P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a § 1 i 4, art. 165 § 1 w związku z art. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o. o z miesiąca kwietnia 2007r., żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie: czy wynagrodzenia netto bez podatku i składek ZUS wypłacane pracownikom przed końcem bieżącego miesiąca stanowią koszty uzyskania przychodów tego miesiąca, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Naczelnik Trzeciego Mazowieckigo Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane w w/w wniosku jest prawidłowe w zakresie wypłaconych wynagrodzeń, części składek ZUS finansowanych przez Spółkę jako płatnika, natomiast nieprawidłowe w zakresie części składek ZUS oraz podatku pobieranych od pracowników, dla których Spółka jest jedynie płatnikiem.

U Z A S A D N I E N I E

We wniosku o zakresie stosowania prawa podatkowego Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny

Pensje dla pracowników wypłacane są przed końcem bieżącego miesiąca, natomiast składki ZUS oraz podatek zgodnie z obowiązującymi terminami wpłacany jest odpowiednio do 15 i 20 dnia następnego miesiąca

Stanowisko Spółki w przedstawionej sprawie:

Jak wynika z dyspozycji art. 23 ust.1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności.

Ustawodawca w art. 23 ust 1 pkt 55a updof wskazuje, że opłacona ze środków pracodawcy część składki emerytalnej i rentowej oraz składka wypadkowa może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, w miesiącu, w którym została opłacona. A contrario do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wypłaty pozostawione do dyspozycji.

Dlatego też spółka uważa, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pensje netto wypłacone pracownikom, a wszystkie składki ZUS i podatek do kosztów następnego miesiąca.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza:

Stosownie do art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązujacym od dnia 01 stycznia 2007 roku nadanym ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjatkiem kosztów wymienionych w art.16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 16 ust.1 pkt. 57 ustawy z dnia 15.02.1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust.1 i 6, art. 13 pkt. 2 i 4 – 9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi, iż przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze lub ich ekwiwalenty, bez względu na źródło ich finansowania. W szczególności przychód ten stanowią wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, wszelkiego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop oraz inne kwoty bez względu na to, czy ich wysokość została z góry ustalona. Ponadto do przychodów ze stosunku pracy zalicza się świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych

Powyższy przepis art. 16 ust. 1 pkt. 57 ustawy o pdop oznacza, że o zakwalifikowaniu wydatków z tytułu wynagrodzeń oraz innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń jako kosztów uzyskania przychodów, decyduje data ich faktycznej wypłaty, dokonania lub postawienia do dyzpozycji osób uprawnionych, a nie fakt ich naliczenia i zarachowania.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzują pojęcia "postawienie do dyspozycji" jednak przez pojęcie to należy rozumieć możliwość dysponowania tymi środkami przez uprawnionych, a uprawnionymi do dysponowania nimi są w tym konkretnym przypadku pracownicy

Samo wydanie dyspozycji bankowi do dokonania przelewów na rachunki bankowe pracowników i obciążenie rachunku bankowego płatnika nie stanowi wypełnienia dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt. 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę omówione wyżej przepisy, koszty wynagrodzeń pracowników którymi to pracownicy ci będą mogli dysponować w bieżącym miesiącu, zdaniem tutejszego organu, winny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów miesiąca, w którym nastąpiła faktyczna ich wypłata, dokonanie lub postawienie do dyspozycji osobie uprawnionej.

Ponadto, na podstawie unormowania prawnego zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do ZUS składek, z zastrzeżeniem pkt. 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Powyższe oznacza, że nieopłacone przez podatnika składki ZUS wraz ze składkami na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Składki te w części finansowanej przez płatnika stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie ich opłacenia do ZUS oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

Składki ZUS w części finansowanej przez pracownika oraz podatek pobierany od wynagrodzeń pracowników, jako części składowe wynagrodzenia dla których Spółka jest jedynie płatnikiem, stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym nastąpiła faktyczna wypłata wynagrodzenia, dokonanie lub postawienie wynagrodzenia do dyspozycji osobie uprawnionej.

Zdaniem tutejszego Organu podatkowego, Spółka stosuje błędne przepisy prawa podatkowego, gdyż art. 23 ust.1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, natomiast Videojet Spółka z o. o. jako spółka prawa handlowego (osoba prawna), stosuje w zakresie kosztów uzyskania przychodów, cytowane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując powyższe okoliczności faktyczne i prawne - postanowiono jak w sentencji postanowienia.