INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012r. (data wpływu 10 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozpoczętą inwestycją, która po pewnym czasie została zaniechana – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozpoczętą inwestycją, która po pewnym czasie została zaniechana.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

• zarządzania nieruchomościami wykonywane na zlecenie,
• realizacją projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków,
• kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek,
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
• pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.
  
  

W październiku 2010r. zakupił nieruchomość składającą się z gruntu o numerze 108/1 o powierzchni 0,0615 ha na której posadowione są stanowiące odrębną nieruchomość następujące budynki:

• budynek główny biurowy o powierzchni 991,40 m²
• budynek biurowy parterowy o powierzchni 141,70 m²
• budynek biurowy-plomba o powierzchni 63,90 m²
  
  

Transakcja zakupu była zwolniona z podatku VAT.

Zakupione środki trwałe w tym grunt zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W momencie zakupu część lokali znajdująca się w budynkach znajdowała się posiadaniu zależnym osób trzecich, na podstawie umów najmu. Podatnik kontynuował wynajem tych lokali oraz zawierał w miarę możliwości nowe umowy najmu lokali użytkowych. Z tytułu uzyskiwanych przychodów z wynajmu lokali był odprowadzany podatek VAT.

W sierpniu 2011r. podatnik zlecił firmie zewnętrznej wykonanie: analizy rynku lokalnego usług hotelarskich, analizę rynku usług komplementarnych, benchmarketing - studium przypadków wybranych projektów inwestycyjnych, które osiągnęły sukces, opracowanie koncepcji biznesowej, opracowanie koncepcji marketingowej. Za wykonane usługi konsultingowe otrzymał fakturę VAT i odliczył podatek VAT, gdyż usługi te zdaniem Wnioskodawcy, są wiązane z usługami opodatkowanymi jakie w tym czasie wykonywał podatnik oraz jakie zamierzał wykonywać.

W wyniku otrzymanych opracowań podatnik doszedł do przekonania, że istnieje szansa aby w zakupionej przez niego nieruchomości w miejsce dotychczasowej działalności uruchomić hotel.

W styczniu 2012r. podatnik rozpoczął przygotowania do inwestycji. W tym celu podpisał umowę z biurem architektonicznym na opracowanie wstępnego projektu celem wystąpienia o warunki zabudowy. Za wykonane usługi otrzymał od wykonawcy fakturę VAT i odliczył podatek VAT. Wydatek ten został przez podatnika zaliczony do inwestycji w wyniku, której miał powstać budynek hotelowy.

Również w styczniu 2012r. podatnik podpisał umowę z firmą konsultingową celem wykonania usług doradczych w zakresie: opracowanie wytycznych wyjściowych do pozycjonowania przyszłego obiektu hotelowego, określenie źródeł przewagi konkurencyjności przyszłego obiektu hotelowego, określenie wymogów w zakresie standardu dla obranego obiektu hotelowego, opracowanie programu użytkowego, funkcjonalnego obiektu hotelowego, opracowanie wytycznych projektowych do poszczególnych obszarów funkcjonalnych, wytyczne projektowe dotyczące hotelowej infrastruktury technicznej, opracowanie pokoju wzorcowego, opracowanie standardów wykończenia oraz wyposażenia pozostałych obszarów funkcjonalnych. Usługi świadczone przez firmę konsultingową miały być prowadzone etapami. Za częściowo wykonane usługi przez firmę konsultingową podatnik otrzymał faktury, z których to faktur podatek VAT został odliczony. Wydatki te zostały zaliczone do inwestycji w wyniku, której miał powstać budynek hotelowy z przebudowy istniejących budynków.

W maju 2012r. z przyczyn ekonomicznych podatnik podjął decyzję o zaniechaniu inwestycji i sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem głównym biurowym, budynkiem biurowym parterowym oraz budynkiem biurowym-plomba. W związku z zakupem niniejszej nieruchomości podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W związku z tym transakcja sprzedaży była zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż podatnik dokonywał zakupów związanych z inwestycją i zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dokonał odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te zakupy, gdyż towary i usługi nabywane były w celu wykonywania czynności opodatkowanych, zakupy te dotyczyły przygotowania prac projektowych budynku hotelu, obsługi branżowej inwestycji oraz usług konsultingowych.

Wydatki te bezpośrednio nie dotyczyły sprzedanej nieruchomości lecz były związane z przygotowaniami do uruchomienia procesu bezpośredniej realizacji inwestycji budowlanej w wyniku której w miejsce obecnych budynków miał powstać nowy przebudowany budynek hotelowy.

Zgodnie z zawartym aktem notarialnym sprzedaży zabudowanej nieruchomości z dnia 28 maja 2012r. wydanie nieruchomości nastąpi do 31 lipca 2012r. W miesiącu maju 2012r. nabywca dokonał wpłaty części należności, a pozostałą kwotę zobowiązał się wpłacić do dnia 31 lipca 2012r. W akcie notarialnym zawarte jest także postanowienie, że do dnia wydania nieruchomości wszelkie pożytki (naturalne, cywilne, prawa) do dnia wydania nieruchomości w posiadaniu samoistne przypadać będą sprzedającemu tj. podatnikowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z zaniechaniem inwestycji i sprzedaniem nieruchomości, na której miała być prowadzona inwestycja, celem przebudowy budynków istniejących w budynek hotelowy, która z przyczyn ekonomicznych nie doszła do skutku, podatnik ma obowiązek zrobić korektę podatku naliczonego, który uprzednio został odliczony z faktur dokumentujących nabycie usług stanowiących wydatki inwestycyjne oraz wydatki na usługi konsultingowe w związku z tym, iż nieruchomość wraz z budynkami została sprzedana ze stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 na której miały być prowadzone działania inwestycyjne...

Jeżeli podatnik ma obowiązek dokonać korekty podatku naliczonego, to w którym momencie powinien dokonać tej korekty, jeżeli zgodnie zawartą umową do dnia wydania nieruchomości wszelkie pożytki (naturalne, cywilne, prawa) do dnia wydania nieruchomości w posiadanie samoistne przypadać będą sprzedającemu tj. Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego dokonanego przy zakupie usług związanych z prowadzoną inwestycją, również w przypadku, gdy z powodów ekonomicznych została podjęta decyzja o zaniechaniu tej inwestycji. W opisanym stanie faktycznym nie wystąpi też obowiązek dokonania korekty podatku VAT, o którym mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż taki obowiązek występuje tylko w przypadku, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. W przedstawionej sytuacji nieruchomość zabudowana budynkami, które miały zostać przebudowane na budynek hotelowy została sprzedana ze stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi związane z zaniechaną inwestycją nie zostały zbyte, ani nie zostało zmienione ich przeznaczenie, ponieważ miały one charakter konsultingowo-doradczy w zakresie obsługi branżowej procesu inwestycyjnego organizacji i zarządzania hotelem oraz przygotowania prac projektowych budynku hotelu, w związku z czym usługi te nie nadają się do dalszej odsprzedaży, a wykorzystanie ich do innych celów nie jest możliwe.

Dlatego też czynności zaniechania inwestycji, a więc niewykorzystania nabytych dla jej celów towarów i usług, nie można utożsamiać z ich zbyciem, ani też zmianą ich przeznaczenia. Art. 167 Dyrektywy VAT Rady UE 2006/112/WE) wskazuje, iż prawo do odliczenia powstaje z momentem, gdy podatek, który podlega odliczeniu staje się wymagalny. Europejski Trybunał Sprawiedliwości stoi na stanowisku, że art. 167 Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby umożliwić podatnikowi działającemu w ramach swojej działalności opodatkowanej odliczenie podatku VAT przypadającego do zapłaty z tytułu nabycia towarów i usług stanowiących inwestycje z przeznaczeniem na działalność opodatkowaną. Prawo do odliczeń obowiązuje także w przypadku, gdy z powodów od niego niezależnych podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej. Ponadto, należy zwrócić uwagę na istotę zasady neutralności podatku od towarów i usług, która jest zasadą podstawową, której możliwość ograniczenia musi mieć podłoże w prawie wspólnotowym, mającym prymat nad prawem krajowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przyjmuje zatem zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem.

