P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 08.05.2006 r.

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Podatnik prowadzi działalność polegającą na sprzedaży produktów leczniczych w aptekach zlokalizowanych na terenie całego kraju. Spółka prowadzi sprzedaż różnych produktów leczniczych, w tym także leków refundowanych, które nabywane są przez pacjentów za zryczałtowaną opłatą w wysokości 3,20 PLN. W ramach akcji promocyjnej mającej na celu intensyfikację sprzedaży Spółka wydaje klientom bony towarowe o wartości 3,19 PLN, uprawniające nabywcę do późniejszych zakupów po cenie obniżonej o kwotę uwidocznioną na bonie. Konsekwentnie, przedstawienie przy zakupie leku bonu wyemitowanego przez Spółkę uprawnia nabywcę do uzyskania rabatu handlowego wynoszącego 3,19 PLN, a więc obniżającego cenę sprzedaży leku do 1 grosza. Bon nie jest wymienialny na kwotę pieniężną.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie że:

1) za przychód Spółki po cenie obniżonej o kwotę wynikającą z bonu przedstawionego przy zakupie przez nabywcę należy uznać kwotę zapłaconą przez nabywcę i odpowiadającą cenie obniżonej (tj. 1 grosz),

2) koszt nabycia przez Spółkę produktów, których sprzedaż objęta jest powyższą promocją stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

I. Zdaniem Spółki w świetle przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwoty wynikające z realizacji sprzedaży zalicza się do przychodów, przy czym ich wartość należy pomniejszyć o kwotę udzielonego rabatu.

Spółka udziela klientowi rabatu w momencie dokonywania przez klienta zakupu produktu objętego akcją intensyfikującą sprzedaż pod warunkiem okazania przez klienta bonu towarowego, uprawniającego do nabycia produktu po cenie obniżonej.

II. Według Spółki podjęte przez nią działania nie mieszczą się w pojęciu reklamy i reprezentacji .

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacji i reklamy.

Podatnik powołuje się na definicje powoływane w interpretacjach skarbowych, że reklama jest rozpowszechnianiem informacji o usługach, towarach i miejscach umożliwiających nabycie towarów i usług zwykle za pomocą plakatów, ogłoszeń w prasie, radiu, telewizji itp.

Pojęcie "reprezentacja" definiowane jest jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją podmiotu. Reprezentacją jest także wystawianie na pokaz, prezentowanie. Za reprezentację należy zatem uznać sposób pokazywania, kreowania (pozytywnego) wizerunku danego podmiotu.

Zdaniem Spółki podjęte przez nią działania nie mieszczą w się w definicji reprezentacji i reklamy. Mają one jednocześnie jednoznaczny związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami, jest to bowiem akcja mająca na celu zachęcenie klientów Spółki do dokonywania zakupów w jej aptekach oraz w konsekwencji jest ona ukierunkowana na wzrost sprzedaży Spółki. Wobec powyższego zdaniem Spółki koszt nabycia przez Spółkę produktów leczniczych objętych akcją intensyfikującą sprzedaż stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym zauważa, co następuje:

Ad. 1

W świetle art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wydaje bony towarowe swoim klientom, a w zamian nabywają oni prawo do zakupu towarów po cenie obniżonej do 1 grosza. Zatem udzielony rabat zostaje uwzględniony w cenie danego produktu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia "bonifikata", w związku z tym jej definicja powinna być odczytywana zgodnie ze znaczeniem językowym. Bonifikata to obniżka ceny przyznawana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta. Jest to rodzaj rabatu, czyli obniżki ustalonej ceny określonego towaru wyrażonej procentowo lub kwotowo.

Wobec powyżej przytoczonych przepisów podatkowych przychodem dla Spółki z tytułu prowadzenia apteki są kwoty należne z tytułu sprzedaży leków lub materiałów medycznych, z wyjątkiem tej części należności, która jest refundowana. Są to zatem kwoty po uwzględnieniu rabatów udzielonych klientom.

Zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego stanowisko Podatnika zawarte we wniosku co do ustalenia kwoty przychodu jest prawidłowe.

Ad. 2

Tutejszy organ podatkowy zgadza się ze stanowiskiem Spółki, że kosztem uzyskania przychodu w przypadku leków sprzedawanych po cenie uwzględniającej rabat jest cena zakupu leku od dostawcy.

Generalnie aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien spełniać stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 powyższej ustawy.

Aby podatnik mógł określony wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów winien wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną działalnością, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w roku podatkowym przychodu.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało miejsca wyłączenie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji reklamy, w związku z tym, jak zauważył Podatnik należy przyjąć wykładnię językową, zgodnie z którą według Słownika Języka Polskiego polega ona na rozpowszechnianiu informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, zalecaniu czegoś, funkcjach sprzedawanych towarów lub wyrobów.

Z reprezentacją natomiast mamy do czynienia w sytuacji, gdy osoba lub instytucja występuje w czyimś imieniu, reprezentuje czyjeś interesy.

W związku z powyższym opisane akcje promocyjne nie mieszczą się stricte w definicji reklamy, wobec czego nie będzie tu miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Poniesione wcześniej przez sprzedawcę koszty zakupu towarów choć nie uwzględnione w cenie sprzedawanego produktu mogą w przedstawionym stanie faktycznym stanowić w całości koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1, gdyż jak wynika z wniosku Spółki pozostają w ścisłym związku z przychodami ze sprzedaży.

Interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług została udzielona odrębnym postanowieniem nr 1472/RPP1/443-328/06KS z dnia 13.06.2006 r.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez Pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 PLN (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.).