INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku

z dnia 09 listopada 2007 r. (data wpływu 16 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zakupu usług pośrednictwa w wynajmie nieruchomości od podmiotu zagranicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zakupu usług pośrednictwa w wynajmie nieruchomości od podmiotu zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka X (zwana dalej „Spółką) dokonuje zakupu usługi pośrednictwa w wynajmie nieruchomości od osoby prawnej nie posiadającej siedziby na terytorium kraju (zwanej dalej „podmiotem zagranicznym”). Nieruchomość będąca przedmiotem usługi pośrednictwa jest położona w Polsce. Podmiot zagraniczny zarejestrował się w Polsce jako podatnik VAT czynny, na dowód Spółka otrzymała kopię VAT-5 dla podmiotu zagranicznego.

Spółka otrzymuje od podmiotu zagranicznego faktury dokumentujące transakcje zakupu usługi pośrednictwa w wynajmie nieruchomości położonej w Polsce. Na fakturach tych podmiot zagraniczny naliczył podatek VAT wg stawki krajowej w wysokości 22%. Kwota podatku VAT została wykazana w PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, tj. w sytuacji, gdy Spółka dokonała zakupu usługi pośrednictwa w wynajmie nieruchomości położonej w Polsce od podmiotu zagranicznego, zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT czynny, który z tytułu świadczenia tych usług naliczył podatek VAT wg stawki krajowej 22%, podatnikiem z tego tytułu Spółka - jako usługobiorca - pozostaje tak długo, dopóki podatek VAT wykazany na fakturze wystawionej przez podmiot zagraniczny nie zostanie przez niego rozliczony, przy czym „rozliczenie w rozumieniu art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oznacza nie tylko wykazanie tego podatku na fakturze, ale także w ewidencji i deklaracji VAT...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt. ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „ustawą”) podatnikami są również osoby prawne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Z treści art. 17 ust. 2 wynika, iż przepisu powyższego nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w. każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

W przypadku usług pośrednictwa w wynajmie nieruchomości miejscem świadczenia tych usług jest, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy, miejsce położenia nieruchomości tj. Polska.

Z uwagi na fakt, iż podmiot zagraniczny, który świadczy w Polsce usługi pośrednictwa zarejestrował się jako podatnik VAT czynny i naliczył podatek VAT wg stawki krajowej 22% z tytułu wykonania tej usługi w Polsce, który to podatek został wykazany w fakturze dokumentującej wykonanie tych usług, tym samym podmiot zagraniczny jest zobowiązany do rozliczenia tego podatku VAT zarówno w ewidencji jak i deklaracji VAT. Jednocześnie usługobiorca tj. Spółka, która otrzymała od podmiotu zagranicznego wspomnianą powyżej fakturę z naliczonym podatkiem VAT wg stawki krajowej, na mocy art. 17 ust. 2 ustawy nie jest zobligowana do samoobliczenia podatku VAT z tego tytułu, czyli nie jest ona podatnikiem otrzymanej usługi pośrednictwa od tego podmiotu zagranicznego, co powoduje w konsekwencji, iż nie występuje u Spółki import usług. Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż zakupiona usługa służy czynności opodatkowanej Spółka ma prawo na mocy art. 86 ust. 1 ustawy do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wykazanego w fakturze.

Zdaniem Spółki nawet w sytuacji, gdy zobowiązany do rozliczenia tego podatku podmiot zagraniczny nie wykaże tego podatku w ewidencji i deklaracji VAT nie oznacza to, iż Spółka staje się podatnikiem i jest zobowiązania do rozliczenia tego podatku z tytułu importu usług.

W przeciwnym wypadku, tj, w sytuacji uznania, iż podmiot zagraniczny, który był zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu wykonania w Polsce usługi pośrednictwa, nie dokonał faktycznego rozliczenia tego podatku a tym samym automatycznie zobowiązanym do jego rozliczenia staje się usługobiorca tj. Spółka, która nie ma możliwości wglądu do ewidencji i deklaracji VAT podmiotu zagranicznego prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania tej usługi.

