty oraz precyzyjna wysokość), Spółka ujęła powyższą kwotę w księgach rachunkowych w momencie otrzymania decyzji od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyznaniu dodatkowego limitu produkcji cukru. Kwota ta, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości została ujęta w księgach rachunkowych jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji bilansowej. Jednocześnie, Spółka pragnie wskazać, iż w związku z uzyskaniem dodatkowego limitu produkcji cukru, niezbędne było również uzyskanie dodatkowych dostaw buraków cukrowych od rolników. W związku z powyższym, Spółka zawarła umowy dodatkowej kontraktacji buraków cukrowych z rolnikami . Na mocy postanowień tych umów rolnicy zakupili od Spółki prawo do sprzedaży dodatkowej ilości buraków cukrowych, które posłużyły do produkcji cukru w ramach dodatkowego limitu produkcji. Korzystając z tego prawa rolnicy dostarczyli zwiększoną ilość buraków kwotowych, dla których cena sprzedaży była wyższa niż cena buraków pozakwotowych.Rolnicy, dla skorzystania z możliwości sprzedaży dodatkowej ilości buraków cukrowych byli jednak zobowiązani (zgodnie z postanowieniami umowy dodatkowej kontraktacji) do zapłaty na rzecz Spółki kwoty 65 PLN za każdą dodatkowo dostarczoną tonę buraków cukrowych. Kwota ta została podzielona na 5 rat, płatnych w ciągu 5 lat gospodarczych począwszy od roku 2006/2007. Dzięki rozłożeniu zapłaty na raty rolnicy nie są nadmiernie obciążani kosztami związanymi z dostarczeniem dodatkowej ilości buraków cukrowych. Pomimo rozłożenia kwoty należnej od rolników na raty, prawo do dostarczenia dodatkowej ilości buraków zostało udzielone już w momencie podpisania przez strony dodatkowej umowy kontraktacji. Stąd, mając na uwadze przepisy art. 12 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka rozpoznała pełen przychód z tytułu przyznania rolnikom dodatkowej ilości buraków cukrowych już w momencie zawarcia dodatkowych umów kontraktacji, tj. w roku podatkowym 2006/2007.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka zwraca się z prośbą o udzielenie informacji, w którym roku podatkowym, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien zostać ujęty koszt związany z przyznanym Spółce dodatkowym limitem produkcji cukru w ilości 2 841,59 ton.

Spółka stoi na stanowisku, że koszt opłaty za przyznanie dodatkowej kwoty cukrowej wynikającej z decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 grudnia 2006r. stanowi koszt bezpośredni związany z przychodami otrzymanymi od rolników z tytułu udzielenia praw do dostawy dodatkowej ilości buraków kwotowych, a co za tym idzie powinien zostać rozpoznany jako koszt podatkowy w roku podatkowym 2006/2007 tj. w roku, w którym powstał przychód z nim związany. Zdaniem Spółki koszty związane z opłatą za przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wskazuje, że wydatki poniesione na opłatę za przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru są ponoszone w celu uzyskania przychodu, gdyż dzięki przyznaniu dodatkowego limitu produkcji cukru Spółka uzyskuje zwiększone przychody ze sprzedaży cukru oraz osiągnęła przychody z tytułu opłat ponoszonych przez producentów buraków cukrowych. Jednocześnie, wskazane opłaty za przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru nie zostały zawarte w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Wobec tego, zdaniem Spółki, koszty te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże Spółka ma wątpliwość, w jakim roku podatkowym koszty te powinny być wykazane. Z punktu widzenia zasad rachunkowości Spółka traktuje koszty zakupu dodatkowej kwoty cukrowej jako wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji bilansowej. Jednakże, w omawianym przypadku, dla określenia podatkowego sposobu rozliczania tych kosztów nie jest możliwe zastosowanie zasad analogicznych do przyjętych przez Spółkę w rozliczeniach księgowych. Przepisy rachunkowe dopuszczają możliwość traktowania omawianej opłaty jako wartość niematerialną i prawną (i rozliczania jej kosztów okresie w dłuższym niż rok). Spółka wskazuje, że w art. 16b ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawarty jest zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych. Katalog ten obejmuje wyłącznie: 1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, 2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, 5) licencje, 6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, 7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), które nadają się do używania i są wykorzystywane w działalności podatnika, przy czym, przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż 1 rok. Biorąc pod uwagę, że katalog ten nie uwzględnia opłat z tytułu zakupu dodatkowej kwoty cukrowej, traktowanie tej opłaty jako wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji podatkowej, zdaniem Spółki, jest niedopuszczalne na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do przedmiotowej opłaty ma zastosowanie art.15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wskazuje, że koszty dodatkowego limitu produkcji cukru są bezpośrednio powiązane z dwoma źródłami uzyskiwanych przez nią przychodów, tj.

1. z przychodami ze sprzedaży cukru kwotowego, który został lub zostanie wyprodukowany w okresie od 1 lipca 2006r. do 30 września 2007r.,

2. z przychodami z udzielenia rolnikom prawa do dostarczenia dodatkowej ilości buraków kwotowych przyznanego na podstawie dodatkowych umów kontraktacji, które zostały wykazane w roku podatkowym 2006/2007.

Sprzedaż cukru przez Spółkę odbywa się w sposób ciągły. Spółka nie ma możliwości monitorowania, czy cukier podlegający sprzedaży w danym momencie został wyprodukowany w ramach podstawowej kwoty cukrowej, czy w ramach dodatkowo przyznanego limitu. Ponadto, sprzedaż cukru wytworzonego w okresie od 1 lipca 2006r. do 30 września 2007r. może mieć miejsce w różnych latach podatkowych. W konsekwencji, w opinii Spółki, nie wydaje się możliwe dokonanie przyporządkowania kosztu związanego z opłatą za dodatkowy limit produkcji cukru do konkretnych przychodów z tytułu sprzedaży cukru. Jednocześnie Spółka wskazuje, że brak uzyskania dodatkowej opłaty cukrowej uniemożliwiłby jej sprzedaż rolnikom praw do dostarczenia dodatkowej ilości kwotowych buraków cukrowych. Znajduje to potwierdzenie bezpośrednio w treści umów dodatkowej kontraktacji, w których w art. 4 określono, że przyznanie prawa do dostarczenia dodatkowej ilości buraków kwotowych dokonuje się pod warunkiem otrzymania przez Spółkę dodatkowej kwoty cukru. Ponadto, zgodnie z art. 5 umów dodatkowej kontraktacji, w przypadku otrzymania przez Spółkę dodatkowej kwoty cukrowej w ilości mniejszej od wnioskowanej w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dodatkowa ilość buraków kwotowych przyznana rolnikom zostanie odpowiednio zmniejszona. W świetle powyższego, w opinii Spółki, koszty dotyczące nabycia dodatkowej kwoty cukrowej są bezpośrednio związane z przychodami Spółki z tytułu przyznania rolnikom praw do produkcji dodatkowej ilości buraków kwotowych wykazanymi przez Spółkę w roku podatkowym 2006/2007.W opinii Spółki odmienna argumentacja, wskazująca, iż koszty związane z opłatą za przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru stanowią koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, nie byłaby zgodna zarówno z koncepcją kosztów pośrednich, jak również z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe w tej materii. W konsekwencji, koszty związane z opłatą za przyznanie dodatkowego limitu produkcji cukru w okresie 1 lipca 2006r. do 30 września 2007r. powinny być traktowane jako koszty bezpośrednio związane z przychodami osiągniętymi w roku podatkowym 2006/2007 z tytułu udzielenia rolnikom prawa do produkcji dodatkowej ilości buraków cukrowych oraz bezpośrednio związane z przychodami z tytułu sprzedaży cukru kwotowego.

Ponadto Spółka zwraca uwagę, że do momentu wydania przez Komisję Europejską stosownego rozporządzenia kurs walutowy, według którego należy przeliczyć na PLN kwotę opłaty nie jest znany. Dla ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych dla celów rachunkowych Spółka przyjęła prognozowany przez Europejski Bank Centralny kurs wymiany EURO na PLN. Jednakże, w ocenie Spółki, zastosowanie tego kursu dla celów podatkowych wydaje się nieuzasadnione, ponieważ nie jest przewidziane przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tym miejscu Spółka podkreśla, iż kurs przeliczeniowy EURO na PLN dla opłat za przyznanie dodatkowej kwoty cukrowej jest ustalany dla każdego roku gospodarczego przez Komisję Europejską w drodze rozporządzenia wydawanego na zakończenie tego roku gospodarczego. Jakkolwiek Komisja Europejska nie wydała jeszcze stosownego rozporządzenia określającego kurs przeliczeniowy walut dla roku gospodarczego 2006/2007, to nie ulega wątpliwości, że kurs ten zostanie określony przed złożeniem zeznania rocznego CIT-8 Spółki za rok podatkowy 2006/2007 (powinien on zostać ogłoszony w sierpniu 2007r.). Wobec tego możliwe będzie dokładne i ostateczne określenie wysokości zobowiązania z tytułu tych opłat przed rozliczeniem roku podatkowego 2006/2007 przez Spółkę. W efekcie należy uznać, iż możliwe jest zarachowanie przedmiotowego kosztu do kosztów uzyskania przychodów roku 2006/2007. Biorąc zatem pod uwagę, że koszt dotyczący przyznania dodatkowej opłaty cukrowej jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodami roku podatkowego 2006/2007 i możliwe jest jego zarachowanie do tego roku podatkowego, zdaniem Spółki, omawiany koszt spełnia wszystkie przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla zaliczenia go w ciężar kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym 2006/2007.Spółka pragnie jednocześnie zwrócić uwagę, iż w przypadku, w którym zostałoby przyjęte, że nie jest możliwe zarachowanie przedmiotowych kosztów do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2006/2007, wówczas ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakazywałaby zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia. Biorąc pod uwagę, że zapłata nastąpi najprawdopodobniej w lutym 2008 r., to w konsekwencji zostałaby ona dokonana zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. .

