Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz.U. z 1978 r., Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej zmiany rezydencji podatkowej w związku z wyjazdem na pobyt stały do Zjednoczonego Królestwa.

UZASADNIENIE

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, w 2004 r. Podatnik był zatrudniony jako nauczyciel i z tego tytułu otrzymał w 2005 r. dochód w postaci trzynastej pensji. Na początku 2005 r. Podatnik rozwiązał wszystkie umowy o pracę, jakie miał zawarte w Polsce i wyjechał do Zjednoczonego Królestwa z zamiarem stałego pobytu. W Polsce nie posiada żadnych dóbr ruchomych i nieruchomych, nie uzyskuje dochodów z lokat pieniężnych ani z wynajmu. Najbliższą rodziną Podatnika są rodzice, do których przyjeżdża w odwiedziny. W Zjednoczonym Królestwie Podatnik podjął pracę zawodową, mieszka w wynajętym mieszkaniu oraz zakupił samochód. Z tym krajem Podatnik wiąże swoją przyszłość.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym, Podatnik prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy pomimo, iż mieszka na stałe w Zjednoczonym Królestwie i tam płaci podatki, musi zapłacić podatek w Polsce od dochodów uzyskanych na terytorium Zjednoczonego Królestwa, czy wystarczy tylko rozliczenie podatku dochodowego w Polsce z tytułu trzynastej pensji.

Zdaniem Podatnika, nie powinien rozliczać podatku dochodowego w Polsce od dochodów uzyskanych na terytorium Zjednoczonego Królestwa, ponieważ nie posiada w Polsce żadnych powiązań osobistych (oprócz rodziców) i gospodarczych oraz fizycznie nie przebywa w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Minister Finansów zauważa, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 polsko-brytyjskiej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych Państw-Stron i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do czynnika wolutywnego (zamiaru) osoby. Istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny Minister Finansów zauważa, że:

Podatnik posiada od początku 2005 r., tj. od dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa, miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Faktycznie przebywa w Zjednoczonym Królestwie i wykazuje zamiar pozostania tam na stałe, o czym świadczą dotychczasowe działania Podatnika takie jak: podjęcie pracy zawodowej, dopełnienie obowiązków wynikających z brytyjskiego systemu podatkowego, wynajęcie mieszkania, zakup samochodu, plany na przyszłość. W związku z powyższym, od dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa, Podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu na zasadach art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że dochód Podatnika uzyskany, od tego momentu, na terytorium Zjednoczonego Królestwa nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Opodatkowaniu w Polsce podlega natomiast dochód uzyskany przez Podatnika w 2005 r. z tytułu trzynastej pensji.

Biorąc powyższe pod uwagę, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla Podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.