INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku datowanym na dzień 4 października 2007 r. (data wpływu 4 grudnia 2007 r.) uzupełnionym pismami z dnia 2 i 22 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2007 r. został złożony wniosek uzupełniony pismami z dnia 2 i 22 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Budynki przy ul. B., których mieszkańcy obecnie tworzą Wspólnotę Mieszkaniową wraz z sąsiednimi domami jednorodzinnymi wybudowane zostały w ramach jednej inwestycji przez Developera, tj. "D" Sp. z o. o. Na skutek podziału nieruchomości, na której zrealizowana została budowa Osiedla, powstała odrębna nieruchomość zabudowana budynkiem wielorodzinnym, dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą nr i nieruchomości zabudowane domami jednorodzinnymi w zabudowie szeregowej oraz nieruchomość drogowa – KW nr. Z uwagi na uwarunkowania techniczne domki jednorodzinne w zabudowie szeregowej podłączone zostały do wodociągu, kanalizacji oraz kotłowni znajdujących się na terenie należącym do Członków Wspólnoty Mieszkaniowej. Stroną umów na dostawę mediów jest Wspólnota Mieszkaniowa. Media takie jak: zimna woda i olej opałowy dostarczane są przez dostawców zewnętrznych do pomieszczeń budynku, których współwłaścicielami pozostają Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej. Następnie, przy pomocy pieca olejowego, którego współwłaścicielami są członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej, wytwarzane jest ciepło służące do ogrzania pomieszczeń oraz ciepła woda. Właściciele wskazanych domków jednorodzinnych, nie będący członkami Wspólnoty Mieszkaniowej, korzystają także z „części wspólnych” takich jak: portiernia, system monitoringu za pomocą kamer, śmietnik, plac zabaw dla dzieci, tereny zielone, znajdujących się na terenie, którego właścicielami są Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej. Właściciele domków jednorodzinnych wraz z Członkami Wspólnoty Mieszkaniowej są współwłaścicielami drogi dojazdowej, która umożliwia wjazd do hali garażowej Członkom Wspólnoty jak i wjazd na nieruchomości, na których zlokalizowane są domki jednorodzinne. Z uwagi na powyższe okoliczności Wspólnota Mieszkaniowa jak i właściciele domów jednorodzinnych postanowili zawrzeć porozumienie, którego przedmiotem jest ustalenie zasad korzystania i partycypacji przez właścicieli domów w kosztach eksploatacji oraz utrzymania części wspólnych „Osiedla D. B.” w G. oraz infrastruktury tego osiedla pozostającej we władaniu Wspólnoty. Właściciele domów rozliczani są na takich samych zasadach jak Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej, tj. zobowiązani są do uiszczania zaliczek na poczet wydatków ponoszonych przez Wspólnotę do dziesiątego dnia każdego miesiąca oraz wpłacania ewentualnej różnicy pomiędzy rzeczywistą sumą kosztów a pobranymi zaliczkami za dany okres rozliczeniowy, analogicznie jak Członkowie Wspólnoty. Członkowie Wspólnoty nie ponoszą wobec właścicieli domów jednorodzinnych odpowiedzialności za jakość usług lub świadczeń z jakich korzystają właściciele domów na podstawie porozumienia. Ze względu na powierzenie zarządzania osiedlem profesjonalnemu Administratorowi, właściciele domów podobnie jak Członkowie Wspólnoty, zobowiązani są do ponoszenia kosztów z tym związanych. Członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej, w imieniu których rozliczenia z właścicielami domów jednorodzinnych prowadzi Zarząd Wspólnoty oraz wybrany Administrator, nie generują z tego tytułu dochodu, ponieważ nie jest doliczana marża.

Wnioskodawca podnosi, iż w sytuacji, gdyby uznać, iż prowadzenie rozliczeń pomiędzy Członkami Wspólnoty Mieszkaniowej a właścicielami domków jednorodzinnych z tytułu korzystania i partycypowania w kosztach eksploatacji stanowiło usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, usługi te zidentyfikować należy zgodnie z PKWiU jako usługi dostarczania gorącej wody (PKWiU 40), usługi w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU 41), usługi obsługi nieruchomości świadczone na zlecenie (PKWiU 70.3).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa jest obowiązana do ewidencjonowania obrotu związanego z wykonywaniem umowy na rzecz właścicieli domów jednorodzinnych za pomocą kasy fiskalnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność pokrycia przez Członków Wspólnoty oraz właścicieli domów jednorodzinnych kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest usługą w rozumieniu klasyfikacji statystycznych, a zatem wartość tych czynności nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. Wobec tego, iż Wspólnota Mieszkaniowa nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej otrzymywanych od właścicieli domów jednorodzinnych zaliczek z tytułu dokonywanych na ich rzecz czynności. Obowiązek taki nie będzie ciążył również na Członkach Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z kolei na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116 z 2007 r, poz. 804) w okresie do 31 grudnia 2007 r. z obowiązku ewidencjonowania zwolniona była sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia - stanowiącym wykaz sprzedaży zwolnionej z obowiązku ewidencjonowania. W pozycji 2 tego załącznika wymieniona jest energia elektryczna, gaz, para wodna i gorąca woda, w pozycji 3 woda zgromadzona w zbiornikach i woda oczyszczona, usługi w zakresie rozprowadzania wody, natomiast w pozycji 16 jako zwolnione z obowiązku ewidencjonowania wymieniono usługi obsługi nieruchomości świadczone na zlecenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości dokonuje czynności na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład Wspólnoty, które identyfikuje jako usługi dostarczania gorącej wody zaklasyfikowane w grupowaniu PKWiU pod symbolem 40, usługi w zakresie rozprowadzania wody - PKWiU 41 oraz usługi obsługi nieruchomości świadczone na zlecenie – PKWiU 70.3.

W ocenie tut. organu Wspólnota Mieszkaniowa wykonując opisane we wniosku czynności dla właścicieli domków jednorodzinnych (z wyłączeniem partycypacji w utrzymaniu drogi dojazdowej stanowiącej nieruchomość wspólną), dokonuje czynności na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład Wspólnoty. A zatem wbrew twierdzeniom zawartym we wniosku, Wspólnota prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Z tych też względów, o ile czynności te dokonywane są na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ust. 1 cyt. ustawy, podlegają dyspozycji wynikającej z tego przepisu, jednakże do dnia 31 grudnia 2007 r. na mocy § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, zwolnione były z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie należy wskazać na zapis poz. 35 załącznika do wskazanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zgodnie z którym z obowiązku ewidencjonowania zwolnione jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

1. każde świadczenie usługi dokonane przez podatnika jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są m.in. dane identyfikujące odbiorcę
;
2. liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług, o których mowa w pkt 1, w 2006 r. nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20
.

Należy ponadto zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wspólnotę w stanie faktycznym. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi odpowiedzialny jest producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.