Z przedstawionego wniosku Spółki wynika następujący stan faktyczny:- Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym, stosownie do określonego w umowie spółki przedmiotu działalności, działalność inwestycyjną. Działalność inwestycyjna obejmuje przede wszystkim finansowanie innych przedsiębiorstw (w szczególności, działalność pożyczkową w zakresie finansowania działalności innych przedsiębiorstw poprzez udzielanie nowych pożyczek lub przejmowanie istniejących wierzytelności z tytułu zaciągniętych pożyczek). W przypadku, gdy Spółka dysponuje środkami, które nie są zaangażowane w działalność finansową, Spółka inwestuje je w instrumenty skarbowe (papiery skarbowe, papiery wartościowe/handlowe etc.) i/lub nabywanie znaków towarowych i licencjonowanie ich innym podmiotom.- Działalność inwestycyjna prowadzona jest głównie przez oddział/y Spółki, z siedzibą w Luksemburgu lub w Szwajcarii (dalej łącznie: „Oddział”). Centrala Spółki, mająca siedzibę w Polsce (dalej: „Centrala”), może również sporadycznie angażować się we własną działalność inwestycyjną.- Działalność inwestycyjna Spółki jest skierowana zarówno do podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych.- W celu zapewnienia odpowiednich środków na prowadzoną działalność, zagraniczny udziałowiec(y) dokapitalizowuje Spółkę poprzez podwyższenie jej kapitału. Podwyższenie kapitału może mieć postać zarówno wkładu pieniężnego, jak i niepieniężnego. Wkład niepieniężny może zawierać portfel inwestycyjny przeznaczony do zarządzania przez Spółkę, np. istniejące wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek, aktywa inwestycyjne (np. papiery skarbowe lub papiery wartościowe handlowe), znaki towarowe lub inne aktywa.- Aktywa uzyskane przez Spółkę od udziałowca(ów) są wykorzystywane do prowadzenia działalności inwestycyjnej. - W zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności inwestycyjnej przez Oddział, środki uzyskane od udziałowca(ów) Spółki są alokowane do Oddziału. Środki te stanowią „kapitał” Oddziału. W konsekwencji, Księgi rachunkowe prowadzone przez Oddział oraz przez Centralę również w ten właśnie sposób prezentują alokowane do Oddziału środki. Oddział może ponadto samodzielnie pozyskiwać dodatkowe aktywa (np. instrumenty skarbowe lub znaki towarowe).- W przypadku, gdyby aktywa alokowane do Oddziału okazały się niewystarczające w stosunku do potrzeb inwestycyjnych oddziału, Oddział samodzielnie pożyczy dodatkowe fundusze od jednostek powiązanych lub też niepowiązanych, oraz samodzielnie wypłaci z tytułu zaciągniętych pożyczek odsetki na rzecz pożyczkodawców.- Pożyczki (oraz inne formy finansowania) udzielane przez Oddział innym podmiotom są oprocentowane. Oprocentowanie ustala się na zasadach rynkowych. Jednakże, możliwe jest także, iż Oddział udzieli pożyczek nieoprocentowanych. W takim przypadku, dla celów wyliczenia dochodu Oddziału i ustalenia części dochodu alokowanej do Centrali, ustalane będą hipotetyczne odsetki, które byłyby należne Oddziałowi, gdyby udzielone pożyczki były oprocentowane. Ustalenie takich hipotetycznych odsetek będzie dokonywane na zasadach rynkowych.- Powyższy punkt odnosi się także do inwestycji w instrumenty skarbowe (co oznacza, że tego rodzaju inwestycje generują odsetki), jak również do innych inwestycji Oddziału, w tym udzielanie innym podmiotom licencji na znaki towarowe, co dokonywane jest za wynagrodzeniem należnym Oddziałowi.- Oddział realizuje funkcje i ponosi adekwatne koszty bezpośrednio związane z działalnością inwestycyjną (finansowaniem i licencjonowaniem), w tym z zarządzaniem pożyczkami, instrumentami skarbowymi i zbiorem znaków towarowych, zarządzaniem ryzykiem kursowym, wahaniami stóp procentowych, jak również ryzykami związanymi z tymi działaniami1.- Centrala realizuje funkcje i ponosi adekwatne koszty związane z działalnością inwestycyjną Oddziału wyłącznie w zakresie tworzenia polityki strategicznej Oddziału, określania wielkości portfela kredytowego i aprobowania porozumień ramowych w sprawie finansowania w odniesieniu do pożyczek udzielanych przez Oddział, z punktu widzenia strategii inwestycyjnej i rekomendowanych wytycznych stworzonych przez Centralę. W tym celu, zarząd Spółki ustala wytyczne i dokonuje okresowej oceny, czy działania Oddziału są zgodne z tymi wytycznymi.