INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30.07.2012 r.(data wpływu 03.08.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27.08 2012 r. (data wpływu 30.08.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 10.08.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 20.08.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.08.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 27.08.2012 r. (data wpływu 30.08.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10.08.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 20.08.2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane. W wyniku postępowania spadkowego po rodzicach Zainteresowany otrzymał część gospodarstwa rolnego, położonego w Gminie W. Otrzymana część jest Jego majątkiem osobistym. W/w gospodarstwo posiada wpis do ewidencji gruntów i budynków, który to wpis jasno określa, iż jest to grunt rolny. W skład tego gospodarstwa rolnego wchodzi budynek mieszkalny i gospodarczy. Na podstawie tej ewidencji Wnioskodawca jest podatnikiem podatku rolnego i od nieruchomości. Gmina, na terenie której położone jest w/w gospodarstwo rolne, nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca zamierza część należącego do Niego gospodarstwa sprzedać. Ziemia rolna, która jest integralną częścią gospodarstwa, nie jest przez Wnioskodawcę uprawiana, wydzierżawiana, Zainteresowany nie ma żadnego przychodu z tytułu bycia jej części właścicielem. Wnioskodawca zamierza swoją część sprzedać deweloperowi.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, iż nie podejmował żadnych czynności angażujących własne środki finansowe w celu podniesienia wartości gruntu. Zastosowano zwykłe, standardowe działania dot. zamieszczenia ogłoszenia w internecie mające na celu poinformowanie o zamiarze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie dokonywał wydzielenia działek przeznaczonych do sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży jest grunt zabudowany jednym budynkiem mieszkalnym i jednym budynkiem gospodarczym, które zostały wybudowane w 1942 r. Nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – Wnioskodawca jest zameldowany i mieszka w przedmiotowym budynku mieszkalnym od roku 1952, budynek ten służy wyłącznie do celów mieszkalnych oraz jest rejestracyjną siedzibą firmy Wnioskodawcy. W stosunku do przedmiotowych budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży opisanej części gospodarstwa rolnego będę podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT...

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jednakże przedmiotowe grunty stanowią Jego majątek osobisty, który nigdy nie był i nie jest wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ewentualna transakcja będzie miała charakter jednorazowy. A zatem chociaż Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku VAT, to z tytułu ewentualnej sprzedaży nie działa w charakterze podatnika o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, zgodnie z orzecznictwem NSA i WSA w tego typu sprawach, rozporządzanie majątkiem osobistym, nie może być wykorzystywaniem działalności gospodarczej. Stanowisko Wnioskodawcy oparte jest również na indywidualnych interpretacjach w RP, dotyczących sprzedaży gruntów rolnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Z kolei art. 198 ww. ustawy stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Zatem współwłasność nie jest instytucją samodzielną, stanowi odmianę własności i cechuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom, a każdy z nich może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży udziału stanowiącego jego własność, dokonuje przeniesienia prawa własności rzeczy, dochodzi do zmiany podmiotu tego prawa. Zatem sprzedaż udziału należy traktować w kategorii dostawy towarów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż w wyniku postępowania spadkowego po rodzicach Wnioskodawca otrzymał część gospodarstwa rolnego, którą zamierza sprzedać. Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jest podatnikiem VAT. W/w gospodarstwo posiada wpis do ewidencji gruntów i budynków, który określa, że jest to grunt orny (rolny). W skład przedmiotowego gospodarstwa wchodzi budynek mieszkalny i gospodarczy. Na podstawie tej ewidencji Wnioskodawca jest płatnikiem podatku rolnego i od nieruchomości. Ziemia rolna, która jest integralną częścią gospodarstwa nie jest przez Zainteresowanego uprawiana, wydzierżawiana i Zainteresowany nie ma żadnego przychodu z tytułu bycia jej części właścicielem. Gmina na terenie której położone jest to gospodarstwo rolne nie posiada przestrzennego planu zagospodarowania. Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, iż nie podejmował żadnych czynności angażujących własne środków finansowe w celu podniesienia wartości gruntu. Zastosowano zwykłe, standardowe działania dot. zamieszczenia ogłoszenia w internecie mające na celu poinformowanie o zamiarze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie dokonywał wydzielenia działek przeznaczonych do sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży jest grunt zabudowany jednym budynkiem mieszkalnym i jednym budynkiem gospodarczym, które zostały wybudowane w 1942 r. Nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – Zainteresowany jest zameldowany i mieszka w omawianym budynku mieszkalnym od roku 1950, budynek ten służy wyłącznie do celów mieszkalnych oraz jest rejestracyjną siedzibą firmy. W stosunku do przedmiotowych budynków Wnioskodawca nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy części gospodarstwa rolnego należącego do Zainteresowanego, Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Ponadto, Sprzedający dokonuje jednorazowej sprzedaży części gospodarstwa. Wyklucza to w sprawie częstotliwą sprzedaż, a więc i sprzedaż wielokrotną skutkującą uznaniem za działalność gospodarczą, a podmiot sprzedający za podatnika VAT (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy). Zainteresowany nie dokonywał także aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, co stanowi o incydentalnej sprzedaży działek. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, zbywana nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy nabyty w drodze spadku. Zatem nie można również stwierdzić, że Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Skutkiem powyższego także i z tego względu transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Tym samym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.