W dniu 02.03.2006 r. zwróciła się Pani z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, a siedziba firmy znajduje się w budynku, w którym posiada Pani udziały. Od administracji zarządzającej budynkiem otrzymuje Pani noty księgowe dotyczące opłat za korzystanie z lokalu użytkowego.
Z treści złożonego pisma wynika, iż Pani zdaniem :
- noty księgowe dotyczące opłaty za korzystanie z lokalu użytkowego można uznać za koszt działalności gospodarczej.

Dokonując oceny stanowiska podatnika, tutejszy organ podatkowy zauważa co następuje :

Z przedstawionych przez Panią dokumentów wynika, że zgodnie z aktami notarialnymi: z dnia 01.06.2001 roku, z dnia 23.11.2004 roku, z dnia 27.10.2004 roku i z dnia 04.01.2005 roku nabyła Pani wspólnie z mężem udziały wynoszące łącznie 6/576 części w nieruchomości przy ul. ... w Lublinie. Nieruchomość ta zabudowana jest domem wielomieszkaniowym. W przedmiotowym budynku znajduje się m. in. lokal użytkowy, w którym znajduje się siedziba Pani firmy.

Stosownie do art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność), zaś art. 196 §1 stanowi, iż współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną.

Natomiast z art. 206 cyt. ustawy kodeks cywilny wynika, iż każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Zauważyć należy, iż współwłasność pojmowana jest jako prawo niepodzielnie przysługujące współwłaścicielom. Wspólne prawo własności nie podlega podziałowi, który by rozdzielał je, według jakichkolwiek kryteriów, na odrębne, rozłączne uprawnienia współwłaścicieli. W szczególności żadnemu ze współwłaścicieli nie przysługuje odrębne, a zarazem wyłączne prawo podmiotowe do wydzielonej fizycznie części rzeczy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych podaje ich definicje ogólną oraz wyliczenie wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania. Aby uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione dwie przesłanki :
1)wydatek powinien być poniesiony w celu uzyskania przychodu,
2)wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Łączne spełnienie tych dwóch przesłanek pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Zwrot "wszelkie koszty" wskazuje na wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze. Mogą to być wydatki bezpośrednio jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Przyjąć więc należy, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zagwarantowanie źródła przychodu.

Stanowisko zaprezentowane przez Panią, zaliczające powyższy wydatek do kosztów uzyskania przychodu z chwilą jego poniesienia znajduje uzasadnienie w obowiązujących przepisach.

Ponoszone przez Panią wydatki związane z opłatą za lokal użytkowy mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, gdyż w lokalu tym znajduje się siedziba Pani firmy.