P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Funduszu inwestycyjnego z dnia 15 maja 2007r. (wpływ do tut. Urzędu dnia 25 maja 2007r.). o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Fundusz jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. z 2004r. Nr 146, poz. 1546, ze zm.). Fundusz jest jednocześnie funduszem sekurytyzacyjnym w rozumieniu art. 183 w/w ustawy, co oznacza, że przedmiotem dokonywanych przez Fundusz inwestycji są wierzytelności, w tym wierzytelności finansowane ze środków publicznych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub prawa do świadczeń z tytułu określonych wierzytelności. W toku swojej działalności Fundusz nabywa wierzytelności od banków jak również innych podmiotów w tym mających siedzibę w kraju członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska, zarówno w ramach tzw. portfeli, jak i osobno, jako pojedyncze wierzytelności. Wierzytelności nabywane od banków stanowią wierzytelności własne banków, wynikające z udzielonych przez banki kredytów.

Zdaniem Funduszu, nabycie przez Fundusz w/w wierzytelności nie stanowi czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Fundusz wynika, że nabywa on wierzytelności (i) własne banków, w tym mających siedzibę w kraju członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska, (ii) innych podmiotów, w tym mających siedzibę w kraju członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Kolejny ust. 2 cytowanego artykułu wskazuje, że przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.W myśl art. 27 ust. 3 w/w ustawy gdy usługi, o których mowa w ust. 4 są świadczone na rzecz:

1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemającyh osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2)podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla których dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust.4 przytoczonego wyżej artykułu, przepis ust. 3 stosuje się m.in. do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki. Z cytowanych przepisów wynika, iż w przypadku usług finansowych nabywanych od podmiotów mających siedzibę w kraju członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska, podmiot, który nabywa usługi obowiązany jest rozliczyć podatek należny od transakcji. Tutejszy organ podatkowy jest w posiadaniu pisma Głównego Urzędu Statystycznego, potwierdzającego, że sprzedaż wierzytelności własnych nie jest usługą w rozumieniu zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Należy zatem stwierdzić, że sprzedaż przez banki wierzytelności powstałych w związku z uprzednim wyświadczeniem usługi, w ramach prowadzonej działalności, nie stanowi świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego nabycie przez Fundusz wierzytelności własnych banków z siedzibą w kraju członkowskim Wspólnoty innym niż Rzeczpospolita Polska, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa).