DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po zapoznaniu się z zażaleniem Spółki z dnia 27.07.2006 r. na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 19.07.2006 r. nr PO1/443-12/06/TZ/57949 w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.)zmienia przedmiotowe postanowienie uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu nie jest prawidłowa.

UZASADNIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wnioskiem z dnia 24.04.2006 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, że Spółka zawarła umowę z kontrahentem szwajcarskim. Przedmiotem umowy jest zobowiązanie się do świadczenia usług księgowych i zarządzania środkami finansowymi na rzecz określonych podmiotów (Klientów). W ramach zawartej umowy kontrahent szwajcarski udziela Spółce dofinansowania na realizację projektu dotyczącego świadczenia przedmiotowych usług. Dofinansowanie to polega na:
1) pokryciu kosztów związanych z uruchomieniem projektu (koszty kształcenia pracowników, migracji pracowników, zarządzania uruchomieniem działalności, inwestycje w systemy informatyczne oraz inne nakłady inwestycyjne). Za każdy miesiąc Spółka wystawia kontrahentowi szwajcarskiemu notę obciążeniową na pokrycie kosztów, które Spółka przewiduje ponieść w danym miesiącu oraz na kwotę (tzw. marżę) równą 5% tych kosztów. Ponadto po upływie każdego roku Spółka zobowiązana jest obliczyć i przedstawić kontrahentowi szwajcarskiemu faktyczne koszty uruchomienia działalności poniesione w tym roku. Ewentualna różnica pomiędzy kwotą faktycznie poniesionych wydatków, a kwotą, którą Spółka już otrzymała będzie rozliczana w terminie ustalonym w umowie.
Zgodnie z ustaleniami stron koszty podlegające dofinansowaniu przez kontrahenta szwajcarskiego rozliczane są w wartości netto, tzn. Spółka obciąża kontrahenta szwajcarskiego jedynie w wartości netto ponoszonych kosztów. Kwota podatku VAT podlega odliczeniu przez Spółkę.
2) dopłacie do poszczególnych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Klientów, z którymi Spółka zawiera odrębne umowy na świadczenie usług finansowo - księgowych. Dofinansowanie to zostało określone w umowie w taki sposób, aby pokrywało koszty ponoszone przez Spółkę, które związane są ze świadczeniem usług dla poszczególnych Klientów, a które przewyższałyby 90% kosztów, jakie dany Klient byłby zmuszony ponieść, gdyby czynności będące przedmiotem usług wykonywane były przez tego Klienta we własnym zakresie. Spółka może obciążyć Klienta tylko do wysokości kwoty określonej indywidualnie z każdym Klientem. W sytuacji, gdyby kwota ta nie pokryła wszystkich kosztów jakie Spółka poniosła w związku ze świadczeniem usług na rzecz tego Klienta, to różnica jest pokrywana przez kontrahenta szwajcarskiego, jako dofinansowanie do świadczonych usług. Także w tym przypadku przy zwrocie kosztów uwzględniona jest 5% marża.
Zapytanie Spółki dotyczyło opodatkowania na gruncie ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) wyżej opisanych dopłat otrzymywanych od kontrahenta szwajcarskiego oraz możliwości odliczania podatku naliczonego od zakupów związanych z uruchomieniem ww. działalności.
Zdaniem Spółki:
1) dofinansowanie otrzymane przez Spółkę związane z uruchomieniem działalności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2) dofinansowanie do poszczególnych usług świadczonych na rzecz Klientów podlegało będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, jako część wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia tych usług,
3) podatek naliczony zawarty w nabytych przez Spółkę towarach i usługach związanych z uruchomieniem działalności obniża u Spółki kwotę podatku należnego na zasadach ogólnych.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 19.07.2006 r. nr PO1/443-12/06/TZ/57949 uznał stanowisko Spółki, w zakresie opodatkowania ww. dofinansowania, za nieprawidłowe. Stwierdził, iż w sytuacji, gdy jeden podmiot gospodarczy finansuje inny w realizacji danego przedsięwzięcia, otrzymaną kwotę należy traktować jako wynagrodzenie za określoną czynność, względnie przedpłatę, o której mowa w art. 19 ust. 11 ustawy o VAT. W przedstawionym stanie faktycznym dofinansowania otrzymanego na realizację projektu dotyczącego świadczenia usług księgowych i zarządzania środkami finansowymi na rzecz określonych podmiotów, czy też na realizację po niższych cenach konkretnych usług, nie można zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego, rozpatrywać inaczej niż w kontekście art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Szerokie ujęcie pojęcia usług zdefiniowane w tym przepisie pozwala na uznanie wyżej opisanej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane 22% stawką podatku VAT.
Odnośnie kwestii odliczenia podatku naliczonego Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

