POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem Strony z dnia 18 maja 2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 19 maja 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego - w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w części dotyczącej sprzedaży nieruchomości gruntowej (objętej prawem użytkowania wieczystego) wraz z posadowionymi na niej obiektami, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. )

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona jest użytkownikiem wieczystym gruntu. W 1977 r. grunt został udostępniony przedsiębiorstwu państwowemu. W latach 1980-1982 przedsiębiorstwo to wybudowało na tym gruncie budynki i budowle. Z tytułu poniesionej inwestycji przedsiębiorstwu przysługiwało w stosunku do Strony roszczenie o zwrot nakładów. W 1992 r. przedsiębiorstwo przeniosło powyższe roszczenie na rzecz Spółki z o. o., która użytkuje naniesienia znajdujące się na gruncie. Strona oraz Spółka z o. o. po rozliczeniu między sobą nakładów poniesionych na gruncie planują zawarcie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności wszystkich istniejących na tym gruncie budynków, budowli i ich części. Zdaniem Strony powyższa czynność podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik tutejszego Urzędu informuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary w świetle ww. ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt.6 cyt ustawy). Prawo użytkowania wieczystego gruntu zgodnie z przepisami o podatku dochodowym uznane jest za wartość niematerialną i prawną, przy czym dla celów tych podatków nie podlega amortyzacji (art. 16c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Zatem zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego lub zabudowanego jest świadczeniem usługi i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego wynika, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz ze związanymi z nimi budynkami i budowlami stanowi czynność o charakterze mieszanym, tj.: czynność przeniesienia własności budynków i budowli trwale związanych z tym gruntem stanowi dostawę towarów (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest świadczeniem usług (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w zakresie uprawnień do rozporządzania użytkowaniem wieczystym wchodzi możliwość obciążenia tego prawa niektórymi ograniczonymi prawami rzeczowymi. Z art. 265 §1 k.c., który przewiduje tzw. użytkowanie praw, wynika, że użytkowanie wieczyste można obciążyć użytkowaniem.

W myśl art. 235 § 1 k.c budynki (i inne urządzenia) wzniesione przez użytkownika wieczystego stanowią jego własność. W doktrynie prawa cywilnego przyjmuje się, że własnością użytkownika wieczystego stają się także budynki wniesione przez inne osoby (z reguły przez posiadaczy). Pamiętać jednakże należy, że stosownie do art. 235 § 2 k. c. prawo własności tych budynków dzieli los prawny użytkowania wieczystego. Zbycie zatem prawa dotyczy także budynków, sama własność budynków nie może być przeniesiona na inną osobę bez przeniesienia użytkowania wieczystego.

Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, przez które w myśl ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się m. in. budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sytuacja taka mogła mieć miejsce jeśli: nabycie nieruchomości dokonane było przed dniem wejścia poprzedniej ustawy o VAT z 1993 r. (tj. przed dniem 5 lipca 1993 r.), lub też sprzedaż dokonana została przez podatnika zwolnionego podmiotowo z podatku VAT, albo zakup podlegał zwolnieniu przedmiotowemu z podatku. Z treści wniosku wynika, że Strona nabyła własność towarów używanych przed 1993 r.

Z art. 43 ust. 6 wynika, iż wspomnianego zwolnienia nie stosuje się do dostawy ww. towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1)miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,

2)użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonania czynności opodatkowanych.

Aby art. 43 ust. 6 miał zastosowanie, zawarte w nim warunki muszą być spełnione łącznie. W przypadku, gdy budynki lub budowle nie były przez podatnika ulepszone, wówczas nie zachodzą przesłanki przewidziane ww. artykule wyłączające zwolnienie sprzedaży towarów używanych. W tej sytuacji dla stwierdzenia, czy dana sprzedaż jest zwolniona od podatku nie jest istotne ustalenie, czy przedmiotowe budynki lub budowle były przez podatnika użytkowane przez okres dłuższy niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Z treści wniosku wynika, iż stan rzeczy omówiony powyżej zachodzi w przypadku przedmiotowych budynków i budowli. W stosunku zatem do tych obiektów ma zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego sprzedaż tych budynków i budowli i ich części jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z poźn. zm.), zwalnia się z podatku od towarów i usług zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż tych budynków oraz budowli oraz ich części wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Reasumując, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego podziela stanowisko Strony przedstawione we wniosku.