Podmiot zagraniczny, który naliczył podatek VAT z tytułu wykonania tej usługi w Polsce byłby dalej zobowiązany do rozliczenia tego podatku, gdyż żaden z przepisów ustawy nie zwalnia go z tego obowiązku natomiast Spółka byłaby zobowiązana do ponownego opodatkowania tej samej czynności w związku z faktem, iż podatek VAT nie został faktycznie rozliczony przed podmiot zagraniczny tj. ujęty w ewidencji i deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zmieniły się znacznie zasady opodatkowania świadczonych przez podatników usług na rzecz kontrahentów z terytorium Wspólnoty jak i z poza Wspólnoty. W myśl przepisów cytowanej ustawy, obowiązującej od 1 maja 2004r., nie ma znaczenia czy dana usługa wykonywana na rzecz tych zleceniodawców jest świadczona w kraju czy za granicą. Obecnie zasady opodatkowania usług zależą w szczególności od prawidłowego określenia rodzaju danej usługi a przede wszystkim od ustalenia miejsca świadczenia usługi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 w/w ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia (tj. miejscem opodatkowania) jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

Od tej ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług istnieje szereg wyjątków, zawartych w przepisach art. 27 ust. 2 - 6 i art. 28 cyt. ustawy.

Są to m. in. usługi związane z nieruchomościami, usługi transportowe i pomocnicze, usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki, usługi na ruchomym majątku rzeczowym, szczegółowo określone przez ustawę niektóre usługi niematerialne czy usługi pośrednictwa. Chcąc zatem ustalić miejsce świadczenia danej usługi, a co za tym idzie miejsce jej opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy najpierw sprawdzić, czy nie ma zastosowania któryś z przepisów szczególnych. Jeżeli nie mają zastosowania przepisy szczególne to dopiero wtedy będzie miała zastosowanie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Spółka Polska dokona zakupu usługi pośrednictwa w wynajmie nieruchomości, położonej w Polsce, od kontrahenta zagranicznego. Podmiot zagraniczny nie posiada siedziby na terytorium kraju, ale jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. W oparciu o fakt iż Spółka we wniosku zakwalifikowała przedmiotowe usługi jako usługi pośrednictwa w wynajmie nieruchomości oraz analizę przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w stosunku do świadczonej, w tym konkretnym przypadku, usługi zastosowanie będzie miała zasada dotycząca miejsca świadczenia usług, wyrażona w art. 27 ust. 2 pkt. 1 powołanej ustawy. Natomiast w przypadku usług pośrednictwa w wynajmie nieruchomości miejscem świadczenia tych usług, jest zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt. 1 ustawy miejsce położenia nieruchomości tj. Polska. W przepisie tym przyjęto zatem, dla tych usług, że są one opodatkowane zawsze w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu wykonana jest usług, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie wykonuje te usługi). Zatem w wymienionym przypadku usługa będzie opodatkowana w Polsce.

Wobec powyższego na podmiocie zagranicznym, jako podatniku świadczącym tę usługę, spoczywa obowiązek naliczenia kwot podatku należnego, wg. stawek obowiązujących w kraju, z zachowaniem terminu powstania obowiązku podatkowego, określonego w przepisach art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ma przy tym znaczenia, czy usługa ta jest wykonywana na rzecz podmiotu krajowego czy też kontrahenta zagranicznego. Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 pkt. 4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są również osoby prawne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przy czym zgodnie z ust. 2 powołanego art. 17 przepis ten nie znajduje zastosowania, w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę – jak w opisanym stanie faktycznym świadczący usługę jest podatnikiem zarejestrowanym w Polsce. W tej sytuacji podmiot zagraniczny rozlicza podatek według regulacji podatkowych w Polsce, co znajdzie wyraz w fakturze VAT wystawionej zgodnie z przepisem art. 106 ustawy VAT oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku towarów i usług (Dz. U. z 2005 r., Nr 95, poz. 798).

Regulację odnośnie prowadzenia ewidencji zawiera art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast obowiązek składania deklaracji VAT-7 i wykazywania w niej rzeczywistych informacji spoczywa na podatniku podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.