INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ZPC przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2007r. (data wpływu 12 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej transakcji za eksport bezpośredni - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej transakcji za eksport bezpośredni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi sprzedaż eksportową towarów, a jej realizacja odbywa się następująco:

Odbiorca spoza terytorium Wspólnoty przyjeżdża na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej drogowym środkiem transportu, a transport towarów będący przedmiotem eksportu odbywa się na warunkach ex works Z, tzn. Spółka jest zobowiązana jedynie do postawienia towaru do dyspozycji nabywcy bez ponoszenia kosztów transportu. Jednak w międzynarodowym samochodowym liście przewozowym CMR podmiotem zlecającym przewoźnikowi transport eksportowanych towarów do kontrahenta poza granice Wspólnoty jest Spółka będąca dostawcą. Przepisy prawa celnego stanowią, że Eksporterem Wspólnotowym jest podmiot, który ma siedzibę na terytorium Wspólnoty. Zgodnie z tymi przepisami, za pośrednictwem reprezentującej Spółkę, na podstawie zawartej umowy Agencji Celnej, w wykazanej w pozycji „Zgłaszający /Przedstawiciel”, w wywozowym zgłoszeniu celnym SAD Spółka zgłasza eksportowany towar do procedury celnej wywozu. Spółka w wywozowym zgłoszeniu celnym SAD wykazana jest w pozycji „Nadawca/Eksporter” natomiast jako „Odbiorca” wykazany jest podmiot zagraniczny spoza terytorium Wspólnoty.

Spółka jako Eksporter otrzymuje potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty na oryginale karty 3 SAD, który Spółka posiada w swojej dokumentacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność opisaną we wniosku należy uznać za eksport bezpośredni (zdefiniowany w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług czy eksport pośredni (określony w art. 2 pkt 8 lit. b) ww. ustawy)...

Zdaniem Wnioskodawcy eksport towarów jest eksportem na zasadach określonych w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Potwierdzony przez Urząd Celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty nie odnosi się literalnie do środka transportu, który towar wywozi, lecz jest elementem procedury celnej. Spółka uważa, że pomimo to, że nie ponosi faktycznych kosztów transportu to podmiotem zlecającym przewoźnikowi transport eksportowanych do kontrahenta zagranicznego towarów jest Spółka, będąca dostawcą, co bezsprzecznie wynika z międzynarodowego samochodowego listu przewozowego CMR, czyli przewoźnik dokonuje wywozu eksportowanych towarów poza granice Wspólnoty w imieniu Spółki jako dostawcy i na rzecz Spółki.

Ponadto z wywozowego zgłoszenia celnego SAD wynika, że eksporterem towarów jest dostawca towarów i tym samym Spółka otrzymuje potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty i w konsekwencji posiada dokumentację, o której mowa w przepisie art. 41 ust. 6 i 8 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2007r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. eksport towarów.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że nastąpił wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, doszło do wykonania czynności, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT na rzecz kontrahenta spoza terytorium Wspólnoty, wywozu dokonała Spółka jako eksporter towaru, co wynika z posiadanego przez Wnioskodawcę oryginału karty nr 3 dokumentu celnego SAD.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że spełnione zostały przesłanki do uznania dokonanych transakcji za eksport bezpośredni w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, iż zgodnie z zawartą umową dostawa towarów odbywa się na warunkach ex works, co oznacza, że Wnioskodawca jest zobowiązany jedynie do postawienia towaru do dyspozycji nabywcy i nie ponosi kosztów transportu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie uznania wykonanych czynności za eksport bezpośredni uznać należy za prawidłowe.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.