Na powyższe postanowienie Spółka zażaliła się pismem z dnia 27.07.2006 r. zarzucając:
- naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności:
> przepisu art. 8 ust. 1 i art. 19 ust. 11 ustawy o VAT poprzez błędne uznanie, że dofinansowanie otrzymywane przez Spółkę stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez Spółkę na rzecz kontrahenta szwajcarskiego usługę lub zaliczkę na poczet takiego wynagrodzenia. Aby dane świadczenie stanowiło usługę dla celów podatku VAT musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem. W przypadku usług świadczonych przez Spółkę świadczenie wzajemne występuje jedynie w relacji Spółka- Klienci, nie występuje ono natomiast w przypadku relacji Spółka - kontrahent szwajcarski. W tym przypadku świadczenie na charakter jednostronny i nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem ze strony Spółki.
> przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT poprzez błędne uznanie, że "dotacje, subwencje i inne formy dofinansowania", o których mowa w tym przepisie dotyczą dotacji, subwencji i innych form dofinansowania wyłącznie ze środków publicznych, co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego zastosowania przepisu w sprawie.
- naruszenie przepisów dotyczących postępowania:
> art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej poprzez brak wyczerpującego rozpatrzenia stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku z dnia 24.04.2006 r.,
> art. 217 § 1 ust. 5 i art. 217 § 2 Ordynacji podatkowej poprzez sprzeczność pomiędzy zamieszczonym w postanowieniu rozstrzygnięciem i jego uzasadnieniem,
> art. 217 § 2 w związku z art. 219 i art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez nieustosunkowanie się w wydanym postanowieniu do pisma Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 13 lipca 2005 r. nr PP/443/104/05 dotyczącego skutków podatkowych dofinansowania na gruncie ustawy o VAT oraz niepodanie przesłanek, którymi kierował się organ pierwszej instancji podejmując decyzję o braku potrzeby odrębnego traktowania dwóch rodzajów dofinansowań otrzymywanych przez Spółkę, wbrew istniejącym między nimi obiektywnym różnicom.

Po zapoznaniu się ze złożonym zażaleniem i aktami sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). Natomiast przez świadczenie usług rozumie się zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy każde świadczenie ( ...), które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że działalność Spółki polega na świadczeniu usług finansowo - księgowych na rzecz określonych Klientów, z którymi ma zawarte odrębne umowy na świadczenie ww. usług. Na działalnością tę Spółka otrzymuje od kontrahenta szwajcarskiego dofinansowanie:
- na pokrycie kosztów uruchomienia tej działalności (dofinansowanie w "obszarze 1" - jak określa Spółka w zażaleniu),
- do poszczególnych usług świadczonych na rzecz Klientów (dofinansowanie w "obszarze 2").
Dyrektor tut. Izby Skarbowej stwierdza, iż należy uznać za prawidłowe stanowisko Spółki zgodnie z którym:
- środki finansowe otrzymywane na sfinansowanie wydatków w "obszarze 1", tj. wydatków typu inwestycyjnego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako iż Spółka w zamian za otrzymane środki nie świadczy na rzecz kontrahenta szwajcarskiego żadnej usługi. Nie można zatem przedmiotowego dofinansowania rozpatrywać w kategorii wynagrodzenia za świadczoną usługę. Nie stanowi ono także dopłaty o podobnym do dotacji i subwencji charakterze, zwiększającej, zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawę opodatkowania, gdyż nie wpływa bezpośrednio na cenę usług świadczonych przez Spółkę na rzecz poszczególnych Klientów.
- środki finansowe otrzymywane w "obszarze 2", tj. dofinansowanie do poszczególnych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Klientów - składają się na wartość podstawy opodatkowania ww. usług jako, iż stanowią, obok kwot należnych od poszczególnych Klientów, wynagrodzenie, o którym mowa w art 29 ust.1 ustawy o VAT.
Natomiast Naczelnik Urzędu Skarbowego prawidłowo uznał, iż jeżeli spełnione będą warunki do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami finansowo - księgowymi, określone w art. 86 ustawy o VAT oraz innych przepisach tej ustawy odnoszących się do tego zagadnienia, to Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Z w/wymienionych względów Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5 z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.