POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.) w związku z art.4 ust.1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz.1590) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – sprzedaż środka trwałego, z którym związane było zwolnienie podatkowe przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka PKS uzyskała w dniu 2 grudnia 1998r. zezwolenie nr 64 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Suwalskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej. W dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej Spółka A nie miała zachowanego kryterium niezależności (gdyż jej większościowym udziałowcem była wówczas Spółka B, będąca dużym przedsiębiorcą), zatem miała status „dużego przedsiębiorcy” uprawnionego, na podstawie art.5 ust.2 pkt 1 lit.b) ustawy z dnia 2 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, do maksymalnej intensywności pomocy publicznej w wysokości 75%.

W dniu 02.01.2007r. Spółka A połączyła się ze Spółką B, tworząc podmiot Spółka B. Spółka B (dalej Spółka) jest następcą prawnym i podatkowym Spółki A, a także sukcesorem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Suwalskiej SSE.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną, handlową i usługową na terenie Suwalskiej SSE na podstawie zezwolenia, które obejmuje:

• wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa (20.30 PKWiU),
• wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa (25.23 PKWiU),
• elementy metalowe stolarki budowlanej (28.12 PKWiU).

W zezwoleniu określono zobowiązania inwestycyjne o wartości co najmniej 850 tys. ECU (EURO), które Spółka zobowiązana była ponieść do dnia 31.12.2005r. Spółka przedmiotowe zobowiązania inwestycyjne zrealizowała w przewidzianym terminie. Nabywane w związku z inwestycją na terenie Suwalskiej SSE środki trwałe Spółka zaliczała do kosztów inwestycyjnych kwalifikowanych do objęcia pomocą publiczną, m.in. do wydatków inwestycyjnych kwalifikowanych Spółka zaliczyła wydatek w kwocie 41.006,72 zł, jaki poniosła na nabycie środka trwałego (wiertarko-trezerki do futryn), ujętego w ewidencji środków trwałych w dniu 31.12.2003r. Z uwagi na wyeksploatowanie i techniczne zużycie przedmiotowego środka trwałego stał się on dla Spółki nieprzydatny do dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym Spółka podjęła decyzję o sprzedaży w/w środka trwałego, która nastąpiła w dniu 18.04.2005r. za kwotę 35.000,00 zł.

Po dokonanej sprzedaży łączne pozostałe nakłady inwestycyjne Spółki przekraczają wielkość wydatków inwestycyjnych, do których poniesienia Spółka została zobowiązana w zezwoleniu.

Odnośnie sprzedanego środka trwałego, zaliczonego uprzednio do wydatków kwalifikowanych, Spółka w momencie jego sprzedaży nie skorzystała jeszcze z przysługującej od tego wydatku pomocy publicznej. Natomiast po dokonaniu sprzedaży w/w środka trwałego Spółka wyłączyła go z ewidencji środków trwałych oraz z ewidencji wydatków kwalifikowanych do objęcia pomocą, i nie bierze go pod uwagę przy ustalaniu przysługującej Spółce pomocy publicznej.

Podatnik ma wątpliwość, czy w przypadku sprzedaży środka trwałego, który na podstawie §6 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004r. w sprawie suwalskiej specjalnej strefy ekonomicznej został uznany za wydatek inwestycyjny kwalifikujący się do objęcia pomocą, przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, Spółka straci prawo do zwolnienia od podatku dochodowego zgodnie z §5 ust.1 pkt 1 w/w rozporządzenia, od całości (wszystkich) wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku z nową inwestycją realizowaną na terenie Strefy, czy też tylko prawo do zwolnienia odnośnie wydatków inwestycyjnych kwalifikowanych, poniesionych w związku z tym środkiem trwałym, który został sprzedany przed upływem 5 lat od wprowadzenia do ewidencji środków trwałych?

Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku sprzedaży środka trwałego, który został uznany za koszt inwestycyjny kwalifikujący się do objęcia pomocą, przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, Spółka straci prawo do zwolnienia od podatku dochodowego tylko odnośnie tych wydatków inwestycyjnych kwalifikowanych, które zostały poniesione w związku z nabyciem/wytworzeniem sprzedanego środka trwałego.

Odnośnie wszelkich pozostałych kosztów inwestycyjnych kwalifikowanych dot. środków trwałych, których własność nie będzie przeniesiona w okresie 5 lat od dnia wprowadzenia ich ewidencji, prawo do zwolnienia od podatku dochodowego nadal Spółce będzie przysługiwało.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art.12 ust.1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000r. dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

W dniu 01.01.2001r. weszła w życie ustawa z dnia 16 listopada 2000r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 117, poz.1228) wprowadzająca m.in. zmianę przepisów przyznających zwolnienia i preferencje dla podatników prowadzących działalność gospodarczą na terenach objętych specjalnymi strefami ekonomicznymi. Jednocześnie w art.5 ust.1 tej ustawy wskazano, że przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed 01.01.2001r.) uzyskali zezwolenia na podstawie art.16 ust.1 ustawy wymienionej w art.1 (tj. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych), zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art.12 ustawy, o której mowa w art.1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. przed 01.01.2001r.). Co oznaczało, że do przedsiębiorców, którzy otrzymali zezwolenie do dnia 31.12.2000r. stosowało się przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisy wykonawcze w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2001r.