- Oddział realizuje funkcje i ponosi adekwatne koszty związane bezpośrednio z: a) oceną wniosków pożyczkowych, udzielaniem pożyczek i bieżącym zarządzaniem portfelem pożyczkowym, zarówno w odniesieniu do pożyczek udzielanych przez Oddział, jak i alokowanych do niego przez Spółkę. b) oceną możliwości inwestycyjnych w odniesieniu do instrumentów skarbowych (np. papierów skarbowych, papierówwartościowych/handlowych itd.), bieżącym zarządzaniem portfelem instrumentów skarbowych, zarówno nabywanych, przez Oddział, jak i do niego alokowanych przez Spółkę. c) oceną możliwości inwestycyjnych w odniesieniu do znaków towarowych, nabywanie znaków towarowych i udzielaniem na nie licencji innym podmiotom, zarządzaniem znakami towarowymi zarówno alokowanymi przez Centralę i nabywanymi przez Oddział), nadzorowaniem wykorzystywania znaków towarowych na podstawie licencji, ochroną znaków towarowych przed ewentualnymi naruszeniami.- Centrala oraz Oddział realizują funkcje ogólne oraz funkcje administracyjne (takie jak ogólne zarządzanie, księgowość, zarządzanie personelem, wsparcie techniczne) w związku z własną działalnością.- Centrala realizuje funkcje ogólne dotyczące Spółki (takie jak spotkania Dyrektorów, wyznaczanie audytorów i innych doradców, przygotowywanie deklaracji podatkowych etc.), które zostały dokładniej określone w załączniku nr 1 do niniejszego wniosku.- Centrala może także realizować funkcje pomocnicze, wspomagające działalność podstawową Oddziału.- Spółka alokuje kapitał do Oddziału w formie wierzytelności pożyczkowych, inwestycji skarbowych, znaków towarowych lub środków pieniężnych (wykorzystywanych do udzielania nowych pożyczek, jak również do nabywania nowych instrumentów skarbowych lub znaków towarowych). Oddział ponosi również odpowiednie ryzyko kredytowe związane z każdą alokowaną lub udzielaną bezpośrednio pożyczką, jak również ryzyko inwestycyjne związane z inwestycjami skarbowymi i udzielaniem licencji na znaki towarowe, które do niego alokowano lub które nabywa bezpośrednio.- Centrala zapewnia Oddziałowi kapitał, ale nie angażuje bezpośrednio środków finansowych w udzielanie pożyczek, lub też nabywanie wierzytelności pożyczkowych albo aktywów skarbowych, które miałyby być zarządzane przez Oddział. Zatem Centrala nie udziela licencji na znaki towarowe zarządzane przez Oddział, ani też nie nabywa tych znaków. W konsekwencji, w odniesieniu do działalności Oddziału, centrala ponosi ryzyko jedynie w sposób pośredni, jako podmiot zapewniający kapitał, nie ponosi natomiast ryzyka inwestycyjnego, które ciąży na Oddziale.- Według Spółki w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mają postanowienia art. 7 Konwencji z dnia 14 czerwca 1995 r. między Rzeczpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1996 r., nr 110, poz. 527) i/lub Konwencji z dnia 2 września 1991 r. między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., nr 22, poz. 92, dalej), zgodnie z którymi zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. - Zasadnicze zagadnienie dotyczące stanu faktycznego przedstawionego we wniosku odnosi się do określenia zasady przypisania Oddziałowi, jako zakładowi, zysków Spółki oraz alokowania części zysku Oddziału do Centrali. Regulacje w tej materii zawiera art. 7 ust. 2-4 w/w Konwencji stanowiący, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.Przez Zakład, o którym mowa w powyższych przepisach, rozumie się, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 obydwu Konwencji stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Uwzględniając brzmienie art. 7 ust. 1 w/w Konwencji, zyski zakładu podlegają opodatkowaniu w Luksemburgu/Szwajcarii. Art. 23 ust. 1 lit. a) Konwencji Szwajcarskiej oraz art. 24 ust. 1 lit. a) Konwencji Luksemburskiej stanowią, iż podwójnego opodatkowania będzie się unikać w Polsce w następujący sposób: „ jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód (...), który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Szwajcarii/Luksemburgu, to Polska zwolni, (...), taki dochód (...) od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu (...) tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód (...) zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był w taki właśnie sposób zwolniony". Powyższe znajduje potwierdzenie w art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. z 2000r. nr 54, póz. 654 ze zm./, z którego wynika, iż wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

W świetle powyższego Oddział, przez który/e prowadzona jest działalność Spółki w Szwajcarii/Luksemburgu, stanowi zakład. Zatem dochód uzyskany przez Oddział z działalności inwestycyjnej nie podlega w Polsce opodatkowaniu. Na prowadzenie przedmiotowej działalności oddział uzyskuje od Spółki środki finansowe pochodzące z jej kapitału zakładowego wniesionego przez udziałowca, w związku z czym brak jest podstaw do naliczania od tych środków jakichkolwiek odsetek, które należałoby uiszczać na rzecz Centrali oraz opodatkować w Polsce.Natomiast biorąc pod uwagę regulacje określone w art. 7 ust. 2 Konwencji, zasadą jest traktowanie Oddziału i Centrali jak podmiotów niezależnych. Konsekwencją jest przypisywanie do Oddziału przychodów i kosztów ponoszonych przez Oddział z tytułu prowadzenia działalności (także różnic kursowych).Jednocześnie Centrala ma prawo do wynagrodzenia za funkcje pełnione na rzecz Oddziału. Spółka przedstawiła we wniosku sposób dokonania wyceny przedmiotowego wynagrodzenia Centrali, mający na celu ustalenie tego wynagrodzenia według wartości rynkowej. Zastosowała porównanie wynagrodzenia Centrali z wynagrodzeniami uzyskiwanymi przez towarzystwa funduszy Inwestycyjnych efekcie czego udział Centrali w dochodach Oddziału został określony w wysokości. 5,15% dochodów Oddziału z tytułu odsetek i opłat licencyjnych. Dodatkowo w wynagrodzeniu Centrali uwzględnione mają być funkcje pomocnicze wycenione w oparciu o metodę rozsądnej marży (koszt plus) oraz koszty ogólnego zarządu, którymi Oddział będzie obciążony w proporcjach, w jakiej roczne przychody Oddziału pozostawać będą do łącznych rocznych przychodów Centrali i Oddziału (art. 15 ust. 2 i 2a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 7 ust. 3 Konwencji).Należy w tym miejscu zauważyć, że w/w ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje ingerowanie organów podatkowych w poziom ustalonego przez podatnika wynagrodzenia za wykonane usługi tylko w przypadkach określonych w art. 11 i art. 14 ustawy. Jeżeli zatem Spółka przyjęła wynagrodzenie za pełnione dla Oddziału funkcje w postaci procentowego udziału w jego dochodzie odsetkowym, to podstawa obliczenia tego wynagrodzenia (w tym przypadku czy obejmuje ona ewentualne różnice kursowe, czy też nie) może być kwestionowana przez organy podatkowe tylko w przypadkach przewidzianych w ustawie.Przedstawiona przez Spółkę metoda wyceny wynagrodzenia Centrali pozwala na ustalenie jej dochodów w sposób porównywalny do zasad stosowanych pomiędzy podmiotami niezależnymi i nie narusza ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego i stanu prawnego, Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym:- Oddział Spółki usytuowany na terytorium Luksemburga lub Szwajcarii stanowi zakład w rozumieniu art. 5 ust. 1 Konwencji.- Ponieważ działalność inwestycyjna jest prowadzona przez Oddział w Luksemburgu (Szwajcarii), odsetki uzyskiwane z tytułu pożyczek udzielonych lub zarządzanych przez Oddział, z tytułu instrumentów skarbowych nabytych lub zarządzanych przez Oddział, jak również należności licencyjne związane ze znakami towarowymi, którymi zarządza Oddział, lub na które udziela licencji., są dla celów podatkowych dochodem Oddziału (art. 7 ust. 2 obydwu Konwencji). Dochód (przychód) uzyskany przez Oddział z tytułu otrzymanych odsetek i opłat licencyjnych podlega zwolnieniu z opodatkowania w Polsce, stosownie do art. 7 ust.1 oraz art. 24 ust. 1 pkt. a) Konwencji Luksemburskiej (art. 23 ust. 1 pkt. a) Konwencji Szwajcarskiej) w związku z art. 17 ust. 1 pkt. 3 updop, za wyjątkiem dochodu, który może być przypisany do Centrali w oparciu o funkcje przez nią wykonywane i pozostające w związku z uzyskiwanym przez Oddział przychodem (jak wskazano w studium porównawczym).