Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 21.11.2006r., uzupełnionego w dniu 19.12.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wyegzekwowanej przez komornika kwoty zasądzonej wyrokiem sądu z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzenia Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W roku 2006 Podatniczka otrzymała w wyniku przeprowadzonego postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego wyegzekwowaną od dłużnika – firmy X część należności stanowiącej wynagrodzenie ze stosunku pracy, na podstawie wyroku zaocznego Sądu Rejonowego, wraz z odsetkami za zwłokę.

Od wyegzekwowanej kwoty stanowiącej należność główną komornik pobrał zaliczkę na podatek dochodowy i wpłacił ją na rachunek Urzędu Skarbowego w Wejherowie, informując jednocześnie Urząd o dokonanych czynnościach.

Podatniczka, na dzień złożenia niniejszego wniosku nie otrzymała od komornika informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwróciła się z zapytaniem, czy wyegzekwowaną przez komornika kwotę należności głównej należy rozliczyć w zeznaniu rocznym za 2006 rok.

Zdaniem Pytającej, nie powinna uwzględniać tej kwoty w rozliczeniu dochodów za rok 2006, gdyż podatek dochodowy w wysokości 19% otrzymanej należności głównej został odprowadzony do Urzędu Skarbowego przez komornika.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z powyższym, przychody z wynagrodzenia ze stosunku pracy, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w roku ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika.

W sytuacji, gdy wypłaty zaległego wynagrodzenia dokonuje komornik, po uprzednim jego wyegzekwowaniu od pracodawcy, to w świetle przepisów art. 42 e wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych komornik jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy obliczonej według stawki 19%.

Oznacza to, że komornik sądowy przekazuje kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrał zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, przesyłając równocześnie deklarację PIT-4. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, komornik sądowy obowiązany jest przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu informację PIT-11/8B, jeżeli zaś obowiązek poboru zaliczki ustał w ciągu roku, komornika obowiązuje termin do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatniczka w roku 2006 otrzymała w drodze egzekucji komorniczej zasądzoną wyrokiem sądu część wynagrodzenia wraz z odsetkami za zwłokę. Wypłacona przez komornika sądowego w 2006r. kwota jako zaległa należność za wykonaną pracę na podstawie umowy o pracę - bez odsetek za zwłokę - stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w 2006r. Wynagrodzenie to zatem (nie wliczając w to odsetek za zwłokę) będzie przychodem dla podatnika z chwilą jego otrzymania i stosownie do postanowień przepisu art. 45 ust. 1 wymienionej ustawy podatnik powinien w zeznaniu podatkowym (składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychody) wykazać przychód z tego tytułu i opodatkować dochód łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym.

W tym stanie faktycznym i prawnym, należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.