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4 znowelizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, a poniesione w danym roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Należy jednocześnie wskazać, że znowelizowana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych precyzuje jednoznacznie znaczenie terminu „poniesienie kosztu". Mianowicie, art.15 ust. 4e znowelizowanej ustawy o CIT określa, że za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Biorąc zatem pod uwagę fakt, iż omawiana opłata za przyznanie dodatkowego limitu cukrowego została zarachowana w księgach rachunkowych Spółki w roku podatkowym 2006/2007, to zgodnie z brzmieniem przywołanego przepisu art. 15 ust. 4 znowelizowanej ustawy, koszt ten powinien zostać uznany za koszt podatkowy w roku 2006/2007. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż koszt ten powinien zostać zaliczony do kosztów podatkowych w momencie jego zarachowania, tj. w roku podatkowym 2006/2007.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że na mocy decyzji wydanej przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 7 grudnia 2006r., Spółka otrzymała dodatkowy limit na produkcję cukru do wykorzystania od dnia 1 lipca 2007r. do dnia 30 września 2007r.. W zamian za przyznany limit Spółka zobowiązana jest wnieść opłatę w wysokości 730 euro za każdą przyznaną tonę cukru, tj. 2 074 360,70 euro. Na chwilę obecną Spółka nie jest w stanie określić momentu zapłaty tej kwoty, gdyż termin ten nie został wskazany w decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jak również nie został oficjalnie ogłoszony przez właściwe organy. Jednakże zapłata ta powinna być dokonana do końca lutego 2008 r. Jednocześnie, wobec faktu, że Spółka otrzymała dodatkowe limity produkcyjne, niezbędne stało się uzyskanie dodatkowych dostaw buraków cukrowych od rolników. Rolnicy, dla skorzystania z możliwości sprzedaży dodatkowej ilości surowca, byli zobowiązani do zapłaty na rzecz Spółki kwoty 65 zł za każdą dodatkowo dostarczoną tonę buraków cukrowych. Kwota ta została podzielona na 5 rat, płatnych w ciągu 5 lat gospodarczych począwszy od roku 2006/2007. Jednakże dla celów podatkowych stanowi przychód podatkowy w roku, w którym podpisane zostały umowy dodatkowej kontraktacji, tj. w roku podatkowym 01.09.2006-31.08.2006. Ponadto we wniosku wskazano, że kurs przeliczeniowy euro na pln dla opłat za przyznanie dodatkowego limitu na produkcję cukru jest stały i jest ustalany dla każdego roku gospodarczego przez Komisję Europejską w drodze rozporządzenia wydawanego na zakończenie roku gospodarczego. Mimo tego, że Komisja Europejska nie wydała jeszcze stosownego rozporządzenia, to nie ulega wątpliwości, że kurs ten zostanie określony przed złożeniem przez Spółkę zeznania rocznego CIT-8 za rok podatkowy 2006/2007. Jego ogłoszenie miało nastąpić bowiem do dnia 31 sierpnia 2007r.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż poniesione przez Spółkę koszty związane z przyznaniem dodatkowego limitu na produkcję cukru pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, a co za tym idzie – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wątpliwości w zgłoszonym stanie faktycznym dotyczą określenia momentu, w którym wydatki te Spółka ma prawo uwzględnić w rozliczeniu podatkowym. Jak podkreśla Strona w swoim wystąpieniu, uzyskanie dodatkowego limitu na produkcję cukru umożliwiło jej zawarcie z rolnikami umów dodatkowej kontraktacji, a w efekcie uzyskanie przychodu z tytułu zawarcia tych umów. Przychód wynikający z zawarcia umów z rolnikami dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powstał w dacie zawarcia tych umów, a więc w roku 2006. Dodatkowo należy zauważyć, iż nie przyznanie Spółce dodatkowego limitu na produkcję cukru uniemożliwiłoby jej zawarcie umów z rolnikami na dodatkową dostawę buraków cukrowych i uzyskanie z tego tytułu przychodu. Dodatkowo, jak podkreśla Strona, nie jest możliwe powiązanie kosztów opłaty za przyznanie dodatkowego limitu na produkcję cukru z przychodami, jakie uzyskuje ze sprzedaży cukru. Spółka nie ma bowiem możliwości monitorowania, czy cukier podlegający sprzedaży w danym momencie został wyprodukowany w ramach podstawowej kwoty cukrowej czy w ramach dodatkowo przyznanego limitu. Ponadto, sprzedaż cukru wytworzonego w okresie od 1 lipca 2006r. do 30 września 2007r. może mieć miejsce w różnych latach podatkowych.

Wobec powyższego, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, koszty opłaty związane z uzyskaniem dodatkowego limitu na produkcję cukru są ściśle związane z przychodem, jaki uzyskała Spółka w 2006 roku z tytułu zawarcia dodatkowych umów kontraktacji z rolnikami. Z tego też względu, ponieważ rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a przedmiotem zapytania Spółki jest ustalenie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przychodem uzyskanym w roku podatkowym 01.09.2006-31.08.2007, niniejsza interpretacja zostanie udzielona w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. Powyższe jest zgodne z treścią art.2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2006r.Nr 217,poz1589), zgodnie z którym podatnicy, których rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2007r. i zakończy się po tym dniu, stosują do przyjętego przez siebie roku podatkowego ustawę w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r.

Zgodnie zatem z art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Powołany powyżej art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów. Co do zasady, pomiędzy określonym wydatkiem a przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie źródła przychodu. Ponadto wydatek musi być poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, definitywny (rzeczywisty), właściwie udokumentowany. Dany wydatek nie może również zostać wymieniony w art. 16 ust. 1, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowo, wydatki ponoszone przez podatnika podlegają podziałowi na bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami oraz na pośrednio związane z przychodami, czyli takie, które nie odnoszą się do konkretnego przychodu, jednak ich ponoszenie jest niezbędne z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej i służy zapewnieniu sprawnego funkcjonowania podmiotu gospodarczego.

Do końca 2006r. zasady rozliczania w czasie ponoszonych wydatków uregulowane były w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z w/w przepisem, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Analiza cytowanego powyżej przepisu wskazuje, że ustawodawca uzależnił moment uznania określonego wydatku, spełniającego przesłanki wskazane w art.15 ust.1, do kosztów uzyskania przychodów od tego, czy jest to wydatek bezpośrednio, czy też pośrednio związany z osiąganymi przychodami.

Wydatki bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w tym roku podatkowym, którego dotyczą, a więc w tym roku podatkowym, w którym podatnik osiągnął związane z nimi przychody. Powyższa zasada dotyczy zarówno wydatków poniesionych w tym samym roku podatkowym, w którym nastąpiło osiągnięcie związanych z nimi przychodów, jak również wydatków poniesionych w roku poprzedzającym rok podatkowy, ale związanych z przychodami roku następnego oraz znanych co do rodzaju i kwoty kosztów zarachowanych, choć jeszcze nie poniesionych. Z kolei wydatki inne niż bezpośrednio związane z przychodami, tj. dotyczące całokształtu działalności podatnika, podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych w dacie ich faktycznego poniesienia.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu stwierdza, że bez wątpienia opłata za przyznany w grudniu 2006r. dodatkowy limit na produkcję cukru spełnia przesłanki uznania jej za koszty uzyskania przychodów, bowiem w związku z uzyskanym limitem produkcyjnym Spółka zawarła z rolnikami umowy kontraktacji na dostarczenie dodatkowych ilości buraków cukrowych i rozpoznała z tego tytułu przychód zgodnie z art.12 ust.3a pkt.2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy oraz fakt, że koszt opłaty limitowej bezpośrednio wiąże się z przychodami osiągniętymi przez Spółkę w roku podatkowym 2006/2007, stanowi ona koszt podatkowy w roku, w którym osiągnięte zostały przychody związane z tymi kosztami, tj. 2006/2007. Powyższe jest zgodne z brzmieniem art.15 ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 roku. Na dzień zakończenia roku podatkowego 01.09.2006 – 31.08.2007 koszty opłaty były znane co do kwoty i rodzaju, a ponadto Spółka miała możliwość ich zarachowania w księgach rachunkowych roku 2006/2007. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art.14a § 4 w związku z art.236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).