W dniu 18 maja 2006r. Podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 6 czerwca 2006r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca w kwietniu 2006 roku zakupiła dwa samochody ciężarowe marki MAN TGM 18.240 4X2 BL z zabudową furgonową. Pojazdy są przeznaczone do dokonywania dostaw towarów dla klientów Wnioskującej. Samochody są używane bardziej intensywnie, ponieważ:

- używane pojazdy posiadają zabudowę o maksymalnej wielkości dopuszczonej przez producenta dla tego typu pojazdów,

- pojazdy są ładowane za każdym razem w taki sposób, iż wykorzystana jest ich całkowita ładowność,

- zakupione samochody są w ruchu przez 5-6 dni w tygodniu i pokonują długie trasy, miesięcznie około 6.000 km.

W maju Spółka rozpoczęła amortyzację zakupionych pojazdów przy zastosowaniu stawki podwyższonej współczynnikiem 1,4.

W związku z powyższym, Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy słuszne jest stosowanie podwyższonej o współczynnik 1,4 stawki amortyzacji?

W opinii Wnioskującej, w przedmiotowej sprawie stosuje się art. 16i ust. 2 pkt 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych. Z zastosowania tych przepisów wynika, iż dla środków transportu używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, możliwe jest zastosowanie współczynników nie wyższych niż 1,4.

Zdaniem Wnioskodawcy, omawiany przypadek samochodów Spółki spełnia warunek używania środków transportu intensywniej niż przeciętnie, poprzez zastosowanie do pojazdów maksymalnie dużej zabudowy furgonowej oraz każdorazowe załadowanie pojazdów do górnej granicy możliwej ładowności. Ponadto, posiadane przez Wnioskującą pojazdy są używane 5-6 dni w tygodniu.

Podstawowym argumentem do stwierdzenia zwiększonego zużycia pojazdów Wnioskodawcy stanowi branża, w której Spółka działa. Zajmuje się Ona sprzedażą armatury metalowej, co nieodzownie łączy się ze zwiększoną masą przewożonych towarów. W takich warunkach, wynikających z bardzo dużego obciążenia załadunkiem i długich tras, następuje bardzo intensywne zużycie ramy oraz zawieszenia pojazdów. Porównując zużycie pojazdu używanego w innych branżach np. przewożącego meble, artykuły spożywcze i inne lekkie towary, Wnioskująca stwierdza, iż Jej pojazdy zużywają się intensywniej niż przeciętnie.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z regulacją art. 16i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Jednakże w szczególnych, przewidzianych w ustawie przypadkach podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacji z zastosowaniem podwyższonych stawek amortyzacyjnych.

Przepis art. 16i ust. 2 pkt 2 powołanej wyżej ustawy podatkowej określa, iż podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać: dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4.

Podnosi się w tym miejscu, iż ustawodawca nie określa przesłanek, jakie winny być spełnione, by zasadnym stało się uznanie, że środki trwałe wskazane w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy (w tym samochody ciężarowe, jako środki transportu) używane są bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych (wypowiada się jedynie w zakresie środków trwałych wymagających szczególnej sprawności).

Zauważyć więc należy, iż to Podatnik dokonać musi oceny warunków, w jakich używa środki transportu (samochody ciężarowe), uznając je za bardziej intensywne w stosunku do warunków przeciętnych.

Wnioskująca podnosi, iż sama branża w której działa (sprzedaż armatury metalowej) nieodzownie łączy się ze zwiększoną masą przewożonych towarów. Zaś bardzo duże obciążenia załadunkiem i długie trasy (samochody są w ruchu 5-6 dni w tygodniu, pokonują miesięcznie około 6.000 km, ładowane są za każdym razem tak, że wykorzystana jest ich całkowita ładowność), powodują bardzo intensywne zużycie ramy oraz zawieszenia pojazdów.

Skoro - w przekonaniu Spółki - eksploatuje Ona samochody ciężarowe bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, to zasadnym było podwyższenie przez Nią stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników właściwych dla środków transportu (samochodów ciężarowych) używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji zawartej w wystąpieniu Wnioskującej, bowiem regulacje art. 14a-d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.