W dniu 30.05.2006r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 22.06.2006r. (wpływ do organu podatkowego w dniu 23.06.2006r.) Podatnik ów wniosek uzupełnił.

W przedmiotowym wniosku Podatnik przedstawia następujący stan faktyczny:

Spółka jest samodzielnym oddziałem spółki zagranicznej zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym, posiada numer NIP nadany w Polsce. Wnioskująca jest także zarejestrowana zarówno dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, jak i dla celów podatku od towarów i usług, składa deklaracje CIT-2, CIT-8 i VAT-7K.

Spółka otrzymała od jednostki macierzystej zarejestrowanej w Wielkiej Brytanii środki pieniężne z przeznaczeniem na potrzeby związane z bieżącą działalnością Spółki. Pieniądze te podlegają zwrotowi. Spółka informuje, iż można otrzymane pieniądze potraktować jako formę pożyczki, uważając Oddział jako odrębny podmiot gospodarczy.

Okoliczność, iż w przepisach brak jest wskazówek, co do rozliczeń Oddziału z macierzystą firmą zagraniczną, wzbudziła wątpliwości Spółki co do tego, w jaki sposób należy traktować otrzymane przez Nią środki finansowe. Podatnik postawił więc we wniosku pytanie, czy wpłaty otrzymane przez Oddział spółki zagranicznej w Polsce od zagranicznej jednostki macierzystej na pokrycie bieżących kosztów utrzymania Oddziału są wolne od podatku dochodowego.

W opinii Podatnika, przekazane przez spółkę zagraniczną środki stanowią zobowiązanie długoterminowe wobec podmiotu zagranicznego, wobec czego należy je zaksięgować jako rozrachunki z firmą macierzystą. Rozliczenia dokonane pomiędzy firmą zagraniczną a jej Oddziałem uznać należy za przepływy wewnętrzne, a co za tym idzie, nie będą one stanowiły elementów przychodowych i kosztowych w Oddziale w Polsce.

Organ podatkowy informuje, iż w niniejszym postanowieniu nie odnosi się do stwierdzenia Spółki dotyczącego księgowań na kontach ksiąg rachunkowych wpływających do Spółki pieniędzy, bowiem kwestie te nie są regulowane przez przepisy podatkowe. Ustosunkowując się natomiast do kwestii skutków podatkowych związanych z otrzymaniem środków finansowych, stwierdza co następuje;

Punktem wyjścia dla stwierdzenia zaistnienia przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów w przedmiotowej sprawie, jest ustalenie wzajemnych stosunków między zagraniczną spółką macierzystą a jej polskim oddziałem. W tym celu, zdaniem tutejszego organu podatkowego, konieczne jest scharakteryzowanie instytucji "oddziału zagranicznej osoby prawnej" na gruncie przepisów prawa polskiego.

W przepisie art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004r. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) stanowi się, że dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "oddziałami". Oddział przedsiębiorcy zagranicznego jest zatem formą organizacyjno-prawną, w ramach której przedsiębiorca zagraniczny może wykonywać swą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W orzeczeniu z dnia 18 marca 1981 r. w sprawie Blankaert i Willems PVBA Europejski Trybunał Sprawiedliwości określił, że "pojęcie oddziału, agencji lub każdego innego zakładu jest równoznaczne z istnieniem centrum operacyjnego, które manifestuje się w sposób trwały na zewnątrz jako przedłużenie przedsiębiorstwa macierzystego, ma dyrekcję i jest materialnie wyposażone tak, aby istniała możliwość negocjowania spraw z osobami trzecimi w taki sposób, aby ci ostatni wiedząc, że zostanie nawiązany ewentualny stosunek prawny z przedsiębiorstwem macierzystym z siedzibą za granicą, byli zwolnieni z konieczności bezpośredniego zwrócenia się do niego i mogli prowadzić interesy z centrum operacyjnym, które stanowi jego przedłużenie".

