Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U.Nr 8, poz.60 z 2005r. z późn. zm. ) w związku ze złożonym przez Spółdzielnię Mieszkaniową wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwoty dodatkowej uzyskanej przez Spółdzielnię z tytułu odstąpienia przez osobę fizyczną od umowy sprzedaży gruntu Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łomży stwierdza, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku:kwota dodatkowa z tytułu odstąpienia przez osobę fizyczną od umowy sprzedaży gruntu nie jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę, lecz rekompensatą za poniesione przez Spółdzielnię ewentualne koszty (straty) spowodowane odstąpieniem od umowy i nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Uzasadnienie

Stan faktyczny

Pismem z dnia Spółdzielnia mieszkaniowa wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łomży z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny:

„W dniu Spółdzielnia Mieszkaniowa zawarła umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości z osobą fizyczną – zakup gruntu. Spółdzielnia zapłaciła zadatek.

Paragraf 7 w/w umowy brzmi: ”zadatek dany po zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie nie wykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej”. Umowa została zerwana bez wypowiedzenia przez drugą stronę. Na konto Spółdzielni zwrócony został zadatek, wpłynęła też dodatkowa kwota, zgodnie z w/w paragrafem umowy”.

Stanowisko podatnika

„Zdaniem składającego wniosek dodatkowo wpłacona kwota na konto Spółdzielni nie stanowi dochodu, ani z tytułu dostawy towaru, ani z tytułu świadczenia usługi, nie ma więc obowiązku naliczania i odprowadzania podatku VAT”.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa

Zgodnie z art.14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta) starosty albo marszałka województwa. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art.14a § 2).

Interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa (art.14a § 3).

Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o którym mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie (art.14a § 4).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa wyżej, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do przepisu art. 2 pkt 6 w/w ustawy, pod pojęciem towarów należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast zgodnie z art. 29 cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwoty należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy.

W opisanym stanie faktycznym Spółdzielnia otrzymała od osoby fizycznej zwrot zadatku oraz kwotę dodatkową (karę umowną) z tytułu odstąpienia przez osobę fizyczną od umowy sprzedaży gruntu. W oparciu o powyższe tut. organ podatkowy stwierdza, że otrzymanie kary umownej, nie może być uznane za czynność opodatkowaną ze względu na fakt, że:

- Spółdzielnia nie dokonała dostawy towaru, o którym mowa w ww. art.7 ust.1;

- kwota dodatkowa wypłacana jest jako zadośćuczynienie za szkodę, która została wyrządzona podmiotowi, lub za utracone przez niego korzyści, a zatem nie jest zapłatą za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Reasumując kara umowna nie jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę, lecz rekompensatą za poniesione przez Stronę ewentualne koszty (straty) spowodowane odstąpieniem od umowy i nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 w/w ustawy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łomży w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdza, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Dodatkowo informuję, że:

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika w stanie prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja powyższa przestanie być aktualna, jeżeli przepis prawa obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia zostanie zmieniony lub przestanie obowiązywać.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla podatnika wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art.14b ustawy Ordynacja podatkowa).

Na postanowienie niniejsze służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łomży, w terminie 7 dni od daty otrzymania.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia – (art.222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa)