Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w związku ze zmianą miejsca zamieszkania.

UZASADNIENIE

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, Pan X jest obywatelem Polski. W sierpniu 2005 r. wyjechał do USA w celu wykonywania pracy na rzecz amerykańskiej spółki z grupy W. Do 31 sierpnia 2005 r. Pan X był zatrudniony przez Spółkę W Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę, która została rozwiązana. Obecnie Pan X ma podpisaną umowę o pracę na czas nieokreślony ze spółką amerykańską. Na terytorium USA Pan X przebywa z żoną i córką. Żona Pana X podczas pobytu w USA była na urlopie bezpłatnym i zamierzała rozwiązać umowę o pracę z polską spółką z dniem 31 grudnia 2005 r. Córka Podatnika uczęszcza do amerykańskiej szkoły średniej. Majątek jaki Pan X posiada w Polsce to mieszkanie oraz domek letniskowy. Mieszkanie będzie wynajmowane. Podatnik posiada rachunki bankowe w Polsce i w USA, uczestniczy w amerykańskim funduszu emerytalnym i jest objęty amerykańskim programem medycznym. Samochód Podatnika jest zarejestrowany w USA. Podatnik nie zamierza w chwili obecnej powrócić do Polski na stałe. W 2006 r. i w latach następnych nie będzie przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży służbowych – raz na pół roku.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Podatnik wnosi o udzielenie informacji dotyczącej jego statusu podatkowego w roku 2005 i latach następnych. Szczególnie Podatnik wnosi o udzielenie informacji, czy na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w 2005 r. oraz w latach następnych.

Zdaniem pełnomocnika Pana X, w przedstawionej sytuacji, Podatnik posiada miejsce zamieszkania w USA. Oznacza to, że Pan X powinien zostać uznany od września 2005 r. za osobę nieposiadającą w Polsce miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, tj. osobę podlegającą ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Konsekwentnie, opodatkowaniu w Polsce powinny podlegać wyłącznie dochody pana X ze źródeł polskich. Ponieważ dochody za pracę w USA nie stanowią polskiego źródła uzyskania przychodu, pan X jako nierezydent dla celów podatkowych, nie będzie zobowiązany do wykazywania ich i opodatkowania w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000, Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 7) lit. b oraz pkt. 8 ) lit. b Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce. Natomiast określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Stanów Zjednoczonych jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

Jeżeli w znaczeniu art. 3 ust. 1 pkt. 7 i pkt. 8 Umowy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

1. będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ona stale zamieszkuje. Jeżeli ona stale zamieszkuje w obydwu Umawiających się Państwach lub nie zamieszkuje w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie uważana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, z którym jej związki osobiste i majątkowe są ściślejsze (ośrodek powiązań osobistych),
2. jeżeli nie można ustalić, w którym z Umawiających się Państw znajduje się ośrodek jej powiązań osobistych, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, w którym ona zazwyczaj przebywa,
3. jeżeli ona zazwyczaj przebywa w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. (art. 4 Umowy)

Z powyższego wynika, iż definicje „miejsca zamieszkania” odnoszą się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie „miejsca zamieszkania” nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do czynnika wolutywnego (zamiaru) osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawioną powyżej interpretację przepisów Minister Finansów zauważa, co następuje:

Pan X posiada od września 2005 r. miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Świadczy o tym fizyczne przebywanie Podatnika na terytorium USA oraz przeniesienie do USA jego centrum życiowej działalności, tj. życia rodzinnego i zawodowego. W związku z tym Pan X podlega od września 2005 r. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Polski oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Polski (art. 3 ust. 2a ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.