INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18.09.2007 r. (data wpływu 29.10.2007 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uzyskania przychodu z tytułu wpłaconej zaliczki na poczet zakupu lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.10.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uzyskania przychodu z tytułu wpłaconej zaliczki na poczet zakupu lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „Firma budowlana”

Działalność gospodarcza polega na budowie budynków wielorodzinnych. W ramach tej działalności są zakupowane działki budowlane, uzyskiwane są pozwolenia na budowę, następuje budowa ww. budynków i sprzedaż wszystkich mieszkań ( wraz z udziałem w gruncie ) klientom indywidualnym.

Sprzedaż mieszkań jest realizowana na podstawie umowy zobowiązującej do zakupu lokalu oraz na podstawie aktu notarialnego zakupu mieszkania. Umowa zobowiązująca jest podpisywana w trakcie realizacji inwestycji, natomiast akt notarialny jest podpisywany po jej zakończeniu.

W październiku 2006 r. została zakupiona działka pod pierwszą inwestycję polegającą na budowie budynku wielorodzinnego. Przewidywane zakończenie budowy i sprzedaż wszystkich mieszkań nastąpi w pierwszym kwartale 2009 r.

Dnia 06.08.2007 r. Wnioskodawca podpisał pierwszą umowę zobowiązującą do zakupu mieszkania w myśl której, kupujący zobowiązuje się do wpłat określonych kwot pieniężnych w określonych terminach na poczet przyszłego zakupu mieszkania.

Z tytułu tej umowy w dniu 07.08.2007 r. na konto firmy wpłynęła pierwsza zaliczka na zakup mieszkania.

Na podstawie tej wpłaty Wnioskodawca wystawił fakturę VAT w sierpniu 2007 r.w kwocie brutto równej wpłaconej zaliczce ( ma to odzwierciedlenie w rejestrze VAT ).

Natomiast kwota netto nie została wpisana do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako przychód z działalności gospodarczej.

Suma wszystkich wpłat klienta będzie wpisana do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kwocie netto jako przychód z działalności gospodarczej w dacie podpisania aktu notarialnego będącego dowodem księgowym sprzedaży.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję w postaci księgi przychodów i rozchodów, jest podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zaliczki wg. umowy na poczet zakupu mieszkania przez klientów podpisujących umowę zobowiązującą do kupna mieszkania są przychodem z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 14 ust. 1 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy. Mieszkania stanowią towar handlowy w prowadzonej działalności. Wpłacone kwoty przez klientów na podstawie umowy są zaliczką.

Momentem powstania przychodu jest więc dzień podpisania aktu notarialnego, co stanowi potwierdzenie, iż towar wydano.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c. ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo 2) uregulowania należności.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek.

W świetle powyższego, przychodami nie są otrzymane pieniądze, jeżeli nie są one zapłatą za sprzedany towar bądź wykonane świadczenie, a jedynie stanowią przedpłatę na poczet przyszłych świadczeń. Wystawienie faktury VAT w momencie otrzymania zaliczki, nie ma związku z realizacją świadczenia ze strony dostawcy.

Faktura dokumentuje wyłącznie fakt przekazania zaliczki na poczet dostawy towaru lub usługi, która ma być wykonana w przyszłości.

W świetle powołanych przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty otrzymanych zaliczek nie stanowią przychodu dla celów podatku dochodowego i nie ma tu znaczenia, że otrzymanie określonej kwoty zaliczki wiąże się z obowiązkiem wystawienia faktury VAT. Przepisy ww. ustawy nie przewidują proporcjonalnego rozliczania przychodów podatkowych.

Za datę powstania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się datę wydania towaru, na który wcześniej została wpłacona zaliczka potwierdzona wystawioną fakturą VAT.

Wnioskodawca podpisał pierwszą umowę zobowiązującą, w myśl której, kupujący zobowiązuje się do wpłat określonych kwot pieniężnych w określonych terminach na poczet przyszłego zakupu mieszkania. Stosownie do umowy została wpłacona zaliczka na konto Wnioskodawcy. Na jej podstawie wystawiono fakturę.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż sprzedaż mieszkań z udziałem w gruncie zaliczana jest do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3. i art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Powstanie przychodu należnego w przypadku sprzedaży rzeczy ustawodawca uzależnia od „wydania rzeczy”, które należy rozumieć jako czynność związana z przeniesieniem prawa własności.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), natomiast art. 158 Kodeksu cywilnego określa wyraźną formę czynności prawnej. Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości.

Zatem należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie przychód w podatku dochodowym powstaje w momencie przeniesienia własności nieruchomości tj. w dniu podpisania aktu notarialnego.

Zaliczki przyjęte przed podpisaniem aktu notarialnego nie są przychodami podlegającymi opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.