Powyżej przedstawione prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi implementację prawa do odliczenia wyrażonego w przepisach wspólnotowych.

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), a wcześniej Szósta Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku – 77/388/EWG (Dz. Urz. WE L Nr 145, s. 1 ze zm.).

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień artykułu 1 Dyrektywy 2006/112/WE, należy zaliczyć zasadę neutralności podatku dla podatników. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w ustępie 2 artykułu 1 ww. Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami artykułu 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ustępie 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa.

Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy. Z tego powodu należy uznać, że przepisy tego Tytułu należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji Dyrektywy VAT. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Zgodnie z art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednik art. 17 ust. 2 Szóstej Dyrektywy), jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić:

1. VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika;
2. VAT należnego od transakcji uznanych za dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie z art. 18 lit. a) i art. 27;
3. VAT należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i);
4. VAT należnego od transakcji uznanych za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów zgodnie z art. 21 i 22;
5. VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
   
   

W tym miejscu należy podkreślić również, że Europejski Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie stwierdzał, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Powyższe stwierdzenie znakomicie obrazuje rolę, jaką prawo do odliczenia podatku naliczonego odgrywa w systemie podatku od wartości dodanej.

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m. in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van, z którego to wynika, że regulacja dotycząca odliczenia ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu VAT.

Na zasadę neutralności podatku od wartości dodanej powoływano się również w sprawach dotyczących przypadków, gdy z powodów niezależnych od podatnika, podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej, ale nabycie zostało dokonane z zamiarem takiego wykorzystania. Sytuacja tego rodzaju miała miejsce m.in. w przypadku spółki belgijskiej, która dokonała odliczenia podatku VAT związanego z robotami inwestycyjnymi przeprowadzonymi na nabytej przez firmę działce (sprawa Ghent Coal Terminal NV C-37/95).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w październiku 2010r. zakupił nieruchomość składającą się z gruntu o numerze 108/1 o powierzchni 0,0615 ha na której posadowione są stanowiące odrębną nieruchomość budynki. Transakcja zakupu była zwolniona z podatku VAT.

Zakupione środki trwałe w tym grunt zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W momencie zakupu część lokali znajdująca się w budynkach znajdowała się posiadaniu zależnym osób trzecich, na podstawie umów najmu. Podatnik kontynuował wynajem tych lokali oraz zawierał w miarę możliwości nowe umowy najmu lokali użytkowych. Z tytułu uzyskiwanych przychodów z wynajmu lokali był odprowadzany podatek VAT. W sierpniu 2011r. podatnik zlecił firmie zewnętrznej wykonanie: analizy rynku lokalnego usług hotelarskich, analizę rynku usług komplementarnych, benchmarketing - studium przypadków wybranych projektów inwestycyjnych, które osiągnęły sukces, opracowanie koncepcji biznesowej, opracowanie koncepcji marketingowej. Za wykonane usługi konsultingowe otrzymał fakturę VAT i odliczył podatek VAT, gdyż usługi te zdaniem Wnioskodawcy, są wiązane z usługami opodatkowanymi jakie w tym czasie wykonywał podatnik oraz jakie zamierzał wykonywać. W wyniku otrzymanych opracowań podatnik doszedł do przekonania, że istnieje szansa aby w zakupionej przeze niego nieruchomości w miejsce dotychczasowej działalności uruchomić hotel. W styczniu 2012r. podatnik rozpoczął przygotowania do inwestycji. W tym celu podpisał umowę z biurem architektonicznym na opracowanie wstępnego projektu celem wystąpienia o warunki zabudowy. Za wykonane usługi otrzymał od wykonawcy fakturę VAT i odliczył podatek VAT. Wydatek ten został przeze podatnika zaliczony do inwestycji w wyniku, której miał powstać budynek hotelowy. Również w styczniu 2012r. podatnik podpisał umowę z firmą konsultingową celem wykonania usług doradczych w zakresie: opracowanie wytycznych wyjściowych do pozycjonowania przyszłego obiektu hotelowego, określenie źródeł przewagi konkurencyjności przyszłego obiektu hotelowego, określenie wymogów w zakresie standardu dla obranego obiektu hotelowego, opracowanie programu użytkowego, funkcjonalnego obiektu hotelowego, opracowanie wytycznych projektowych do poszczególnych obszarów funkcjonalnych, wytyczne projektowe dotyczące hotelowej infrastruktury technicznej, opracowanie pokoju wzorcowego, opracowanie standardów wykończenia oraz wyposażenia pozostałych obszarów funkcjonalnych. Usługi świadczone przez firmę konsultingową miały być prowadzone etapami. Za częściowo wykonane usługi przez firmę konsultingową podatnik otrzymał faktury, z których to faktur podatek VAT został odliczony. Wydatki te zostały zaliczone do inwestycji w wyniku, której miał powstać budynek hotelowy z przebudowy istniejących budynków. W maju 2012r. z przyczyn ekonomicznych podatnik podjął decyzję o zaniechaniu inwestycji i sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem główny biurowy, budynkiem biurowy parterowym oraz budynkiem biurowym-plomba. W związku z zakupem niniejszej nieruchomości podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W związku z tym transakcja sprzedaży była zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż podatnik dokonywał zakupów związanych z inwestycją i zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dokonał odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te zakupy, gdyż towary i usługi nabywane były w celu wykonywania czynności opodatkowanych, zakupy te dotyczyły przygotowania prac projektowych budynku hotelu, obsługi branżowej inwestycji oraz usług konsultingowych.

