INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2007r. (data wpływu 01.10.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu ciężarowego oraz podatku naliczonego przy zakupie paliwa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu ciężarowego oraz podatku naliczonego przy zakupie paliwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 22.07.2005r. Spółka zakupiła fabrycznie nowy samochód ciężarowy marki X i wprowadziła go do ewidencji środków trwałych. Samochód posiada homologację z dnia 15.06.2005r. z której wynika, że jego dopuszczalna ładowność wynosi 705 kg, a liczba siedzeń 5. Podatek naliczony z tytułu zakupu w/w samochodu został w całości odliczony w deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2005r. Spółka nie zastosowała odliczenia podatku naliczonego zgodnie ze wzorem: DŁ = 357 kg + n x 68 kg. Podatek VAT naliczony przy zakupie paliwa do w/w samochodu nie jest odliczany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odliczenie podatku VAT zostało dokonane prawidłowo...

Zdaniem wnioskodawcy, w okresie od 14.05.2005r. do 21.08.2005r., można było odliczyć podatek VAT w pełnej wysokości od zakupu nowych samochodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art.86 ust.1,3,4 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005r. - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie:

• DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

• n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

• kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5000 zł.

Przepis ten nie dotyczy:

1. przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika;



2. pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanyczgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;


l
3. pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Zapis art. 86 ust. 3 i 5 został zmieniony na podstawie art. 1 pkt. 20 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756). Powyższa zmiana weszła w życie w dniu 22 sierpnia 2005r. zgodnie z zapisem art. 9 cyt. ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. „ ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2005r. , z wyjątkiem art. 1 pkt 20 , pkt 22 lit. a oraz lit. b w zakresie dotyczącym ust. 3a pkt 6, pkt 39 oraz art. 2, 4 i 5, które wchodzą w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia”.

Mając na uwadze cyt. art. 9 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. należy stwierdzić, iż Spółka nabywając samochód w lipcu 2005r. musiała stosować przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące przed dniem 22 sierpnia 2005r., a więc przed zmianami wprowadzonymi ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie innych ustaw.

Z uregulowań zawartych w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005r. wynika, że przepisy dotyczące odliczenia podatku VAT od nabywanych samochodów związane są ściśle z określeniem ładowności pojazdu oraz rodzaju pojazdu na podstawie świadectwa homologacji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka nabyła samochód marki X dnia 22 lipca 2005r. o dopuszczalnej ładowności 705 kg oraz liczbie miejsc – 5. Po podstawieniu tych danych do wskazanego w art. 86 ust. 3 ustawy VAT – w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005r. - wzoru: dopuszczalna ładowność wynosząca 705 kg jest większa niż obliczona według wzoru 697 kg <357 + 5 x 68>. Oznacza to, że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionego pojazdu w pełnej wysokości określonej w fakturze. Prawo to Spółka nabyła po spełnieniu warunku określonego w art. 86 ust. 3, a nie dlatego, że pojazd nabyty przez Spółkę był fabrycznie nowy.

W przypadku odliczania paliwa od w/w pojazdu zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT – w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Tak więc ustawodawca dopuszcza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony na zasadach ogólnych określonych w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przy zakupie paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu jedynie w przypadku wykorzystywania tych paliw do napędu samochodów i pojazdów samochodowych, które należą do kategorii: samochodów i pojazdów samochodowych, których dopuszczalna ładowność udokumentowana wyciągiem świadectwa homologacji lub odpisem decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji jest wyższa, niż obliczona przy pomocy wzoru zamieszczonego w art. 86 ust. 3 o VAT. Z przytoczonych powyżej przepisów prawa wynika zatem, że w okresie od dnia nabycia w/w pojazdu, czyli od dnia 22 lipca 2005r. do dnia 21 sierpnia 2005r. Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu w/w pojazdu. Natomiast od dnia 22 sierpnia 2005r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przysługuje, jeżeli jest to paliwo wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy spełniają wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005r. Zgodnie z art. 86 ust. 5 spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.