P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z pismem Strony z dnia 04.08.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu 07.08.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 04.08.2006 r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Strona dokonała sprzedaży wyprodukowanego przez siebie towaru tj. wydała towar z magazynu zgodnie z zamówieniem odbiorcy i wystawiła fakturę VAT. Towar odebrał za pokwitowaniem przewoźnik zobligowany umową do dostarczenia tego towaru odbiorcy. Spółka zapłaciła należny podatek do Urzędu Skarbowego. W terminie płatności za towar okazało się, że odbiorca nie otrzymał ani faktury ani towaru. Po dochodzeniu wyjaśniło się, że towar zagubił/zniszczył przewoźnik. Zobowiązaniem z tytułu wystawionej odbiorcy faktury Spółka obciąża przewoźnika. Przewoźnik kwestionuje wartość twierdząc, że Spółka powinna skorygować w/w wystawioną fakturę, skorygować deklarację za okres sprzedaży, a jego obciążyć wartością netto. Strona jednak nie zgadza się z tym, uważając że sprzedaży dokonała i ma obowiązek zapłacić podatek należny od wydanego z magazynu towaru.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535),opodatkowaniu podatkiem podlegają:1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju2)eksport towarów3)import towarów4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

W myśl art. 7 ust. 1 w/w ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie sie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz stan faktyczny przedstawiony przez Stronę należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie istotny jest fakt, czy odbiorca towaru nabył prawo do rozporządzania towarem, który uległ zniszczeniu bądź zagubieniu w wyniku działań przewoźnika. W sytuacji w której odbiorca nie otrzymał zarówno towaru jak i potwierdzającej jego dostawę faktury, należy stwierdzić, iż nie doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży. Faktura jest więc dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej czynności: sprzedaży towaru lub świadczenia usługi.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Na gruncie art. 108 ust. 1 w powiązaniu z art. 106 ust. 1 w/w ustawy, nie rodzi obowiązku zapłaty taka faktura, która została wprawdzie sporządzona dla podmiotu zamawiającego towar, lecz do realizacji zamówienia nie doszło, gdyż towar uległ zniszczeniu bądź zagubieniu, a faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego. W omawianym stanie faktycznym wystawienie faktury z wykazanym na niej podatkiem nie rodzi obowiązku zapłaty tego podatku, gdyż faktura ta nie dokumentuje rzeczywistej sprzedaży. Przyjmując powyższe w sytuacji gdy do realizacji umowy sprzedaży nie doszło, wystawione dokumenty (oryginał i kopię faktury VAT) należy anulować (np. przez trwałe przekreślenie z adnotacją anulowano) i zachować w dokumentacji. Powyższe oznacza ponadto, iż Podatnik winien dokonać korekty deklaracji VAT-7, w której wykazał podatek należny z tytułu wystawienia faktury, która nie dokumentowała faktycznej sprzedaży , na podstawie art. 81 § 1, § 2 oraz art. 81b ustawy ordynacja podatkowa.

Mając na uwadze powyższe, tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.Pouczenie Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.