P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie przepisów art. 14a § 1, 3 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (jedn. tekst w Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku płatnika z dnia 30.05.2006 r., uzupełnionego pismami z dnia 28.06.2006 r. i 11.07.2006 r., w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania świadczeń na rzecz pracowników z tytułu zwrotu kosztów przejazdów samochodem własnym pracownika w związku z odbywaniem przez pracowników podróży służbowych, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokołowie Podlaskim stwierdza, że stanowisko płatnika - jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że firma zatrudnia pracowników na umowę o pracę, którzy świadczą pracę również poza siedzibą zakładu pracy. W umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy wskazana jest siedziba zakładu pracy. Obecnie poszukując nowych źródeł przychodów, firma świadczy usługi również na terenie całej Polski. W przypadku, gdy powrót codzienny jest niemożliwy pracodawca wydaje pracownikom polecenie wyjazdu służbowego, w celu wykonania określonej pracy. Podczas delegacji służbowej pracownicy korzystają z własnego samochodu osobowego oraz z noclegów. Pracodawca w oparciu o druk „delegacji” wypłaca ekwiwalenty za nocleg oraz zwraca koszty przejazdów samochodem własnym pracownika. W przypadku przejazdów w podróży służbowej samochodem osobowym, niebędącym własnością pracodawcy, pracownicy prowadzą ewidencję przebiegu pojazdu, zaś na koniec każdego miesiąca ewidencja ta jest potwierdzona przez zakład pracy.

W związku z powyższym płatnik zwraca się z zapytaniem, czy świadczenia wypłacane pracownikom w opisanych wyżej okolicznościach z tytułu odbywania przez nich podróży służbowej, tj. zwrot kosztów przejazdów samochodem własnym pracownika, podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem płatnika zwrot kosztów przejazdów samochodem własnym pracownika stanowi dla pracowników przychody ze stosunku pracy, które korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 grudnia 2002 roku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokołowie Podlaskim, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i obowiązujący stan prawny w dacie wniesienia wniosku, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst w Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przepisami regulującymi zasady przyznawania świadczeń przysługujących pracownikom w związku z odbywaniem podróży służbowej (w tym także pracownikom Spółdzielni) jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju ( Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów: przejazdów, noclegów, dojazdów środkami komunikacji miejskiej, a także innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Ponadto, przepisy ww. rozporządzenia dopuszczają możliwość użycia przez pracownika w celu odbycia podróży służbowej samochodu osobowego niebędącego własnością pracodawcy. W takim przypadku, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w § 5 ust. 3 rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy prawne należy stwierdzić, że należności, które zakład pracy wypłaca swoim pracownikom w związku z odbywaniem przez nich podróży służbowych, tj. diety, zwrot kosztów przejazdów samochodem własnym pracownika lub zwrot kosztów noclegów, stanowią dla pracowników przychody ze stosunku pracy, określone w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te – do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 grudnia 2002r. – korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku, odnośnie do zwolnienia z opodatkowania świadczeń na rzecz pracowników z tytułu zwrotu kosztów przejazdów samochodem własnym pracownika w związku z odbywaniem przez pracowników podróży służbowych – do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. - jest prawidłowe.

Jednocześnie, Naczelnik tut. Urzędu zauważa, że tut. organ podatkowy nie jest właściwy i w związku z tym nie posiada uprawnień do interpretacji przepisów prawa pracy. Stąd też nie rozstrzyga, czy w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym pracownicy odbywają podróże służbowe. Udzielając odpowiedzi przyjęto, że na podstawie przepisów prawa pracy pracownicy, o których mowa we wniosku, odbywają podróż służbową.

Powyższa interpretacja dotyczy przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sokołowie Podlaskim, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Nadmienia się przy tym, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity w Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.) od ewentualnie złożonego zażalenia (podania) istnieje obowiązek uiszczenia z góry opłaty skarbowej w wysokości 5 zł. oraz po 0,50 zł. od każdego załącznika.