W związku z wątpliwościami organów podatkowych w sprawie prawidłowej wysokości odliczania od podstawy opodatkowania darowizn, przekazywanych kościelnym osobom prawnym na działalność charytatywno-opiekuńczą - poniżej przekazuję stanowisko, które uwzględnia opinię Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów z dnia 13 lutego 2004 r. w tej sprawie.

Przepis art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, iż darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą podlegają u darczyńców wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Warunkiem wyłączenia uprawniającym podatników do odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn przeznaczonych na tę działalność jest uzyskanie pokwitowania otrzymania darowizny przez kościelną osobę prawną oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdania o przeznaczeniu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą.

Zgodnie z opinią Rady Legislacyjnej, którą podziela Ministerstwo Finansów, przepis ten jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tym stanie rzeczy, właściwe jest odliczanie przez osoby prawne darowizn przekazanych na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych, ponad limit, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.