Przepisy wykonawcze dot. działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (tu: suwalskiej) uregulowane były do dnia 30.10.2004r. w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996r. w sprawie ustanowienia Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. Nr 93, poz.421). W 2003r. (tj. w roku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środka trwałego, z którym związane były kwalifikowane wydatki inwestycyjne) – dla przedsiębiorców korzystających z zezwolenia wydanego przed 01.01.2001r. - definicja wydatków inwestycyjnych zawarta była w §2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 25.06.1996r. i brzmiała:

wydatki inwestycyjne oznaczają - wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, nie zwrócone przedsiębiorcy w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli podatki te, w całości lub w części, podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług, dokonane na:

1. zakup i montaż fabrycznie nowych maszyn i urządzeń przyjętych przez przedsiębiorcę do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, zaliczonych, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. Nr 112, poz. 1317), do grup 3-6 i 8 oraz środków transportu zaliczonych do grupy 7 tej Klasyfikacji, z wyjątkiem samochodów, które nie posiadają homologacji producenta lub importera, wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz których dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg, a także na modernizację lub wytwarzanie we własnym zakresie tych urządzeń,
2. zakup, budowę, rozbudowę lub modernizację budynków i budowli położonych na terenie strefy, zaliczonych, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. Nr 112, poz. 1317), do grupy 1 podgrupy 10 rodzajów 101, 102 i 104 oraz grupy 2 podgrupy 20, 21 i podgrupy 22 rodzajów 220, 223 i 224,
3. spłatę wartości składników, o których mowa w lit. a) i b), określonej w umowie najmu, dzierżawy lub innej umowie o podobnym charakterze, zaliczonych do składników majątku najemcy, dzierżawcy lub używającego - stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjętych do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy.

W związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej zmianie uległy dotychczasowe zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego dla podmiotów, które uzyskały zezwolenie do dnia 31.12.2000r. Przepisy ustawy z dnia 2 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. Nr 188, poz. 1840) uchyliły bowiem art.5 nowelizacji z dnia 16.11.2000r.

Artykuł 5 nowelizacji z dnia 02.10.2003r. dzieli przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Strefy, na trzy grupy. Zgodnie z art.5 ust.2 pkt 1 lit.b) ustawy z dnia 02.10.2003r. dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż mały albo średni, tj. tzw. „dużego przedsiębiorcę”, są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym maksymalna dopuszczalna wielkość tej pomocy wynosi 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31.12.2006r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 01.01.2000r.

Z powyższego wynika, iż w związku z uchyleniem z dniem 1 maja 2004r. art.5 ustawy z dnia 16.11.2000r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw do tzw. „dużych przedsiębiorców” korzystających ze zwolnienia na podstawie zezwolenia wydanego przed 01.01.2001r. zastosowanie mają przepisy wykonawcze do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w ich aktualnym brzmieniu, tj. w tej konkretnej sprawie przepisy obowiązującego do dnia 24.02.2007r. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004r. w sprawie suwalskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 224, poz.2271 ze zm.).

Zgodnie §5 ust.1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie suwalskiej specjalnej strefy ekonomicznej zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W piśmie z dnia 07.06.2005r., nr PB4/UD-0680-247-71/05 Ministerstwo Finansów stwierdziło, iż w rozporządzeniach brak jest przepisów, określających bezpośrednie konsekwencje podatkowe w przypadku niespełnienie wskazanego (w §5 poszczególnych rozporządzeń strefowych) warunku, np. sprzedaży składnika majątku, z którym związane było zwolnienie podatkowe, po upływie 3 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji. Analiza tego przepisu rozporządzeń pozwala na stwierdzenie, że przeniesienie w jakiejkolwiek formie składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne – przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji – stanowią wystarczającą przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona.

Ze stanu faktycznego wynikającego z wniosku wynika, że Spółka sprzedała przed upływem 5 lat od wprowadzenia do ewidencji środków trwałych środek trwały, tj. wiertarko-trezerkę do futryn, której zakup był uznany za wydatek inwestycyjny kwalifikujący się do objęcia pomocą. Jednocześnie Spółka do dnia 31.12.2005r. spełniła warunek zezwolenia poniesienia wydatków inwestycyjnych o wartości co najmniej 850 tys. EURO, a sprzedaż w/w środka trwałego nie zaskutkowała pomniejszeniem zakreślonego limitu.

Reasumując Organ podatkowy potwierdza stanowisko Spółki, iż w przypadku sprzedaży środka trwałego, który został uznany za koszt inwestycyjny kwalifikujący się do objęcia pomocą, przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, Spółka straci prawo do zwolnienia od podatku dochodowego tylko odnośnie tych wydatków inwestycyjnych kwalifikowanych, które zostały poniesione w związku z nabyciem/wytworzeniem sprzedanego środka trwałego, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zezwolenia.