Wydatki te bezpośrednio nie dotyczyły sprzedanej nieruchomości lecz były związane z przygotowaniami do uruchomienia procesu bezpośredniej realizacji inwestycji budowlanej w wyniku której w miejsce obecnych budynków miał powstać nowy przebudowany budynek hotelowy.

Przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego wskazuje, iż decyzję o zaniechaniu inwestycji podjęto na skutek trudności ekonomicznych.

W świetle przytoczonych powyżej regulacji prawnych oraz uwzględniając przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, gdy okoliczności danej sprawy sprowadzają się do zmiany ogólnej sytuacji ekonomicznej czyniącej inwestycję nieopłacalną, nie oznacza, że wydatki poniesione na inwestycję nie zostały poniesione w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Dla oceny związku wydatku ze sprzedażą opodatkowaną należy brać pod uwagę przede wszystkim cel wydatku w dacie jego poniesienia. W przedmiotowej sprawie cel ten był taki sam w dacie poniesienia przedmiotowych wydatków oraz w dacie rezygnacji z kontynuowania inwestycji. Rezygnacja przez Wnioskodawcę z kontynuowania inwestycji w postaci budowy obiektu hotelowego nie spowodowała, że uległ zmianie cel wydatków poniesionych w związku z tą inwestycją, w okresie, w którym się Wnioskodawca przygotowywał do jej rozpoczęcia.

Zatem zmiana warunków inwestowania w określonym czasie oraz na określonym terenie winna być traktowana jako okoliczność, która ma charakter zewnętrzny niezależny od woli podatnika. Zatem rezygnacja z inwestycji spowodowana jest okolicznościami za, które podatnik nie ponosi odpowiedzialności.

Jeżeli zatem w przedstawionej sytuacji, prowadzona inwestycja została po pewnym czasie zaniechana, z powodów niezależnych od Wnioskodawcy, nie utraci on prawa do odliczenia podatku naliczonego i nie będzie zobowiązany do skorygowania odliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z tą inwestycją. Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego za usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu, a nabyte prawo do odliczenia pozostaje w mocy, nawet jeśli w wyniku niezależnych od niego okoliczności Wnioskodawca nigdy nie wykorzystał nabytych usług do transakcji podlegających opodatkowaniu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego dokonanego przy zakupie usług związanych z prowadzoną inwestycją, również w przypadku, gdy z powodów ekonomicznych została podjęta decyzja o zaniechaniu tej inwestycji oraz w opisanym stanie faktycznym nie wystąpi też obowiązek dokonania korekty podatku VAT, o którym mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług (..), należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.