P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem XXXX (zwanej dalej Spółką) złożonym w piśmie z dnia 18.01.2007r. (data wpływu do Urzędu – 18.01.2007r.)

postanawiam

udzielając interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, stosownie do art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, uznać przedstawione przez Spółkę stanowisko w zakresie określenia podmiotu będącego podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych zharmonizowanych,

UZASADNIENIE

W dniu 18.01.2007r. do Naczelnika Urzędu Celnego I w Warszawie wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem zagranicznym, którego działalność w Polsce polega na dystrybucji produktów ropopochodnych, w tym m.in. olejów smarowych oraz produktów klasyfikowanych w ramach kodów CN od 2710 19 83 do 2710 19 93.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 oraz załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym towary te mają status wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Spółka dystrybuuje produkty ropopochodne, nabywane od producentów w innych państwach członkowskich UE, wśród polskich odbiorców, przy czym stosowane są dwa sposoby realizacji dostawy:

– wyroby są nabywane przez Spółkę od zagranicznego producenta, a następnie transportowane przez Spółkę z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej do Polski. Dostawa realizowana jest przez Spółkę do magazynu ostatecznego nabywcy produktu w Polsce. Dopiero z chwilą dostarczenia towarów do magazynu polskiego odbiorcy przechodzi na niego ryzyko związane z towarem.

– Spółka nabywa wyroby akcyzowe od zagranicznego producenta, jednakże nie organizuje transportu tych towarów – zapewnienie transportu wyrobów z magazynu zagranicznego producenta do Polski leży po stronie polskiego nabywcy towarów. Polski nabywca odbiera je samodzielnie z magazynu producenta położonego w innym państwie członkowskim UE. Wraz z odbiorem towarów w innym państwie członkowskim UE na klienta przechodzą wszelkie ryzyka związane z towarem.

Większość wyrobów dystrybuowanych w Polsce przez Spółkę nie jest uznawana za wyroby akcyzowe zharmonizowane w krajach ich produkcji bądź też podlega stawce akcyzy w wysokości 0%. Dlatego tez Spółka nie ubiegała się o uzyskanie statusu zarejestrowanego handlowca w Polsce, ani też nie prowadzi składu podatkowego na terytorium polski. Spółka jest natomiast zarejestrowana jako podatnik podatku VAT oraz podatku akcyzowego w Polsce.

Jako podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zapłaconej akcyzy Spółka składa zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnatrzwspólnotowym, na tej podstawie jest obciążane złożone przez Spółkę zabezpieczenie akcyzowe. Po dokonaniu nabycia wewnątrzwspólnotowego Spółka składa deklarację uproszczoną i dokonuje zapłaty należnej w Polsce akcyzy nie później niż w ciągu 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Niektórzy z polskich klientów Spółki zużywają dystrybuowane przez nią wyroby do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, a ponadto klienci ci, jako podmioty uprawnione do nabycia wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyli zawiadomienia o rozpoczęciu działalności podlegającej szczególnemu nadzorowi podatkowemu oraz zabezpieczenie akcyzowe (przykład w załączeniu). W przypadku klientów, którzy spełnili powyższe warunki Spółka rozważa możliwość zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego dla nabycia wewnątrzwspólnotowego i sprzedaży określonych wyrobów na rzecz tych klientów.

Spółka informuje, że w sprawach, których dotyczy niniejszy wniosek nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pytanie Podatnika:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, w przypadku gdy klient Spółki odbiera wyrób akcyzowy bezpośrednio z magazynu producenta z innego państwa członkowskiego UE, i z tą chwilą przejmuje wszelkie ryzyka związane z tym towarem, podatnikiem podatku akcyzowego dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego towarów w Polsce jest polski klient? Natomiast w przypadku, gdy Spółka organizuje transport wyrobów od magazynu zagranicznego producenta i dostarcza wyroby, aż do magazynu polskiego klienta, kiedy to wszelkie ryzyka związane z dostarczanym towarem przechodzą na polskiego klienta, podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów w Polsce jest Spółka?

Stanowisko podatnika:

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym, nabycie wewnątrzwspólnotowe zdefiniowane zostało jako przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Jednocześnie ustawa o podatku akcyzowym, w przeciwieństwie do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, nie wprowadza szczegółowych zasad w zakresie określania tzw. miejsca świadczenia. W szczególności, ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera przepisu, który regulowałby miejsce dostawy towaru w przypadku, tzw. dostaw łańcuchowych (tj. dostaw, w których występują co najmniej trzy podmioty A,B i C, przy czym towar wydawany jest bezpośrednio pomiędzy A i C). Przepis taki jest natomiast zawarty w ustawie o podatku VAT, której art. 22 ust. 2 stanowi, iż:

,,W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba, ze nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami przyporządkować jego dostawie.”

Kierując się przepisami ustawy o VAT należy wskazać, iż zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia dla WNT jest miejsce, w którym kończy się transport towarów. Biorąc pod uwagę, iż zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT transport towarów dokonywany przez nabywcę towarów, który jednocześnie dokonuje ich dostawy (tj. podmiot B, w tym przypadku jest to Spółka) winien być przyporządkowany dostawie dokonywanej na rzecz tego nabywcy, podmiotem który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego w państwie, w którym kończy się transport towarów jest podmiot B. W oparciu o ten przepis, jeżeli Spółka organizuje transport towarów od producenta zagranicznego i dostarcza je bezpośrednio do magazynu polskiego odbiorcy jest obowiązana do wykazania podatku należnego VAT z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego w Polsce. Natomiast jeśli polski klient samodzielnie odbiera towar z magazynu zagranicznego producenta, nabywając ten towar jednocześnie od Spółki, transakcja sprzedaży dokonywana pomiędzy zagranicznym producentem a Spółką uznawana jest za transakcję krajową w kraju producenta. W związku z tym Spółka dokonuje sprzedaży produktu na rzecz polskiego odbiorcy posługując się innym numerem VAT niż numer nadany Spółce w Polsce. W tym przypadku, obowiązek z tytułu podatku VAT w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym ciąży na polskim nabywcy towaru.

Powyższe zasady obowiązują na gruncie przepisów ustawy o VAT, niemniej jednak powinny one być stosowane w sposób analogiczny również dla potrzeb podatku akcyzowego. Normy przewidziane w ustawie o VAT mają bowiem za cel zapewnienie, iż:

· w sytuacji, gdy w transakcji łańcuchowej podmiot B organizuje transport towarów do odbiorcy A, nabycie wewnątrzwspólnotowe w kraju A powstaje po stronie podmiotu B, który ma obowiązek zarejestrować się tym kraju dla potrzeb podatku VAT,

· w sytuacji gdy transport zapewnia we własnym zakresie podmiot C, transakcja pomiędzy A i B jest transakcja krajową w kraju A, natomiast podmiot C jest zobowiązany wykazać nabycie wewnątrzwspólnotowe we własnym kraju.

Potwierdzeniem, iż powyższe reguły powinny być stosowane również na gruncie podatku akcyzowego jest fakt, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe zostało zdefiniowane jako przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium Polski. Oznacza to, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe powinno być wskazane przez podmiot przemieszczający towary. Tak więc:

· jeśli Spółka organizuje transport pomiędzy magazynem zagranicznego producenta a magazynem polskiego odbiorcy towarów, a wszelkie ryzyka związane z tym towarem przechodzą na polskiego odbiorcę z chwila dostarczenia mu towaru do magazynu, należy uznać, iż dla potrzeb podatku akcyzowego Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego,

· natomiast, jeśli polski klient samodzielnie odbiera towar z magazynu zagranicznego producenta, dostawę towarów dokonaną pomiędzy producentem zagranicznym a Spółką z perspektywy polskiego podatku akcyzowego należy uznać za dokonaną poza Polską. Dlatego też polski odbiorca towarów, będzie zobowiązany do wykazania podatku akcyzowego w Polsce z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego towarów.

Naczelnik Urzędu Celnego I w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wyjaśnia:

Należy zgodzić się ze Spółką, że w odróżnieniu od ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ustawa z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) nie zawiera definicji i nie wprowadza szczegółowych uregulowań w zakresie tzw. miejsca świadczenia. Nie można jednak pominąć przepisów, które zawiera ustawa o podatku akcyzowym i stosować regulacje zawarte w ustawie o podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym nabyciem wewnątrzwspólnotowym jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Należy mieć na względzie, iż obowiązek złożenia deklaracji, jest uzależniony od powstania obowiązku podatkowego. Nie może zatem biec termin do złożenia deklaracji, jeśli wcześniej nie powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art art. 4 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy opodatkowaniu akcyzą podlega m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 2 jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają obowiązek potwierdzania fakturą czynności, o których mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wykonania czynności.

Ponieważ nabycie wewnątrzwspólnotowe zostało zdefiniowane jako przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju i podlega opodatkowaniu akcyzą należy uznać, iż podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego będzie podmiot organizujący transport.

Jeśli więc Spółka organizuje transport pomiędzy magazynem zagranicznego producenta, a magazynem polskiego odbiorcy towarów, a wszelkie ryzyka związane z tym towarem przechodzą na polskiego odbiorcę z chwilą dostarczenia towaru do jego magazynu, należy uznać, iż to Spółka dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Natomiast w sytuacji gdy polski klient samodzielnie odbiera towar z magazynu zagranicznego producenta, należy uznać, iż to on jest podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko przedstawione przez Spółkę jest prawidłowe.

Powyższej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz o stan prawny wynikający z przepisów podatkowych obowiązujących w dniu jej datowania. Odpowiedź jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez Stronę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.