POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa–Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U.1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 22.05.2006r przekazanym przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego (wpływ do tut. urzędu 21.06.2006r), uzupełnionego pismem z dnia 12.07.2006r (wpływ 02.08.2006r) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 22.05.2006r. za prawidłowe.

Uzasadnienie

Dnia 21.06.2006r wpłynął do tut. urzędu wniosek P. XXX o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży 1/9 części w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:Podatnik jako jeden ze spadkobierców otrzymał 1/9 część prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej przy ul. YYY. Na przedmiotowej działce od kilku lat jest prowadzony parking.

Strona zwraca się z zapytaniem, czy sprzedaż 1/9 części w prawie użytkowania wieczystego tej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Podatnika w/w czynność powinna być cyt. „wolna od podatku VAT” ze względu na poniższe: Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami ani żadnej innejPodatnik nie był i nie jest podatnikiem podatku VATtransakcja sprzedaży 1/9 części w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jest transakcją jednorazową.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 12.07.2006r P. XXX stwierdziła, iż prawo użytkowania wieczystego posiada tylko w stosunku do 1/9 części nieruchomości gruntowej przy ul. YYY .

W odniesieniu do powyższego organ podatkowy stwierdza co niżej:

Zgodnie z art 5 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art 7 ust 1 w/w ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w w/cyt. art 5 ust 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, albowiem nie daje użytkownikowi wieczystemu prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel.Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi zatem świadczenie usług, o którym mowa w art 8 ust 1 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z w/w przepisem, przez świadczenie usług, o którym mowa w art 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art 7.

Podatnikami podatku VAT, zgodnie z art 15 ust 1 ustawy z dnia 11.03.2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Definicja działalności gospodarczej dla potrzeb podatku od towarów i usług została zawarta w art 15 ust 2 w/cyt. ustawy o VAT i obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z definicji tej wynika, że działalnością gospodarczą dla celów VAT jest nie tylko profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a w konsekwencji sposób ciągły, lecz z działalnością gospodarczą mamy do czynienia również wtedy, gdy czynność z zakresu działalności producentów, handlowców i usługodawców realizowana jest sporadycznie ( okazjonalnie), a nawet jednorazowo – jednak jedynie wtedy, gdy okoliczności wykonania tej transakcji wskazują na zamiar wykonywania ich (jej) w sposób częstotliwy.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez P. XXX, Strona zamierza dokonać sprzedaży 1/9 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu w warunkach, które wskazują, iż działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego charakteru).

Z powyższego wynika, iż sprzedaż 1/9 części w prawie wieczystego użytkowania gruntu, o którym mowa we wniosku z dnia 22.05.2006r nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art 15 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż 1/9 części w prawie wieczystego użytkowania gruntu nie podlega przepisom ustawy z dnia 11.03.2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.).

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia(art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.