INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2007r. (data wpływu 02 listopada 2007r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 listopada 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie nabywania, zarządzania i zbywania wierzytelności oraz wykonywania wszelkich praw związanych z wierzytelnościami. Na podstawie umowy, Spółka zamierza odpłatnie nabyć od Spółki X oraz Spółki Y ich wierzytelności, w tym przyszłe wierzytelności, przysługujące Spółkom wobec podmiotów trzecich z tytułu prowadzonej przez Spółki działalności produkcyjnej i handlowej. Spółka zamierza nabyć wyżej wymienione wierzytelności w celu ich odsprzedaży na rzecz Spółki Z z siedzibą w Irlandii lub na rzecz innego podmiotu. Spółka Z jest holenderskim rezydentem podatkowym, który w momencie nabywania wyżej wymienionych wierzytelności będzie zarejestrowany w Holandii jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie umowy, w wyniku której Spółki sprzedają swoje wierzytelności, a Spółka nabywa te wierzytelności dochodzi do świadczenia przez Spółkę na rzecz Spółek usług pośrednictwa finansowego zwolnionych z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy w wyniku zawarcia umowy, na podstawie której Spółki sprzedają swoje wierzytelności, a Spółka nabywa te wierzytelności, dochodzi do świadczenia przez Spółkę na rzecz Spółek usług pośrednictwa finansowego zwolnionych z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004r. (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług). Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, w tym między innymi usługi pośrednictwa finansowego wymienione w Sekcji J ex (65-67) PKWiU. W opisanym stanie faktycznym Spółki sprzedają wierzytelności wynikające z ich działalności gospodarczej, a Spółka nabywa je w ramach swojej działalności gospodarczej w celu ich odsprzedaży. W opinii Spółki, w świetle powołanych przepisów, nabycie wierzytelności wynikających z działalności gospodarczej Spółek dokonane w celu ich odsprzedaży stanowi usługę pośrednictwa finansowego świadczoną przez Spółkę na rzecz Spółek. W związku z tym, zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 i ust. 4 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia tych usług jest Polska. Mając powyższe na uwadze, nabycie wierzytelności Spółek podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z załącznikiem nr 4 do ww. ustawy, jako usługa pośrednictwa finansowego transakcja ta korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Stanowisko Spółki zostało potwierdzone w wyroku WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2007r. (sygn. III SA/Wa 2208/06), w którym stwierdzono, że nabycie wierzytelności stanowi element usługi pośrednictwa finansowego. W podobnym duchu wypowiedział się WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 kwietnia 2007r. (sygn. III SA/Wa 4194/06), w którym podniesiono, że umowy kupna-sprzedaży wierzytelności podmiotów gospodarczych (przedsiębiorców) nie podlegają opodatkowaniu PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż świadczenie wskazanych usług w zakresie zakupu i sprzedaży wierzytelności określonych przez Spółkę jako usługi finansowe, mieszczące się zgodnie ze stanowiskiem Spółki w katalogu usług zaliczanych do „usługi pośrednictwa finansowego” - na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20.01.2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), jeżeli nie jest objęte wyłączeniami wymienionymi w poz. 3 załącznika nr 4 ustawy o podatku od towarów i usług (w szczególności nie stanowi usług ściągania długów i faktoringu – rozumianego jako usługi świadczone przez faktora, polegające na uwolnieniu klienta od wykonywania czynności związanych ze ściąganiem długów i ryzyka ich nieściągalności) - jako usługa pośrednictwa finansowego na mocy ww. przepisu korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Należy również dodać, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2006r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 245, poz. 1780) dla celów podatkowych Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z 1997r. stosuje się do dnia 31.12.2007r., a jest to szczególnie niezbędne, gdy stosujemy określone preferencje podatkowe, zaś unormowania ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają stawki VAT od klasyfikacji statystycznej (jak załącznik nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług). Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż nie jest uprawniony ani obowiązany w ramach interpretacji prawa podatkowego udzielanej w trybie art. 14a ustawy – Ordynacja podatkowa do oceny poprawności zaklasyfikowania towarów i usług do właściwego grupowania PKWiU.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.