P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. Czy podatek VAT naliczony przy nabyciu usług obcych związanych z reprezentacją i reklamą prowadzoną w sposób niepubliczny oraz towarów przekazanych i zużytych na cele reprezentacji i reklamy limitowanej może być odliczony w całości, czy tylko w zakresie, w którym dany wydatek mieści się w limicie na reprezentację i reklamę niepubliczną (zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych)? Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest dystrybutorem na polskim rynku okien połaciowych i akcesoriów do okien. Spółka zajmuje się handlem hurtowym, prowadzonym poprzez wyspecjalizowane sklepy z materiałami budowlanymi.

Do działalności reklamowej, zarówno o charakterze publicznym jak i niepublicznym, realizowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka wykorzystuje produkty spożywcze oraz usługi obce nabywane od podatników VAT.

W odniesieniu do wydatków, których zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu jest limitowane, Spółka uzależnia prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupionych produktów spożywczych oraz od usług obcych od faktu uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym (z wyjątkiem przypadków, w których brak prawa do odliczenia jest wyraźnie wskazany w ustawie o VAT np. zakup usług gastronomicznych i hotelowych).

Spółka wskazuje, iż obowiązująca ustawa o VAT nie odnosi się bezpośrednio do kwestii odliczania VAT od wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ze względu na ustanowione w przepisach normy. Podatnik zauważa, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Przepisy ustawy o VAT posługują się w tym zakresie trybem warunkowym, na co wskazuje sformułowanie "mogłyby być". Zdaniem Spółki oznacza to, iż ograniczenie odliczenia VAT naliczonego dotyczy wyłącznie tych wydatków, które obiektywnie nigdy nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei wydatki, które co do zasady mogą koszt podatkowy stanowić, a jedynie na rozmiary działalności podatnika (wielkość osiąganych przez niego przychodów) są z tych kosztów wyłączone, uprawniają do odliczenia VAT naliczonego.

Wobec powyższego Spółka uważa, że także w zakresie, w jakim wydatki na zakup usług obcych związanych z reklamą prowadzoną w sposób niepubliczny przekraczają kwotę limitu określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur za te zakupy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania w przypadkach wymienionych w art. 88 ust. 3. Z analizy art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, iż podatnik nie może odliczyć podatku naliczonego od nabycia towarów i usług, jeżeli przepisy o podatkach dochodowych nie pozwalają na zaliczenie wydatków związanych z nabyciem tychże towarów i usług do kosztów uzyskania przychodu. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego oraz przypadki enumeratywnie wymienione w art. 88 ust. 3 ustawy o VAT.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Zatem stwierdzić należy, iż cyt. art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT jednoznacznie uniemożliwia podatnikowi zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy (tzw. niepublicznej) w części przekraczającej 0,25 % przychodów, co wypełnia dyspozycję art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania nie będzie miał art. 88 ust. 3 ustawy o VAT, w tym pkt 3 tego przepisu, w myśl którego przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Wykorzystywanie (zużycie) do działalności reklamowej prowadzonej w ramach przedsiębiorstwa zakupionych towarów i usług nie mieści się bowiem w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż podatek VAT naliczony przy nabyciu usług obcych związanych z reprezentacją i reklamą prowadzoną w sposób niepubliczny oraz towarów przekazanych i zużytych na cele reprezentacji i reklamy limitowanej może być odliczony tylko w zakresie, w którym dany wydatek mieści się w limicie na reprezentację i reklamę niepubliczną, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak na wstępie.