INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania korekty wstecz zeznań podatkowych CIT-8 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu rozpoczęcia amortyzacji od ujawnionych składników majątkowych,
• ustalenia wartości początkowej ujawnionych składników majątkowych,
• możliwości dokonania korekty wstecz zeznań podatkowych CIT-8.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z siedzibą w Polsce jest przedsiębiorstwem energetyki zawodowej prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

Na potrzeby tej działalności, wraz z rosnącymi potrzebami energetycznymi odbiorców energii oraz wymogami ochrony środowiska, Spółka zrealizowała nową inwestycję - budowę bloku gazowego . Turbozespół składa się z zespołu urządzeń osadzonych na fundamencie (w sposób stały , bądź okresowo wymienny ), umożliwiających produkcję energii elektrycznej.

Ze względów technologicznych, niektóre składniki majątkowe (przykładowo: dysze, łopatki, pokrywy, bandaże) muszą być okresowo (raz na rok, bądź raz na trzy lata) regenerowane / naprawiane / wymieniane. Mając to na uwadze, Spółka nabyła dwa komplety (A i B) Części Bloku oraz podpisała umowę na serwis Turbozespołu.

Posiadanie dwóch kompletów Części Bloku jest warunkiem koniecznym prawidłowego działania Turbozespołu w ramach działalności Spółki. Interesariusze Spółki wymagają bowiem, by działała Ona efektywnie zarówno energetycznie, jak i ekonomicznie. Produkcja energii musi być więc prowadzona w sposób ciągły, a wszelkie konieczne przerwy w procesie - minimalizowane. W momencie oddania Turbozespołu do użytkowania, w jego skład wchodził komplet A Części Bloku.

Części Bloku są integralnym elementem Turbozespołu i łącznie z Blokiem Gazowym warunkują jego prawidłowe działanie. Demontaż kompletu Części Bloku nie powoduje wprawdzie zniszczenia czy uszkodzenia Bloku Gazowego, całkowicie uniemożliwia jednak jego funkcjonowanie do momentu zainstalowania drugiego kompletu Części Bloku.

Konieczność serwisu poszczególnych części urządzenia skutkuje wymianą Części Bloku stanowiących komplet A na komplet B. Po zakończeniu czynności serwisowych, poszczególne elementy wchodzące w skład kompletu A przekazywane są do magazynu Spółki w celu renowacji / serwisu / ewentualnie naprawy. Analogicznie, gdy składniki kompletu B poddawane są serwisowi, w Turbozespole montowany jest ponownie komplet A.

Na potrzeby ujęcia w Ewidencji Środków Trwałych i Wartości Niematerialnych i Prawnych , Turbozespół pierwotnie został zaewidencjonowany jako dwa odrębne środki trwałe:

• pierwszy środek trwały - Blok Gazowy - obejmuje te części Turbozespołu, które zamontowane są w nim na stałe, zasadniczo nie podlegają wymianie/ naprawie,
• drugi środek trwały składa się z kompletu Części Bloku, ale tylko A.
  
  

Oba środki trwałe amortyzowane są nieprzerwanie od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wprowadzone do Ewidencji ŚT. Spółka zaliczyła je do grupy 3 Klasyfikacji Środków Trwałych „Kotły i maszyny energetyczne” i amortyzuje je metodą liniową przy użyciu stawki 7%.

Wewnętrzna kontrola rozliczeń podatkowych Spółki w listopadzie 2011 r. ujawniła nieprawidłowość w postaci nieujęcia kompletu B Części Bloku w Ewidencji ŚT w momencie oddania powyższych składników majątkowych do używania. Spółka nie alokowała również wydatku poniesionego na zakup kompletu B Części Bloku w żaden inny sposób do kosztów uzyskania przychodów. W efekcie przeoczenia, od momentu rozpoczęcia używania wskazanych składników majątkowych, Spółka wykazywała zaniżone koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W celu korekty popełnionego błędu, Spółka w listopadzie 2011 r. wprowadziła komplet B Części Bloku do Ewidencji ŚT, stosując jako wartość początkową cenę jego nabycia. Ponadto, od grudnia 2011 r. komplet B Części Bloku jest amortyzowany dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka postąpiła prawidłowo, rozpoczynając proces amortyzacji kompletu B Części Bloku w miesiącu następującym po miesiącu wpisu składników majątku do Ewidencji ŚT...
2. Jak Spółka powinna ustalić wartość początkową kompletu B Części Bloku...
3. Czy jednocześnie Spółka ma prawo dokonać tzw. „korekty wstecz” zeznań podatkowych CIT-8 za lata, w których komplet B Części Bloku nie był amortyzowany i wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 3 obejmującego opis zdarzenia przyszłego. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 i 2 obejmujących dwa stany faktyczne został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami w dniu 10 lipca 2012 r. nr ILPB4/423-126/12-2/ŁM oraz nr ILPB4/423-126/12-3/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo, w związku z przepisami ustawy Ordynacja Podatkowa, do skorygowania uprzednio złożonych zeznań podatkowych w zakresie zaniżonych kosztów uzyskania przychodów za lata, w których komplet B Części Bloku nie był amortyzowany.

Uzasadnienie.

Spółka widzi argumenty, aby skorzystać z ogólnych zasad korekty rozliczeń podatkowych za okresy, w których wykazywała w sposób błędny (zawyżony) podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając na względzie, iż zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym, błędne określenie wartości początkowej środka trwałego skutkuje wykazaniem w zeznaniu CIT błędnej wartości kosztów uzyskania przychodów, a co za tym idzie błędnej wysokości dochodu / straty podatkowej.

Stosownie natomiast do art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację, przy czym w myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. W wyniku takiej korekty może powstać zaległość podatkowa bądź nadpłata.

W sytuacji Spółki nastąpiło zaniżenie wartości początkowej wykazywanych środków trwałych poprzez nieuwzględnienie ceny zakupu Kompletu B Części Bloku. W efekcie, w całym okresie użytkowania Turbozespołu, Spółka wykazywała koszty podatkowe w wysokości znacznie niższej, niż była do tego uprawniona.

Pomimo brzmienia art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, w związku z art. 72 § 1 pkt 1 w zw. z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, Spółka ma prawo złożyć korektę zeznań CIT-8 oraz wnieść wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast zasady, tryb i terminy rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy określa art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na mocy którego podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarto w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749). Z treści § 1 tego artykułu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty – art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej.

Przez deklarację rozumie się również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci (art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej).

Zwrócić jednak należy uwagę, iż korekta deklaracji jest możliwa tylko w sytuacji, gdy za ten rok wysokość należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych wynika z zeznania, tzn. nie była określona decyzją organu podatkowego.

Stosownie bowiem do regulacji art. 81b § 1 Ordynacji podatkowej, uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą i przysługuje nadal po zakończeniu kontroli podatkowej, postępowania podatkowego (w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego).

Na gruncie prawa podatkowego dokonanie korekty deklaracji podatkowej wywołuje takie skutki, jak pierwotne złożenie deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym (poprawnym już) wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korekta może dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka zrealizowała nową inwestycję - budowę bloku gazowego (dalej: Turbozespół), składającego się z zespołu urządzeń osadzonych na fundamencie (w sposób stały , bądź okresowo wymienny ), umożliwiającego produkcję energii elektrycznej. Ponieważ niektóre elementy bloku gazowego muszą być okresowo regenerowane / naprawiane / wymieniane Spółka nabyła dwa komplety (A i B) Części Bloku, gdyż wymagane jest aby produkcja energii była prowadzona w sposób ciągły. Na potrzeby prowadzonej przez Spółkę ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Turbozespół został zaewidencjonowany jako dwa odrębne środki trwałe: pierwszy środek trwały – stanowią te części Turbozespołu, które zamontowane są w nim na stałe i zasadniczo nie podlegają wymianie / naprawie, natomiast drugi środek trwały składa się z kompletu Części Bloku, ale tylko A. W wyniku wewnętrznej kontroli rozliczeń podatkowych Spółki w listopadzie 2011 r. ujawniono nieprawidłowość w postaci nieujęcia kompletu B Części Bloku w Ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie oddania powyższego składnika majątku do używania. Spółka nie alokowała również tegoż wydatku w żaden inny sposób do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy wskazać, iż skoro Spółka wydatków na nabycie kompletu B Części Bloku nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, to nie zostały one również uwzględnione przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nie można więc w tej sytuacji mówić o zawyżonych kosztach uzyskania przychodów.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż Spółka komplet B Części Bloku nie ujęła w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to nie miała prawa do jego amortyzacji podatkowej. Dopiero w momencie ujawnienia tego składnika majątku jako środka trwałego takie prawo uzyskała, co potwierdzają wydane dla Spółki interpretacje indywidualne nr ILPB4/423-126/12-2/ŁM i nr ILPB4/423-126/12-3/ŁM. Skoro zatem Spółka uzyskała prawo do amortyzacji kompletu B Części Bloku (zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych) od miesiąca następującego po miesiącu wpisania go do stosownej ewidencji, to nie mamy tu do czynienia z zaniżeniem kosztów podatkowych z tytułu tychże odpisów amortyzacyjnych w okresie do dnia ujawnienia przedmiotowego środka trwałego.

Podkreślić bowiem należy, iż kosztem uzyskania przychodów są tylko te odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, które dokonywane są zgodnie z przepisami art. 16a – 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w przypadku Spółki w myśl art. 16d ust. 2 zdanie drugie w zw. z art. 16h ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Reasumując, Spółka nie jest uprawniona do dokonania tzw. „korekty wstecz” zeznań podatkowych CIT-8 za lata, w których komplet Części Bloku nie był amortyzowany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.