POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu działając na podstawie przepisów art. 14a § 1, § 3 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.12.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko dotyczące możliwości wykorzystywania samochodu osobowego do celów prowadzonej działalności – wynajem nieruchomości - oraz zaliczenia ponoszonych wydatków na amortyzację samochodu, zakup paliwa, ubezpieczenia i remonty do kosztów uzyskania przychodu.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 20.12.2006 r. który uzupełniono pismem z dnia 10.01.2007 r. zwrócił się Pan o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przez sądem administracyjnym.

Stosownie do przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j Dz.U z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik składając zapytanie do właściwego urzędu zgodnie z art. 14a § 2 ww. ustawy jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek. Działalność ta prowadzona jest w oparciu o zaświadczenie o wpisie do rejestru działalności gospodarczej jako jednoosobowa firma pod nazwą „X” opodatkowaną na zasadach ogólnych, w związku z czym prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Do obsługi tej działalności użytkowany jest samochód osobowy ... wpisany do ewidencji środków trwałych.

W Pana ocenie wykorzystywany do celów prowadzonej działalności samochód osobowy i wydatki ponoszone między innymi na jego odpisy amortyzacyjne, zakup paliwa, ubezpieczenia i remont są zgodne z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Art.1 0 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zawiera katalog źródeł przychodów, którymi między innymi są :

- pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3)

- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze (....) (art. 10 ust. 1 pkt 6).

Zgodnie z definicja zawartą w art. 5a pkt 6 ww. ustawy działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza działalność zarobkową :

a. wytwórczą, budowlaną, handlową ,usługową

b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z wyżej powołanych przepisów prawa wynika, że w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonano podziału źródeł przychodu, a dla prawidłowości realizacji tego podziału określono warunki jego rozdzielności.

Zgodnie ze wskazanym we wniosku zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej przychody z najmu pochodzą ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej, zatem obowiązują Pana wszystkie przepisy dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Ponadto aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu to między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi istnieć ścisły związek przyczynowo-skutkowy.

Art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania między innymi środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponieważ najem prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej, a używany do jej obsługi samochód osobowy stanowi środek trwały firmy – wprowadzony do ewidencji środków trwałych - przysługuje Panu prawo do korzystania z amortyzacji środka trwałego, a tym samym do zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu. Ponadto zgodnie z ww. przepisami prawa, pozostałe wydatki ściśle związane ze źródłem przychodu do których można zaliczyć między innymi zakup paliwa, ubezpieczenia oraz remonty samochodu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

W świetle powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu stwierdza, że stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organ podatkowy i organy kontrolni skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z dyspozycją art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.

Zażalenie zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie.