Interpretacja Ministra Finansów
DD2/033/273/MWJ/2009/PK-1430
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 09 stycznia 2008 r., Nr ILPB1/415-122/07-4/IM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów oraz zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od remanentu likwidacyjnego w związku z darowizną przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 9 stycznia 2008 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów oraz zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od remanentu likwidacyjnego w związku z darowizną przedsiębiorstwa.

Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.). Na skutek wezwania z dnia 4 grudnia 2007 r. doręczonego dnia 6 grudnia 2007 r., wniosek został uzupełniony dnia 10 grudnia 2007 r.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi od 1999 roku działalność gospodarczą w zakresie handlu materiałami budowlanymi, drewnem, materiałami drewnopochodnymi i innymi materiałami przemysłowymi.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, który w zakresie podatku dochodowego prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Funkcjonujące przedsiębiorstwo wnioskodawca zamierza w całości darować siostrze, która zobowiązuje się prowadzić w nim działalność gospodarczą.

Pod pojęciem przedsiębiorstwa wnioskodawca rozumie, zgodnie z art. 55 Kodeksu cywilnego zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W odniesieniu do przedsiębiorstwa wnioskodawcy tymi składnikami są towary, wyposażenie (piła, komputer, drukarki), pomieszczenie socjalne pracowników, środki trwałe związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, umowy dzierżawy pomieszczenia i placu na którym prowadzona jest działalność gospodarcza, umowy na dostawę mediów (tj. wody, prądu elektrycznego, telefon), części główne nazwy firmy z wyłączeniem imienia i nazwiska; zobowiązania i należności przedsiębiorstwa, pracownicy, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedstawiając zdarzenie przyszłe wnioskodawca zadał pytanie jakie są skutki podatkowe planowanej darowizny w zakresie podatku dochodowego dla darczyńcy.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego wnioskodawca stwierdził, że wartość towarów posiadanych na dzień dokonania darowizny, nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, w związku z czym będzie musiał skorygować o ich wartość koszty uzyskania przychodów w miesiącu dokonania darowizny. W ocenie wnioskodawcy, nie ma potrzeby korygowania kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz na zakup środków trwałych, od których dokonano jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.

W zakresie likwidacji działalności gospodarczej wnioskodawca wyraził stanowisko, że w sprawie znajdzie zastosowanie art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że w przypadku likwidacji działalności podatnik obowiązany jest do: zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji, ustalenia na dzień likwidacji dochodu według reguł wskazanych w tym przepisie, oraz odprowadzenia 10% zryczałtowanego podatku od dochodu ustalonego na dzień likwidacji.

Ponadto zdaniem wnioskodawcy, w przypadku, gdy całe przedsiębiorstwo zostanie przekazane w formie darowizny, sporządzony na dzień likwidacji remanent likwidacyjny wynosi „0” i w konsekwencji nie powstanie obowiązek zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku jest nieprawidłowe. Nieprawidłowość stanowiska wynika z faktu uznania przez wnioskodawcę, że w związku z darowizną przedsiębiorstwa na rzecz siostry, u wnioskodawcy (darczyńcy) nie powstanie obowiązek korygowania kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na zakup wyposażenia.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., tj. w roku wydania zmienianej interpretacji indywidualnej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.

W tak ustalonym stanie prawnym stwierdzić należy, że z chwilą dokonania darowizny przedsiębiorstwa na rzecz siostry wnioskodawcy zrealizują się postanowienia art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. w odniesieniu do kosztów dotyczących towarów i wyposażenia. W konsekwencji, wydatki poniesione na towary i wyposażenie nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów u darczyńcy, co będzie skutkowało obowiązkiem korekty kosztów powstałych z tego tytułu.

Obowiązek korygowania kosztów nie będzie dotyczył odpisów amortyzacyjnych dokonanych od środków trwałych będących przedmiotem darowizny.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Okoliczność, że w związku z darowizną nie powstanie obowiązek korygowania kosztów podatkowych dotyczących odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych będących przedmiotem darowizny wynika z faktu, że odpisy te odpowiadają okresowi używania środków trwałych w działalności gospodarczej prowadzonej przez darczyńcę.

W związku z darowizną przedsiębiorstwa na rzecz siostry, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., zgodnie z którym, w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.
   
   

Jednocześnie, stosownie do art. 44 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., podatek od dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% tego dochodu. Podatek jest płatny w terminie płatności zaliczki za ostatni miesiąc prowadzenia działalności, a w przypadku podatników, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek - w terminie płatności zaliczki za ostatni kwartał prowadzenia działalności. W tym przypadku podatnik jest obowiązany w terminie płatności tego podatku złożyć w urzędzie skarbowym spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, w tym także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych i aparatury audiowizualnej, niebędących środkami trwałymi, wycenionych według cen zakupu, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze fakt, że w związku z darowizną przedsiębiorstwa na rzecz siostry, w dacie likwidacji działalności gospodarczej, dochód z tytułu tzw. remanentu likwidacyjnego będzie równy zeru, to nie wystąpi obowiązek zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, dokonując oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko to uznał w całości za prawidłowe. Ponieważ stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej braku obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na zakup wyposażenia w związku z darowizną przedsiębiorstwa na rzecz siostry, jest nieprawidłowe, interpretację indywidualną z dnia 9 stycznia 2008 r. należało zmienić z urzędu. Zmiany tej należało dokonać, bez względu na fakt, że w uzasadnieniu zmienianej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu prawidłowo ocenił, że w związku z darowizną przedsiębiorstwa na rzecz siostry, „poniesione wydatki na nabycie (…) wyposażenia od chwili przekazania ich w formie darowizny nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów u darczyńcy.”

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.