POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.97 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu złożonego do tut. Urzędu dnia 14.12.2005 roku uzupełnionego pismem z dnia 16.01.2006 roku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania czynności tłumacza przysięgłego

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatniczka wykonuje czynności tłumacza przysięgłego (PKWIU 74.85) od 1995 roku.

W 2003 r. podatniczka wykonywała zarówno czynności tłumacza przysięgłego na zlecenie Prokuratury, z których przychody były zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późniejszymi zmianami), jak też świadczyła odpłatne usługi tłumaczeń przysięgłych w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Przychody osiągnięte w 2003 roku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wyniosły: 25.061,50 zł., zaś łącznie z przychodami z tłumaczeń przysięgłych dla Prokuratury, zwolnionymi przedmiotowo od podatku od towarów i usług przekroczyły kwotę 10.000 euro wyrażoną w złotych tj. 40 900 zł. i wyniosły 69 947,62 zł..

Zdaniem pytającej wartość sprzedaży towarów warunkującą zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym w 2003 r., należało ustalić uwzględniając wyłącznie sprzedaż podlegającą opodatkowaniu. Powyższe stanowisko wynika zarówno z wykładni gramatycznej (językowej) ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, jak też z jej wykładni celowościowej. Celem ustawodawcy, wynikającym z zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej dostosowania krajowych regulacji prawnych do ustawodawstwa istniejącego we Wspólnocie Europejskiej, było zaimplementowanie do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, rozwiązań w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku przyjętych w art. 24 Szóstej Dyrektywie Rady Unii Europejskiej z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów Państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC).

Regulacje prawne w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku określone w Szóstej Dyrektywie, z których wynika iż wartość obrotu stanowiącego podstawę stosowania przepisów, oblicza się jako kwotę należną z tytułu dostaw towarów i usług, w takim zakresie, w jakim transakcje te podlegają opodatkowaniu, są na tyle bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne, że zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, można się na nie powoływać w związku z jakimkolwiek przepisem krajowym niezgodnym z Dyrektywą. Nie ma nawet potrzeby powoływania się na Szóstą Dyrektywę, skoro rozwiązania przyjęte w ustawodawstwie Wspólnoty Europejskiej, z uwzględnieniem wcześniej wynegocjowanego przez Polskę limitu w wysokości 10 000 euro, zostały wprowadzone art. 14 ust. 1 pkt 1 do ustawy z dnia 8 stycznia 2003 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w którym to przepisie ustawodawca odsyłając do treści art. 2 ust. 1 i 3 wyżej wymienionej ustawy, powołuje się wprost na sprzedaż towarów podlegającą opodatkowaniu.

Podatniczka nie godzi się ze stanowiskiem, iż przepis ten odnosi się również do sprzedaży zwolnionej przedmiotowo z podatku, skoro regulacje dotyczące tej sprzedaży zostały zawarte w art. 7 powołanej wyżej ustawy, a w jej art. 2 ust. 1 ustawodawca odwołał się wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, nie zamieszczając w nim zapisu analogicznego do zawartego wart. 3 ust. 1 tejże ustawy w brzmieniu: "przepisy ustawy stosuje się do:", z którego wynikałoby, że obejmuje on swym zakresem również sprzedaż zwolnioną.

Ponadto, zdaniem podatniczki, gdyby przepis art. 14 ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy odnosił się również do sprzedaży zwolnionej, bezprzedmiotowym i nieracjonalnym działaniem ustawodawcy byłoby odwoływanie się do przepisu art. 2 ust. 1 i 3, w którym mowa jest wyłącznie o sprzedaży podlegającej opodatkowaniu, skoro pojęcie: "sprzedaży towarów" zostało określone wart. 4 pkt 8 tejże ustawy.

W związku z powyższym podatniczka zwraca się o uzyskanie interpretacji w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług w stanie prawnym przed dniem 1 maja 2004 roku. Szczegółowe pytanie dotyczy sposobu wyliczenia wielkości rocznego obrotu (za rok poprzedni) na potrzeby zwolnienia podmiotowego w trybie przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 z późniejszymi zmianami).

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny należy stwierdzić, iż:

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) opodatkowaniu podlegała sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a także eksport i import towarów i usług. Opodatkowaniu podlegały także czynności wymienione w art. 2 ust. 3 ustawy o VAT. Podatnikami natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy były osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wykonywały we własnym imieniu i na własny rachunek czynności, o których mowa w art. 2, w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeżeli zostały wykonane jednorazowo, a także wówczas, gdy czynności te polegają na jednorazowej sprzedaży rzeczy w tym celu nabytej.

W art. 7 powyższej ustawy o podatku od towarów i usług wskazano zwolnienia przedmiotowe. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy zwolnione były od podatku od towarów i usług oraz od podatku akcyzowego przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1-6 i art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.).

W art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje się na przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Jednocześnie w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym przewidziano zwolnienie podmiotowe od opodatkowania, w którym stwierdzono, iż zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 euro. Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 30 października 2002 r. (Dz. U. Nr 190 poz. 1588) określił wartość sprzedaży towarów i usług uprawniającą do zwolnienia obowiązującą od 1 stycznia 2003 r. na kwotę 40.900 zł.

Do określenia wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia podmiotowego wskazanej w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy zalicza się wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także eksportu towarów lub usług. Zatem do określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia wliczyć należy zarówno wartość sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej przedmiotowo.

Jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku przekroczyła kwotę określoną w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienie traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Z tą chwilą powstaje obowiązek podatkowy a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad kwotę 10.000 euro. Fakt przekroczenia wartości sprzedaży wskazanej kwoty powoduje powstanie wszelkich obowiązków i uprawnień dotyczących podatników podatku od towarów i usług. Należą do nich min. obowiązek rejestracji poprzez złożenie druku VAT-R, obowiązek składania comiesięcznych deklaracji VAT-7, obowiązek wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupów, prawo dokonania odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną itd.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, iż stanowisko zawarte we wniosku podatnika jest nieprawidłowe.