POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28.06.2007 roku (uzupełnionego w dniu 05.09.2007 roku) co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznaje stanowisko wyrażone we wniosku za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny:

Podatniczka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podpisała porozumienie handlowe w celu zabezpieczenia cen oraz wysokich obrotów handlowych z dwoma podmiotami powiązanymi rodzinnie. Porozumienie sporządzone w dniu 1 sierpnia 2003 roku obejmuje okres rozliczeniowy trwający od 1 sierpnia 2003 roku do 31 lipca 2007 roku.

W transakcjach objętych porozumieniem firma X występuje jako dostawca towarów – sprzedający, gdzie towar jest sprzedawany z narzuconą z góry marżą. Zgodnie z umową dostawa towaru do Nabywcy odbywa się poprzez jego odsprzedaż Pośrednikowi - za jego pośrednictwem w zakresie magazynowania i rozliczeń finansowych.

Za świadczone na rzecz Podatniczki usługi Pośrednik ma otrzymać wynagrodzenie w wysokości 7,5% zrealizowanego obrotu pomiędzy Pośrednikiem a ostatecznym Nabywcą towaru.

Transakcje z Pośrednikiem mają jak najbardziej ekonomiczne uzasadnienie przy uwzględnieniu wynagrodzenia dla pośrednika.

Po zakończeniu obowiązywania powyższego porozumienia, do dnia 7 sierpnia 2007 roku Pośrednik wystawi Podatniczce faktury za poszczególne lata z tytułu należnego mu wynagrodzenia za pośrednictwo. Zdaniem Podatniczki nie znała wysokości obrotu jaki uzyskał Pośrednik w ramach podpisanego porozumienia handlowego, nie potrafiła wyliczyć kwoty która ją obciąży za poszczególne lata. Dokładny obrót za cały okres trwania porozumienia pozna po 31 lipca 2007 roku – wówczas jak otrzyma faktury.

Podatniczka w dniu 5 września 2007 roku, w uzupełnieniu do złożonego wniosku doprecyzowała stan faktyczny podając, iż aneksem do zawartego porozumienia handlowego został zmieniony termin wypłaty wynagrodzenia. Zgodnie z aneksem rozliczenie prowizji z tytułu świadczonych usług pośrednictwa następować będzie po każdym roku podatkowym (równy kalendarzowemu), którego dotyczyło porozumienie i zostanie udokumentowane fakturą VAT wystawioną na firmę Podatniczki.

Stąd Pośrednik miał obowiązek wystawić faktury:
- do 07.01.2004 roku - za okres od 01.08.2003 r. - 31.12.2003 r.
- do 07.01.2005 roku - za okres od 01.01.2004 r. - 31.12.2004 r.
- do 07.01.2006 roku - za okres od 01.01.2005 r. - 31.12.2005 r.
- do 07.01.2007 roku - za okres od 01.01.2006 r. - 31.12.2006 r.
- do 07.08.2007 roku - za okres od 01.01.2007 r. - 31.08.2007 r. (we wniosku z dnia 28 czerwca 2007 zawarto, iż umowa obejmuje okres do 31.07.2007 roku).

Jednak Pośrednik nie zastosował się do podpisanego aneksu i wystawił faktury za powyższe okresy po zakończeniu czasu obowiązywania umowy, czyli w sierpniu 2007 roku. Do faktur zostały dołączone rozliczenia, z których wynika faktycznie zrealizowany obrót pomiędzy Pośrednikiem a Nabywcą wraz z wyliczeniem należnej prowizji.

Zdaniem Podatniczki nie znała wysokości obrotu, gdyż zgodnie z umową dostawa towaru do Nabywcy odbywała się poprzez jego odsprzedaż Pośrednikowi. Pośrednik ma otrzymać wynagrodzenie w wysokości 7,5% zrealizowanego obrotu pomiędzy Nim a Nabywcą.

Pytanie podatnika:
Czy otrzymane faktury z tytułu prowizji handlowej obejmującej okres od 1 sierpnia 2003 roku do 31 lipca 2007 roku będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów za rok 2007?

Stanowisko Podatnika:
Zdaniem Podatniczki, koszty z tytułu usług pośrednictwa sprzedaży są kosztami pośrednimi i na na podstawie art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy je potrącić w dacie poniesienia czyli jednorazowo w 2007 roku – jako roku wystawienia i otrzymania faktur za pośrednictwo wykonywane w okresie od 2003 – 2007 roku.

Ocena stanowiska pytającego

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) znowelizowano przepis art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzając nie tylko nową definicję kosztów ale również określono nowe zasady zaliczania wydatków w koszty, rozróżniając koszty uzyskania przychodów na koszty bezpośrednie oraz koszty pośrednie.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 roku stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ponadto w myśl art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za datę poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby ustalić moment uznania wydatku za koszt podatkowy, rozstrzygnąć należy, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Podatnik może bowiem ponosić koszty, które bezpośrednio wiążą się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też może ponosić koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez podatnika przychody.

Koszty bezpośrednie obejmują te składniki, które można jednoznacznie przyporządkować – na podstawie dokumentów źródłowych – poszczególnym rodzajom wyrobów czy usług, a zatem to takie wydatki, które ściśle wiążą się z przychodami jakie osiąga dany podmiot. W przypadku kosztów bezpośrednich momentem potrącenia kosztu jest generalnie rok podatkowy, w którym osiągnięto odpowiadające im przychody, ewentualnie rok podatkowy następujący po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie podatkowe, jeśli koszty te zostały poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego lub złożenia zeznania podatkowego – art. 22 ust. 5–5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ponoszenie tych kosztów warunkuje osiąganie przychodów.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że porozumienie handlowe w celu zabezpieczenia cen oraz wysokich obrotów handlowych obejmuje okres rozliczeniowy trwający od 1 sierpnia 2003 roku do 31 lipca 2007 roku (w uzupełnieniu do wniosku podano okres trwający do 31 sierpnia 2007 roku). Podatniczka wnosząc o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, rozpoznaje koszt prowizji handlowej jako koszt związany z przychodem ale w sposób pośredni.

Mając na uwadze fakt, iż porozumienie handlowe zostało zawarte na okres od 1 sierpnia 2003 roku do 31 lipca 2007 roku tj. na okres przekraczający rok podatkowy, zatem Podatniczka będzie mogła, w myśl art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczyć koszt prowizji handlowej (który w ocenie Podatniczki pozostaje w związku z osiąganym przychodem ale w sposób pośredni), w wysokości jaka dotyczy danego roku podatkowego, ale należy dodać, że po spełnieniu podstawowego warunku określonego w art. 22 ust. 1 w powiązaniu z art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, kiedy nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą – przy zachowaniu warunków zawartych w art. 22 ust. 1 oraz art. 25 w/w ustawy.

Reasumując powyższe orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

W dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na niniejsze postanowienie na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. Organu, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia.