P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku – Białej uznaje za nieprawidłowe stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2006 r., uzupełnione 16 stycznia 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w systemie „call off stock”.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 27 listopada 2006 r. w tut. urzędzie został złożony przez Podatnika, wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przez sądem administracyjnym. W dniu 16 stycznia 2007r. zostało złożone uzupełnienie do wniosku. Jak stanowi art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się hurtową sprzedażą środków ochrony pracy. Jednym z odbiorców jest firma czeska, z którą Podatnik ma podpisaną umowę call-off stock (utrzymuje magazyn z własnymi towarami przeznaczonymi wyłącznie dla tego odbiorcy, pobieranymi przez niego w miarę zapotrzebowania). Jako firma polska prowadząca magazyn call-off stock korzysta w Republice Czeskiej z uproszczenia zawartego w legislacji czeskiej polegającego na zwolnieniu z obowiązku rejestracji i rozliczenia podatku VAT zarówno z tytułu WNT, jak i późniejszej dostawy towarów do nabywcy. Obowiązek rozliczenia podatku VAT przez ostatecznego nabywcę jest także zawarty w umowie pomiędzy Podatnikiem i firmą czeską. Towar z magazynu jest wydawany odbiorcy w miarę jego zapotrzebowania i potwierdzany dokumentami wydań magazynowych. Na podstawie tych dokumentów WZ wystawiane są faktury WDT gdyż dopiero teraz zostaje spełniony warunek przeniesienia prawa własności. Fakturami WDT z danego miesiąca objęte są wszystkie towary wydane w danym miesiącu.

W związku z powyższym Podatnik zwraca się z zapytaniem kiedy powstaje obowiązek podatkowy WDT. Zdaniem Podatnika, obowiązek podatkowy w WDT powstaje z chwilą wydania towaru z magazynu call – off stock.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdza co następuje:

W myśl art. 5 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury – ust. 2. Jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny – ust. 3.

Zgodnie z art. 42 ust. 1, 3, 4 i 11 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w powyżej, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Natomiast w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa wyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W momencie przemieszczenia towaru z Polski do magazynu typu call-off stock w Czechach, możemy mieć do czynienia z dwoma sytuacjami, w zależności od tego jakie regulacje prawne w tym zakresie przewiduje ustawodawstwo czeskie. Zaznaczyć bowiem należy, że tak jak wyjaśnia Komisja Europejska, a dokładnie Dyrekcja generalna d/s podatków i unii celnej w piśmie z dnia 11 listopada 2004 roku, skierowanym do Ministerstwa Finansów, a odnoszącym się m.in. do umów typu „call off stock" - stosowane uproszczenia w tym zakresie różnią się w zależności od poszczególnych państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności.

Niektóre państwa członkowskie traktują dostawę towarów w ramach tej umowy jako WDT na rzecz klienta w innym państwie już w momencie wysyłki, ale taką zasadę można stosować jedynie wtedy gdy państwo członkowskie, w którym klient - nabywca towaru posiada siedzibę, przewiduje zwolnienie z obowiązku rejestracji dostawcy i jednocześnie traktuje przekazanie rzeczy na mocy umowy „call off stock" jako WNT dla ich odbiorcy.

Zakładając, że ustawodawstwo czeskie taki uproszczony system przyjęło, przekazanie towaru do magazynu w Czechach skutkować będzie wystawieniem faktury. Przy spełnieniu pozostałych określonych przepisami art. 42 ustawy o VAT warunków, polski podmiot będzie mógł do tej transakcji zastosować stawkę podatku w wysokości 0%, traktując to zdarzenie jako WDT.

Natomiast w przypadku, gdy przepisy prawa podatkowego w Czechach regulują kwestie WNT z magazynu typu „call off stock" w ten sposób, że dopiero w momencie odbioru towaru przez nabywcę z magazynu rodzi to dla niego określone skutki czyli obowiązek rozliczenia transakcji WNT, należy przyjąć, że w tym samym czasie dla polskiego podatnika powstanie obowiązek potraktowania takiej transakcji jako WDT. Za takim stanowiskiem przemawia chociażby fakt, że w chwili przekazania towaru do czeskiego magazynu podmiot czeski nie nabywa prawa do dysponowania towarami jak właściciel (zakładając tak jak wyżej, że WNT dla tego podmiotu następuje w momencie odbioru towaru z magazynu), w związku z tym wywóz towaru z Polski nie następuje w wykonaniu czynności określonych art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze oraz zakładając, że ustawodawstwo czeskie przewiduje zwolnienie z obowiązku rejestracji dostawcy, przy jednoczesnym traktowaniu przekazania rzeczy na mocy umowy „call of stock” jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dla ich odbiorcy, należy stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, jednak dopiero z chwilą kiedy nabywca towarów uzyska prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Zgodnie z oświadczeniem Podatnika, na mocy zawartej z odbiorcą umowy, będzie to miało miejsce w momencie wydania towarów z magazynu zlokalizowanego na terenie Czech czeskiemu nabywcy. Samo przemieszczenie towarów z terytorium Polski do magazynu mieszczącego się w Czechach przez podatnika, który nie zamierza się rejestrować w Czechach dla potrzeb podatku od wartości dodanej, w sytuacji gdy sprzedaż towarów jest dokonywana w chwili wydania towarów odbiorcy z tego magazynu, nie stanowi bowiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dopiero spełnienie dwóch warunków łącznie tj. przemieszczenie towarów na terytorium Czech oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Podatnik będzie miał prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT do tych transakcji, przy spełnieniu pozostałych, określonych przepisami art. 42 ustawy, warunków. Tym samym, jeśli Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestracji do podatku VAT dla tych transakcji i nie zamierza takiej rejestracji dokonywać nie będzie miał zastosowania tutaj art. 13 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 podatnik jest obowiązany do wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż towarów. Z wniosku Podatnika wynika, iż wystawia on zbiorcze faktury z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, obejmujące wszystkie towary wydane w danym miesiącu. W związku z tym obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowych transakcji powstanie z chwilą wystawienia tych faktur, o ile są one wystawione przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Mając powyższe na uwadze stanowisko przedstawione przez Podatnika we wniosku jest nieprawidłowe. Zatem należało orzec jak w sentencji.