Wskazuje się, że przepis art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zastrzec jednak należy, że badając sytuację podatkową zagranicznej osoby prawnej nie mającej w Polsce siedziby lub zarządu - jeśli z krajem siedziby lub zarządu tego podmiotu zawarta została przez Polskę umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania - postanowienia właściwej umowy międzynarodowej stosuje się z pierwszeństwem przed regulacjami prawa krajowego.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego, przytoczony wyżej przepis art. 3 ust. 2 ustawy podatkowej nie kreuje odrębnej podmiotowości prawno - podatkowej oddziału zagranicznej osoby prawnej. Konstrukcja oddziału zagranicznej spółki macierzystej powinna być raczej rozumiana jako abstrakcyjna instytucja międzynarodowego prawa podatkowego mająca jedynie umożliwić prawidłowe opodatkowywanie przez jedno państwo dochodów uzyskiwanych przez podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w drugim państwie, ze źródeł przychodów położonych na terytorium pierwszego z państw. Zarejestrowanie oddziału za granicą nie oznacza, że powstaje tam nowy podmiot podatkowy, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie wciąż spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez Oddział na terytorium drugiego państwa. Instytucja oddziału (z punktu widzenia prawa podatkowego oddział jest rozpoznawany tak w świetle Konwencji Modelowej, jak też umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, jako tzw. zakład) jest więc jedynie formą działania przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, a nie odrębnym od niego podmiotem podatkowym. Jest to fikcja prawna stworzona specjalnie dla potrzeb podatkowych. Podatnikiem był i pozostaje podmiot zagraniczny.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Wnioskująca będąca Oddziałem Spółki zagranicznej w Polsce, nie stanowiąc odrębnego podmiotu od jednostki macierzystej, będzie opłacała podatek dochodowy od dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto zauważyć należy, iż stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W sytuacji więc otrzymania pieniędzy przez Spółkę od jakiegokolwiek odrębnego podmiotu, winna Ona zaliczyć te środki pieniężne do przychodów i opodatkować je podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jednak w przedstawionej w podaniu sytuacji, jak podnosi Wnioskująca, zachodzi przypadek otrzymania pieniędzy od podmiotu macierzystego. Wnioskująca pieniądze te dostaje na pokrycie bieżących kosztów utrzymania. Przedmiotowe środki pieniężne podlegają zwrotowi do macierzystego podmiotu zagranicznego, z tego też względu Pytająca podnosi, że można by je uznać za pożyczkę, ale jedynie w sytuacji stwierdzenia, iż jednostka macierzysta i Oddział Spółki w Polsce są dwoma odrębnymi podmiotami. Natomiast w przedstawionej we wniosku sprawie z taką sytuacją, w opinii organu podatkowego, nie mamy do czynienia.

Wobec powyższego, wpływu środków finansowych na konto Wnioskującej nie można utożsamiać z otrzymaniem pieniędzy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Zgodnie z powyższą regulacją podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu.

Ponadto, jak wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, kosztami uzyskania przychodów mogą być jedynie wydatki poniesione, czyli takie które stanowiły, bądź będą stanowiły w przyszłości obciążenie dla Podatnika. W związku z tym, w przypadku dokonywania przez Wnioskującą spłaty otrzymanych wcześniej pieniędzy, nie można spłaty tej uznać za koszt uzyskania przychodu. Jest to tylko zwrot do podmiotu macierzystego pieniędzy, które wcześniej nie stanowiły przychodu podatkowego Oddziału.

W opinii organu podatkowego, środki pieniężne wpływające do Wnioskującej na pokrycie Jej bieżących kosztów utrzymania, nie będą stanowiły przychodu, a w momencie dokonania zwrotu tych środków do podmiotu macierzystego, od którego były otrzymane, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Bowiem opisywane środki finansowe należy uznać za przepływy wewnętrzne dokonane w ramach jednego podmiotu. Przedmiotowe środki finansowe będą więc dla Oddziału neutralne podatkowo.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.