Postanowienie

Na podstawie art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.01.2006 roku, który uzupełniono pismem z dnia 03.02.2006 roku (data wpływu do tut. Urzędu: 06.02.2006 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie, czy podatnikowi przysługuje prawo do zbycia każdego zaewidencjonowanego środka trwałego będącego samochodem osobowym, jeśli w zakresie swej działalności nie prowadzi handlu samochodami stwierdzam, że:

• stanowisko przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą która polega głównie na świadczeniu usług finansowych i zatrudnia kilkunastu pracowników. Dochody uzyskane z prowadzonej działalności opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkiem liniowym. Drogą importu lub na podstawie umowy kupna - sprzedaży nabył uszkodzone samochody osobowe, które po naprawieniu zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i są amortyzowane. Podatnik nie wyklucza sprzedaży samochodów będących środkami trwałymi przed upływem sześciu miesięcy i zastąpienia ich innymi.

W złożonym wniosku podatnik pyta, czy przysługuje mu prawo do zbycia każdego zaewidencjonowanego środka trwałego będącego samochodem osobowym jeśli w zakresie swej działalności nie prowadzi handlu samochodami. Zdaniem podatnika ma on prawo do zbycia środka trwałego mimo, iż nie prowadzi działalności w zakresie handlu samochodami a przychód (bądź strata) ze sprzedaży wpłynie na wynik działalności w miesiącu zbycia, bez względu na okres użytkowania ruchomości.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.: Dz. U. z 2005 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ustępu 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej ,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

� jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do postanowień ust. 2 cyt. art. 10 przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

• składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "Przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W świetle przytoczonych przepisów prawidłowe jest stanowisko podatnika wyrażone w zapytaniu, że ma on prawo do zbycia każdego zaewidencjonowanego środka trwałego bez względu na okres jego użytkowania. Ponadto przychód uzyskany ze sprzedaży samochodu stanowiącego środek trwały będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej niezależnie od daty nabycia samochodu i okresu jego użytkowania, nawet jeżeli przed zbyciem został wycofany z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.