- Ponieważ środki uzyskane od udziałowca(ów) Spółki są alokowane na „kapitał” Oddziału (który, zgodnie z zasadami OECD, ma charakter zbliżony do kapitału zakładowego w spółce), nie występują jakiekolwiek odsetki lub należności licencyjne, które miałyby być płacone przez Oddział do Centrali i które byłyby opodatkowane w Polsce.- Z uwagi na fakt, iż działalność inwestycyjna Oddziału może być prowadzona w walutach obcych, mogą wystąpić ujemne lub dodatnie różnice kursowe z tytułu tej działalności. Różnice te stanowią przychód lub koszt wyłącznie Oddziału i nie będą brane pod uwagę w wyznaczaniu części przychodu alokowanego do Centrali. - Biorąc pod uwagę powyższe (tzn. fakt, że działalność inwestycyjna prowadzona przez Oddział może być prowadzona w obcych walutach), różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) mogą również wystąpić przy wycenie majątku Oddziału w złotych polskich dla celów przygotowania sprawozdania finansowego w Polsce. Z uwagi na to, iż taka wycena dotyczy działalności gospodarczej Oddziału, jakiekolwiek dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstałe w wyniku takiej wyceny nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.- Przy określaniu wielkości dochodu, który podlega opodatkowaniu wyłącznie w Luksemburgu (Szwajcarii) należy brać pod uwagę funkcje pełnione przez Centralę i Oddział w ramach całej działalności inwestycyjnej. Mając na uwadze charakter tych funkcji, uzasadnione ekonomicznie jest alokowanie określonej części dochodu Oddziału do przychodów Centrali (jak wskazano w studium porównawczym).- Celem zagwarantowania alokacji określonej części dochodów Oddziału do Centrali, dla celów alokacji, dochód Oddziału obejmuje zarówno faktyczny dochód odsetkowy uzyskany przez Oddział z tytułu oprocentowanych pożyczek i instrumentów skarbowych, hipotetyczne odsetki z tytułu udzielenia nieoprocentowanych pożyczek przez Oddział (gdyby takowe miały miejsce), jak również dochód z należności licencyjnych uzyskany z licencji udzielanych przez Oddział. - Celem zagwarantowania alokacji określonej części dochodów Oddziału do Centrali, podstawa alokacji nie obejmuje ewentualnych różnic kursowych (dodatnich lub ujemnych) powstających w Oddziale. Włączenie tych różnic do podstawy alokacji mogłoby bowiem w sposób nieuzasadniony z punktu widzenia zasad alokacji (w zależności od kursu walut), powodować znaczne wahania kwoty dochodu alokowanego do Centrali. - Z tego samego powodu, podstawa alokacji nie obejmuje dochodów lub strat wynikłych ze sprzedaży aktywów przez Oddział (w tym, np. instrumentów skarbowych i znaków towarowych). Włączenie takich dochodów lub strat do podstawy alokacji mogłoby bowiem (podobnie jak w przypadku różnic kursowych), w sposób nieuzasadniony z punktu widzenia zasad alokacji, powodować znaczne wahania kwoty dochodu alokowanego do Centrali. - Zastosowana metodologia alokacji dochodu Oddziału do Centrali, dotycząca działalności Centrali w odniesieniu do transakcji zawieranych przez Oddział, według klucza alokacji przedstawionego we wniosku, jest zgodna z przepisami updop i Konwencji.

Po dokonaniu analizy wynikającego z wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego, Naczelnik Urzędu Skarbowego potwierdza zgodność stanowiska Spółki z normami prawnymi zawartymi w:1) art 15 ust 2 oraz 2a, jak również art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdnia 15 lutego 1992 r. /Dz.U. z 2000,, nr 54, póz. 654 z późn.zm./, .2) art 7 ust 1, 2 i 3 oraz art. 23 ust. 1 lit. a) Konwencji z dnia 2 września 1991r. między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku /Dz. U. z 1993 r., nr 22, poz. 92/;3) art. 7 ust. 2 i 3 oraz art. 24 ust. 1 lit. a) Konwencji z dnia 14 czerwca 1995 r. między Rzeczpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku /Dz. U. z 1996 r., nr 110, poz. 527/,w związku z czym postanowiono jak w sentencji.