INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14 b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2007r. (data wpływu do tut. Biura 20 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania wynagrodzeń pracowników oddelegowanych do pracy w Republice Federalnej Niemiec, którym wynagrodzenie wypłaca zakład posiadany przez pracodawcę w Republice Federalnej Niemiec - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 20 sierpnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania wynagrodzeń pracowników oddelegowanych do pracy w Republice Federalnej Niemiec, którym wynagrodzenie wypłaca zakład posiadany przez pracodawcę w Republice Federalnej Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka mająca siedzibę w Polsce na podstawie umów zawartych z kontrahentami niemieckimi wysyła swoich pracowników do pracy w Republice Federalnej Niemiec celem wykonywania prac z zakresu spawalnictwa, prac ślusarskich oraz prac na maszynach sterowanych numerycznie (frezerki, tokarki). Pracownicy Spółki przebywają w Republice Federalnej Niemiec przez okresy przekraczające łącznie 183 dni w ciągu roku kalendarzowego. Zazwyczaj są to kontrakty kilkuletnie. W celu obsługi kontraktów z niemieckimi przedsiębiorcami Spółka utrzymuje od 1 czerwca 2006r. w Niemczech biuro, które zajmuje się szeroko rozumianą koordynacją prac wykonywanych przez pracowników Spółki na rzecz niemieckich zleceniodawców, w tym przyjmowania uwag o charakterze technicznym, skarg, wniosków, prowadzeniem spraw pracowniczych w zakresie BHP, dbaniem o zapewnienie lokali dla pracowników i ich zameldowanie oraz organizacją dowozu do pracy itp. Dla biura prowadzony jest odrębny rachunek bankowy, na który wpływa wynagrodzenie od niemieckich kontrahentów za wykonane prace i z którego opłacane jest wynagrodzenie dla pracowników wysłanych do pracy w Republice Federalnej Niemiec. Obsługa księgowa i kadrowa biura prowadzona jest przez firmę niemiecką. Dla biura prowadzona jest również księgowość odrębna w stosunku do ksiąg prowadzonych w Polsce dla Spółki. Pracami biura kieruje pracownik Spółki zatrudniony w niej na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierownika kontraktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie otrzymywane przez pracowników Spółki wykonujących pracę na terytorium Republiki Federalnej Niemiec podlega opodatkowaniu tylko w Republice Federalnej Niemiec czy również w Polsce...

Zdaniem wnioskodawcy w opisanej wyżej sytuacji wynagrodzenie otrzymywane przez pracowników Spółki podlega opodatkowaniu tylko w Republice Federalnej Niemiec ze względu na brzmienie art. 15 umowy z dnia 4 maja 2003r. miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90 ). Spółka uważa, że ma w Niemczech zakład, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt c) umowy. Wynagrodzenia dla pracowników świadczących pracę w Niemczech ponoszone są właśnie przez ten zakład. Ponadto wnioskodawca uważa, że posiada w Niemczech zakład także w rozumieniu art. 5 ust. 3 umowy, albowiem przez okres dłuższy niż 12 miesięcy ( bo trwający często kilka lat), przez pracowników spółki prowadzone są prace instalacyjne w Niemczech. Wobec tego wnioskodawca uważa, że ze względu na ponoszenie wynagrodzeń przez zakład, który posiada w Niemczech nie znajdzie zastosowania reguła, zgodnie z którą dochody pracowników oddelegowanych do pracy na terenie Niemiec do 183 dni opodatkowane są wyłącznie w Polsce, a po przekroczeniu tego limitu zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy będą opodatkowane zarówno w Niemczech jak i w Polsce. Od razu znajdzie natomiast zastosowanie art. 15 ust. 1 umowy, zgodnie z którym wynagrodzenie będzie opodatkowane zarówno w Niemczech jak i w Polsce. Jednocześnie zajdzie konieczność zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania wskazana w art. 24 ust. 2 lit a) umowy w związku z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( wyłączenie z progresją). W efekcie od pierwszego dnia dochody pracowników będą podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W myśl z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 4a w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007r. m.in. art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. W myśl art. 15 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz.90.) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przepis art. 15 ust. 2 tej umowy określa wyjątki od powyższej zasady. Zgodnie z tym przepisem, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

Dodatkowo mając na uwadze przepis art. 15 ust.2 lit. a) umowy, należy zauważyć , że w przepisie tym jest mowa o okresach nieprzekraczających łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, a nie o okresie nieprzekraczających łącznie 183 dni w roku kalendarzowym jak napisał wnioskodawca we wniosku. W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, wynagrodzenie pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Niemiec. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno w Niemczech jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Natomiast, art. 15 ust. 2 umowy określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Niemczech) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce).

Z wniosku wynika, że wnioskodawca prowadzi w Niemczech zakład, który wypłaca pracownikom wnioskodawcy skierowanym do pracy w Niemczech wynagrodzenie.W świetle powyższych przepisów w takim przypadku warunek określony w art. 15 ust. 2 pkt c) umowy nie jest spełniony. Oznacza to, iż dochód pracowników będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, tj. w Niemczech w całości,( licząc od pierwszego dnia wykonywania pracy w tym państwie a pracodawca w ciągu roku podatkowego nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy w Polsce od wypłacanych w Niemczech wynagrodzeń) oraz w Polsce.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z art. 24 ust. 2 wyżej powołanej umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Niemczech, wówczas Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień art. 24 ust. 2 lit. b umowy, taki dochód od opodatkowania. Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Określona w art. 24 ust. 2 umowy tzw. metoda wyłączenia z progresją podlega zastosowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 8 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym należy stwierdzić, że od wynagrodzeń za pracę wykonywaną w Niemczech, wypłacanych przez zakład, który pracodawca posiada w Niemczech wnioskodawca nie pobiera w Polsce zaliczek. Wynagrodzenia podlegają w ciągu roku opodatkowaniu w Niemczech. Natomiast pracownicy jeśli osiągają inne dochody niż tylko z pracy wykonywanej w Niemczech lub w innych krajach, z którymi obowiązuje metoda wyłączenia z progresją, po zakończeniu roku podatkowego winni złożyć zeznanie podatkowe w Polsce.

W zeznaniu są obowiązani wykazać dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, a dochody osiągnięte w Niemczech uwzględnią przy obliczaniu stopy procentowej, którą zastosują do obliczenia podatku zgodnie z zasadami określonymi w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy, że wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech jest nieprawidłowe.Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu zarówno w Niemczech ( w ciągu roku podatkowego) jak i w Polsce przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresja, w zeznaniu rocznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a,43-300 Bielsko-Biała.